Στα πλαίσια των Archisearch Career Days, που έχουν ήδη ξεκινήσει, και των Archisearch Portfolio Reviews, ο Βασίλης Μπαρτζώκας, ιδρυτής του Archisearch.gr & της Design Ambassador,  φιλοξενεί όλη την εβδομάδα καταξιωμένους αρχιτέκτονες για να αφηγηθούν τη διαδρομή τους και τις εμπειρίες τους και να προσφέρουν χρήσιμες συμβουλές στους νέους αρχιτέκτονες.

Τα Archisearch Talks έχουν ήδη καταφέρει να βρεθούν στην 4η θέση στο ελληνικό τοπ 20 των Podcast Charts του Spotify!

Πρώτος καλεσμένος της εβδομάδας ήταν ο Βαγγέλης Στυλιανίδης, αρχιτέκτονας, συνιδρυτής των 3SK Stylianidis Architects. Σπούδασε στο ΕΜΠ. Μεταξύ 1975-1977 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, Urbanism στη Σορβόννη ΙV, Geographie και στο CRU (Centre de Recherches d’Urbanism). Επέστρεψε στην Αθήνα το 1978, ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον Αντώνη Στυλιανίδη. Το 2004 ιδρύουν η αρχιτεκτονική εταιρεία 3SK Στυλιανίδης Α.Ε.. Το γραφείο έχει εμπειρία 50 χρόνων και εξειδίκευση στην διαχείριση ξενοδοχείων, πολιτιστικών χώρων, μουσείων, δημόσιων κτιρίων, θεάτρων, κτιρίων γραφείων , οικιστικών αναπτύξεων και ιδιωτικών κατοικιών. Ανάμεσα στα έργα του είναι το Νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ΕΜΣΤ, το Ξενοδοχείο Ποσειδώνιο στις Σπέτσες, το Daios Cove στον Άγιο Νικόλαο.

Έχει πει πως ο τουρισμός θα πρέπει να αναπτύσσεται σε ζώνες και η υπόλοιπη Ελλάδα να μείνει απείραχτη. Ο ίδιος εκτιμά πως σήμερα: «Ο τουρισμός στηρίζεται στην κατανάλωση του φυσικού περιβάλλοντος, πρέπει να το διαχειριστούμε με σύνεση».

Για το νέο μουσείο σύγχρονης τέχνης, ΕΜΣΤ, του αρέσει: «Η διαδρομή που κάναμε σαν ομάδα, το σχεδιάσαμε, προσπαθήσαμε να το στηρίξουμε. Η κριτική που έχουμε υποστεί, η διαδρομή που κάνει κανείς μέσα σ’ αυτό, οι σκάλες που σε ανεβάζουν στα επίπεδα».

Η γνώμη του για τον αστικό σχεδιασμό σήμερα, με αφορμή το «μεγάλο περίπατο της Αθήνας» είναι: «Για να λειτουργήσει κανείς σοβαρά, πρέπει να ανοίξει διάλογο με τους πολίτες και τους ειδικούς, ιδίως για το κέντρο της Αθήνας που πρέπει να συνδεθεί με ένα αστικό και αρχιτεκτονικό όραμα. Γρήγορες και σπασμωδικές ενέργειες δε θα πάνε πολύ μακριά».

Για τις αλλαγές που επέρχονται με τον κορονοϊό αναφέρει: «Αν κρατήσει για μεγάλο διάστημα, ό,τι ξέρουμε για χώρους εργασίας, διακοπών, κατοικίας, θ’ αλλάξει. Η αρχιτεκτονική θα βρει την έκφρασή της μέσα από τις καινούριες ανάγκες».

Όσον αφορά τους νέους και τις σπουδές στο ελληνικό Πολυτεχνείο, υπογράμμισε: «Να μορφωθούν, να ασκηθούν στο διάλογο με την κοινωνία και το υπάρχον, να βιώσουν πράγματα. Το πολυτεχνείο μπορεί να τους οδηγήσει να αναγιγνώσκουν το κτισμένο περιβάλλον και να βρουν τα εργαλεία να επέμβουν σ’ αυτό».

Οι ποιότητες που αναζητά σε ένα νέο αρχιτέκτονα είναι: «Υπομονή και ελευθερία. Η αρχιτεκτονική είναι ευχάριστη σπουδή και δύσκολο επάγγελμα».

Τέλος, στο δίλημμα των νέων, πρώτα εργασία ή μεταπτυχιακές σπουδές απαντά: «Να φύγει στο εξωτερικό, να αποκτήσει παραστάσεις, να μιλήσει με κόσμο, να ζήσει. Μετά να δουλέψει».

Ακούστε το podcast με το Βαγγέλη Στυλιανίδη εδώ

Την Κυριακή, ο Βασίλης Μπαρτζώκας συνομίλησε με το Δημήτρη Παπανικολάου, αρχιτέκτονα, επίκουρο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Βόρειας Καρολίνας, στη σχολή Αρχιτεκτονικής και στη σχολή Πληροφοριακών Συστημάτων. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του εργαστηρίου Urban Synergetics Lab. Η έρευνα του επικεντρώνεται στη σχέση ανάμεσα στον αστικό ή αρχιτεκτονικό χώρο, την πληροφορία και τη συλλογική συμπεριφορά, καθώς και στο σχεδιασμό ψηφιακών ή φυσικών μέσων που συνδέουν ανθρώπους, τόπους και αντικείμενα. Έχει εργαστεί και διδάξει στη Microsoft Research, στο MIT Media Lab, στο New York University Interactive Telecommunications Program, και στο Harvard GSD. Η έρευνα του έχει δημοσιευτεί σε 32 συνέδρια, επιστημονικά περιοδικά, βιβλία. Έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις όπως το Buckminster Fuller Challenge, το Harvard Deans’ Design Challenge και το Knight Foundation Celebrate Charlotte Arts Initiative. Είναι απόφοιτος του ΕΜΠ κάτοχος  μεταπτυχιακού MSc in Media Arts and Sciences από το MIT Media Lab, SMArchS σε Design Computation από το MIT School of Architecture and Planning και διδακτορικού από το Harvard Graduate School of Design.

Αναφέρθηκε στο εργαστήριο του, Urban Synergetics Lab: «Έχει στόχο, να διερευνήσει συλλογικά μοντέλα αστικής νοημοσύνης, να αναλύσει τις δυνατότητές τους και να σχεδιάσει στρατηγικές για να υλοποιήσει τα μοντέλα».

Για τους συνεργάτες που αναζητά σημειώνει: «Αναζητώ άτομα open minded, με όρεξη να μάθουν, που τους αρέσει να βοηθούν, να μοιράζονται».

Εντοπίζει τις διαφορές στον τρόπο εκπαίδευσης στην Αμερική και στην Ελλάδα: «Στην Αμερική, τα καλά πανεπιστήμια, είναι πόλοι έλξης φοιτητών, καθηγητών, ομιλητών. Ενθαρρύνουν τη συνεργασία ανάμεσα σε διαφορετικά τμήματα».

Όσον αφορά το portfolio και το cv των νέων, αυτό που αναζητά είναι: «Στο portfolio, τα κατάλληλα skills, τι κίνητρο έχουν, πώς η συνεργασία μας θα τους βοηθήσει. Στο βιογραφικό, να εξηγούν τι θέση είχαν, τι έκαναν, τι αποτέλεσμα είχε. Στο cover letter, να εξηγούν τι έχουν να προσφέρουν».

Ενώ για να τα κριτήρια επιλογής μεταπτυχιακού αναφέρει: «Αν θες να εστιάσεις σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, έχει βαρύτητα το θέμα. Αν ενδιαφέρεσαι να ανοίξεις τους ορίζοντές σου, τότε τα άτομα, το ίδρυμα, η πόλη παίζουν μεγαλύτερο ρόλο».

Τέλος για το κτίσιμο του προφίλ των νέων με σκοπό μια καλή επαγγελματική αποκατάσταση υπογραμμίζει: «Αν δυσκολεύεσαι να εξακριβώσεις τι σου αρέσει και γιατί, εντόπισε άτομα που σε εμπνέουν και δες από πού έχουν περάσει».

Ακούστε το podcast με το Δημήτρη Παπανικολάου εδώ

Τη Δευτέρα τα Archisearch Talks φιλοξένησαν τον αρχιτέκτονα Κώστα Πουλόπουλο. Σπούδασε στην Αθήνα και την Ιαπωνία, όπου έζησε και δούλεψε στον Kengo Kuma. Αργότερα μετακόμισε στη Σκανδιναβία, όπου εργάστηκε για τους Henning Larsen και BIG. Μετέπειτα, ίδρυσε το Square One με έδρα την Κοπεγχάγη, που αναπτύσσεται με έργα στην Ευρώπη ( Δανία, Λιθουανία, Γερμανία, Ελλάδα, Κύπρο ) και την Άπω ανατολή (Νότια Κορέα). Ταυτόχρονα, το γραφείο σκέφτεται και προτείνει τρόπους ζωής στις πόλεις του μέλλοντος, όπως για παράδειγμα πως αλλάζουν τα κτίρια όταν ένας νέος τύπου ανελκυστήρα εμφανίζεται. Τί να κάνουμε με έναν εγκαταλελειμμένο υδατόπυργο.

Μίλησε πριν δύο χρόνια για την δύναμη της πρωτοβουλίας, στο συνέδριο ΕΣΩ: «Η έννοια της πρωτοβουλίας έρχεται όταν σκέφτεσαι πως μπορείς να συνεισφέρεις στην κοινωνία, ιδίως σε μια εποχή που μιλάμε για βιωσιμότητα».

Μοιράστηκε την εμπειρία του από τα γραφεία στα οποία εργάστηκε: «Δούλεψα σε διαφορετικές θέσεις, είδα άλλες πτυχές της διαδικασίας, πώς λειτουργούν τα γραφεία μεγάλης κλίμακας και οι επαγγελματίες πελάτες που πραγματοποιούν 5 έργα το χρόνο».

Για τα έργα που αναλαμβάνει το γραφείο σημειώνει: «Έχουμε πιο ισχυρή σχέση με το concept development και την οριστικοποίηση του design. Οι κλίμακες συνήθως έχουν να κάνουν με την πόλη και πιο μεγάλα κτίρια».

Η σημασία της συνεργατικότητας στην αρχιτεκτονική για τον ίδιο είναι ζωτικής σημασίας: «Έχει σημασία η παραγωγή ενός έργου να αντιμετωπίζεται ως δίκτυο παραγόντων που όλοι προσθέτουν στην αξία του».

Αυτό που θεωρεί σημαντικό στους συνεργάτες του είναι: «Το λειτουργικό μέρος είναι να υπάρχουν skills. Το ουσιαστικό, είναι η ευφυία, μια καλώς νοούμενη δόση τεμπελιάς. Τέλος, η γνώση ξένων γλωσσών».

Όσον αφορά το portfolio, προτείνει στους νέους, να έχει: «Απλή δομή, καλή και λίγη πληροφορία. Ο τρόπος που επικοινωνούν με το γραφείο για να δείξουν το ενδιαφέρον τους».

Τέλος, από τη μέχρι τώρα πορεία του αναγνωρίζει: «Είχα πάντα ένα σημειωματάριο δίπλα μου, για ό,τι μπορεί να με ενδιέφερε ή να σκεφτόμουν. Μέχρι σήμερα είναι το σημαντικότερο εργαλείο, γιατί εκεί υπάρχει πιο άμεση σχέση. Βλέπει κανείς να μετουσιώνεται η φήμη της αρχιτεκτονικής ως τέχνη».

Ακούστε το podcast με τον Κώστα Πουλόπουλο εδώ

Καλεσμένος της Τρίτης ήταν ο Τσαμπίκος Πετράς, ιδρυτής του γραφείου Petrās Architecture, το 2013,  το οποίο έχει ως βάση την Αθήνα. Έχει λάβει διακρίσεις σε εθνικούς και διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Αναπτύσσει σύγχρονες τεχνολογίες σε σχέση με πατροπαράδοτες τεχνικές σχεδιασμού. Είναι απόφοιτος του ΕΜΠ, όπου πραγματοποίησε, με υποτροφία, και το μεταπτυχιακό του με θέμα «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός». Διερευνά σε διδακτορικό επίπεδο θέματα που αφορούν τη συμμετοχή των αισθήσεων στην αντίληψη του χώρου. Το έργο του έχει παρουσιαστεί στην 6η πανελληνία έκθεση WALLS στην Πάτρα, στην 6η, 7η, 8η και 9η Biennale Νέων Αρχιτεκτόνων καθώς και στη 13η διεθνή έκθεση αρχιτεκτονικής στο Buenos Aires. To 2011 απέσπασε την διάκριση Europe ’s Emerging Architect – 40under40 Award από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Αρχιτεκτονικής, και το 2018 το Διεθνές βραβείο Αρχιτεκτονικής από το The Chicago Athenaeum: Museum of Architecture and Design. Τέλος, διδάσκει στον «Αρχιτεκτονικό σχεδιασμό 4» στο πανεπιστήμιο Πατρών.

Η πορεία του ξεκίνησε μέσα από αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, ο ίδιος θεωρεί πως: «Σου δίνει τη δυνατότητα να εξασκήσεις τη δημιουργικότητα σου, να έρθεις σε επαφή με άλλους τόπους, με λύσεις αρχιτεκτόνων διεθνώς».

Για το ξεκίνημα του γραφείου του, αλλά και αυτό που το ξεχωρίζει ανέφερε: «Ξεκινάει με προσπάθεια, επιμονή, ανάληψη ευθύνης. Απαιτεί οργάνωση. Για να ξεχωρίσει, χρειάζεται δημιουργικότητα, αποτελεσματικότητα, εγρήγορση και ένταξη σε ένα κανονιστικό πλαίσιο».

Η επιλογή νέων συνεργατών είναι πολύ σημαντική για τον ίδιο: «Οι συνεργάτες είναι κομμάτι της επιτυχίας. Πίσω από κάθε κτίριο, ιδέα, δημιουργικότητα βρίσκονται οι άνθρωποι».

Για τη διαδικασία σχεδιασμού στο γραφείο και τις κλίμακες με τις οποίες ασχολείται σημείωσε: «Αποφασίζονται πράγματα από κοινού, διαμοιράζονται, ξαναερχόμαστε κοντά, τα ξανασυζητάμε, ξαναμοιράζονται αρμοδιότητες. Ταυτόχρονα ο καθένας συνεισφέρει με τη δική του εξειδίκευση. Όσον αφορά τις κλίμακες, έχω προτίμηση στις μεγαλύτερες κλίμακες, στα πιο σύνθετα έργα».

Σε ένα portfolio παρατηρεί: «Να υπάρχουν λίγα και ολοκληρωμένα projects. Να αφηγούνται μια κεντρική ιδέα, να έχουν καλή παρουσίαση, εύληπτα σχέδια, καλά visuals».

Ενώ για τη συνέντευξη, σημειώνει: «Έχει σημασία η φυσική επαφή. Καταλαβαίνεις τον ενθουσιασμό, τη δυναμική, την πρόθεσή για μάθηση. Με ενδιαφέρει πολύ το πάθος, η όρεξη, η ενέργεια».

Όσον αφορά τη γνώση προγραμμάτων φωτορεαλισμού, θεωρεί πως: «Είναι σημαντικό. Είναι εργαλεία για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε, να προσομοιώσουμε το χώρο».

Τέλος, για τη γεφύρωση μεταξύ πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και επαγγέλματος, υπογραμμίζει: «Το πανεπιστήμιο σου δίνει τη μέθοδο για να εξελίσσεσαι, να μελετάς, να κατανοείς, να εμβαθύνεις. Χρειάζεται προσπάθεια, επαφή και με τα δύο».

Ακούστε το podcast με τον Τσαμπίκο Πετρά εδώ

Την Τετάρτη ο Βασίλης Μπαρτζώκας συνομίλησε με τη Χριστίνα Παπαδημητρίου, αρχαιολόγο, αρχιτέκτονα και ιστορικό αρχιτεκτονικής. Αυτή τη στιγμή είναι Διευθύντρια στο Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (ΕΙΑ). Με τον αρχιτέκτονα Marc Britz έχουν ιδρύσει το δικό τους γραφείο στην Αθήνα που αναλαμβάνει ιδιωτικά και δημόσια έργα. Έχει διδάξει αρχιτεκτονική και ιστορία τέχνης στην Σχολή Αρχιτεκτονικής και στο Τμήμα Τέχνης και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Princeton, όπου ολοκληρώνει το διδακτορικό της. Στο παρελθόν εργάστηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού και συμμετείχε σε ανασκαφές, ερευνητικά προγράμματα και έργα αρχιτεκτονικών αποκαταστάσεων. Πρόσφατα με τον Marc Britz ίδρυσαν το πολιτιστικό, εκπαιδευτικό κέντρο για παιδιά και νέους Aka | Architecture Kids Athens που επιμελείται σεμινάρια, διαλέξεις, εκθέσεις και δράσεις αφιερωμένες στην αρχιτεκτονική και την αστική κουλτούρα στην Αθήνα.

Θεωρεί πως οι διάφορες της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα και το εξωτερικό είναι: «Στην Ελλάδα, η αρχιτεκτονική θεωρείται επιστήμη που κινείται ανάμεσα στις θετικές και ανθρωπιστικές. Στο εξωτερικό δίνουν βάση στη δημιουργικότητα, την έρευνα, τα προσωπικά ενδιαφέροντα. Τα δυο συστήματα αλληλοσυμπληρώνονται».

Για τη θέση της στη διεύθυνση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής, τα τελευταία δύο χρόνια αναφέρει: «Σκοπός είναι να προβάλλει και να προωθεί την ελληνική αρχιτεκτονική, και να φέρνει κοντά τους επαγγελματίες αρχιτέκτονες με τον ακαδημαϊκό χώρο».

Για τη σημασία του να διδάσκονται αρχιτεκτονική τα παιδιά και του Aka, αναφέρει: «Μέσα από τη διαδικασία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού μαθαίνουν να φιλτράρουν πληροφορίες, να παίρνουν αποφάσεις, να κάνουν συμβιβασμούς».

Πιστεύει πως η επαγγελματική επένδυση μια καριέρας στο εξωτερικό: «Καταλαβαίνεις την αρχιτεκτονική κουλτούρα από διαφορετικές οπτικές. Κάποιος που φεύγει στο εξωτερικό πρέπει σκέφτεται αν θέλει να επενδύσει για να επιστρέψει ή για να μείνει, γιατί είναι διαφορετικές οι κινήσεις που θα πρέπει να κάνει».

Τα κριτήρια της για την επιλογή νέων συνεργατών είναι: «Δουλεύουμε με συνεργάτες από πεδία που εμείς δεν μπορούμε να προσφέρουμε. Βασικό κριτήριο είναι να αισθανόμαστε καλά, να αλληλοσυμπληρωνόμαστε, να κάνουμε καλή παρέα, να έχουμε κοινούς στόχους».

Τέλος, για τα πρώτα βήματα των νέων αρχιτεκτόνων υπογραμμίζει: «Να δουλέψουν σε καλά αρχιτεκτονικά γραφεία για κάποια χρόνια. Έπειτα, να κάνουν master ή να ξεκινήσουν το δικό τους γραφείο».

Ακούστε το podcast με τη Χριστίνα Παπαδημητρίου εδώ

Την Πέμπτη καλεσμένος ήταν ο Αλέξανδρος Σαμαράς, αρχιτέκτονας, ιδρυτής του γραφείου Αλέξανδρος Κ. Σαμαράς & Συνεργάτες. Σπούδασε στο Amherst College και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (Master AR) στο Harvard University Graduate School of Design. Υπήρξε συνεργάτης του Paul J. Mitarachi, του James Cubitt & Partners και ειδικός σύμβουλος στην Γραμματεία του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας & Περιβάλλοντος Υπουργείο Συντονισμού(1987-2000). Διετέλεσε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΟΡΣΑ (Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου & Περιβάλλοντος Αθήνας). Συνεργάστηκε με το Δήμο Αθηναίων και υπήρξε τεχνικός Σύμβουλος Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (αντιπροσωπείες Seoul, San Juan, Tokyo) και Διευθύνων Σύμβουλος της Διεθνούς Επιτροπής Στήριξης Αθήνα ’96. Διετέλεσε μέλος του Πρυτανικού Συμβουλίου του Harvard University Graduate School of Design από το 1993 ως το 2005 . Το έργο του έχει δημοσιευθεί και διακριθεί σε Ελλάδα και Εξωτερικό. Το 1985 έλαβε “Δίπλωμα Ευχαριστιών” απονεμημένο από τον Πρόεδρο και τον Σύλλογο Αποφοίτων του Πανεπιστημίου Harvard.

Όσον αφορά τη φιλοσοφία που ακολουθεί το γραφείο του: «Προσφέρει διάρκεια και διαχρονικότητα. Σκοπός της αρχιτεκτονικής είναι να δημιουργεί μια καλύτερη ζωή για τους χρήστες και να προσθέτει νόημα και αξία στο περιβάλλον και στο ευρύτερο πλαίσιο που εντάσσεται».

Για τη δημιουργική διαδικασία καθώς και τη σχέση με τους συνεργάτες του ανέφερε: «Η διαδικασία τη δημιουργίας πάει χέρι χέρι με την έννοια του χώρου, του τόπου. Με τους συνεργάτες μου προσπαθούμε να συμφιλιώνουμε το παλιό με το καινούριο».

Ενώ για τον ίδιο δημιουργία σημαίνει: «Κατασκευή με νόημα, συνεχή βελτίωση, ανανέωση και καινοτομία».

Θεωρεί πως το ταλέντο αποτελεί βασική προϋπόθεση: «Αλλά δεν επαρκεί. Η καλλιέργειά του, η εκπαίδευση, η σκληρή και μεθοδική δουλειά, αποτελούν στάδια μιας συνεχούς διαδικασίας, η οποία δραστηριοποιεί τη φαντασία και μας κάνει ουσιαστικά δημιουργικούς».

Η συμβουλή του προς τους νέου αρχιτέκτονες είναι: «Μαζί με τις αφηρημένες έννοιες περί αρχιτεκτονικής, η πρακτική εμπειρία και αισθησιακή γνώση είναι βασικές».

Για τον τρόπο που διατηρεί το πάθος και τη δημιουργικότητά του αναφέρει: «Τα ταξίδια. Βλέπεις πολλά διαφορετικά πράγματα. Ανοίγει το μυαλό σου, αποκτάς προσλαμβάνουσες».

Σε ένα portolio αναζητά: «Να είναι σαφείς οι δεξιότητες, πολύ καλή η παρουσίαση, να αντανακλά το χαρακτήρα του ατόμου, να φαίνεται γιατί ενδιαφέρεται να δουλέψει μαζί μας. Τι περιέργεια, πληροφόρηση, ευελιξία, προσαρμοστικότητα έχει».

Τέλος θεωρεί ότι από την αρχιτεκτονική κοινότητα στην Ελλάδα λείπει: «Στα πρώτα μου βήματα, μου έλειψε η επικοινωνία με άλλους αρχιτέκτονες. Να συζητήσουμε αυτά τα οποία εσύ μας προσφέρεις σήμερα».

Ακούστε το podcast με τον Αλέξανδρο Σαμαρά εδώ

Tην Παρασκευή ο Βασίλης Μπαρτζώκας συνομίλησε με τη Σοφία Κριμίζη και τον Κυριάκο Κυριάκου, αρχιτέκτονες και ιδρυτές του ksestudio. Σπούδασαν στο ΕΜΠ, στην Ecole de la Villette και στο Columbia University. Έχουν εργαστεί σε αρχιτεκτονικά γραφεία όπως, το Atelier Jean Nouvel, το SOA στο Παρίσι, Steven Holl Architects και ODA στην Νέα Υόρκη. Έχουν διδάξει στο Cornell University, το Cooper Union, το Pratt Institute, το UPenn, το University of Texas, την Bartlett και την Architectural Association στο Λονδίνο, όπου η Σοφία ολοκληρώνει το διδακτορικό της πάνω στην εξωσχολική αρχιτεκτονική εκπαίδευση. Το ksestudio δραστηριοποιείται ερευνητικά με επίκεντρο ακραία φαινόμενα αστικής και περιαστικής ζωής στις μικρές πόλεις της αμερικανικής επαρχίας και ετοιμάζει την έκδοση του πρώτου τους επιστημονικού βιβλίου. Αυτή τη στιγμή δουλεύουν πάνω σε ένα ξενοδοχείο στην Αίγινα με αέρα και λειτουργία 60s, σε ένα μικρό ιδιωτικό σχολείο που προσπαθεί να εδραιώσει ένα υπαίθριο διδάσκειν και στην ανάπτυξη μιας στρατηγικής επέμβασης σε αστικά δώματα με σκοπό τη δημιουργία νέων χρήσεων και χωρικών δομών.

Για την ενασχόλησή τους με τα τουριστικά ακίνητα και τη διαμόρφωση της ταυτότητας του γραφείου, σημειώνουν: «Κοιτάζουμε τον ξενοδοχειακό χώρο όπως την έννοια της κατοίκησης. Μας επιτρέπει να καλλιεργούμε ένα ρομαντισμό».

Για τις διαφορές της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό υπογραμμίζουν: «Γίνεται καλή δουλειά στην Ελλάδα, χωρίς να παραβλέπoυμε πόσο αντίξοες είναι οι συνθήκες». Ενώ θα εισήγαγαν στο ελληνικό πανεπιστήμιο: «Κινητικότητα από το εξωτερικό, διαλέξεις, workshops, διάλογος».

Για να ξεκινήσει κανείς δουλεία σε αρχιτεκτονικό γραφείο, θεωρούν σημαντικό: «Πέρα από καλός σχεδιαστής, να μπορεί να αναλάβει ευθύνες, να οδηγήσει μια ομάδα, να έχει ενδιαφέροντα, περιέργεια. Το portfolio πρέπει να υποστηρίζεται από μια δυνατή προσωπικότητα».

Για το πώς διατηρούν το ρομαντισμό και τον ενθουσιασμό τους αναφέρουν: «Με πολλή αγάπη στη δουλειά και ειλικρινή αντίληψη σε σχέση με το πόσο δύσκολο είναι. Η ισορροπία ανάμεσα στο πανεπιστήμιο και το γραφείο καθαρίζει το μυαλό, είναι αναζωογονητικό».

Θεωρούν πως ο συνδυασμός της εργασίας σε γραφείο και της έρευνας σε διδακτορικό επίπεδο: «Χρειάζεται εντατικό πρόγραμμα για να οργανωθούν και οι δύο δραστηριότητες».

Τέλος, τα πλεονεκτήματα του να δουλέψει κανείς κάποια χρόνια στο εξωτερικό και έπειτα να επιστρέψει στην Ελλάδα, θεωρούν πως είναι: «Το βασικό είναι ότι αποκτάς σύνθετη οπτική, αυτοπεποίθηση, άνεση με το πώς λειτουργούν διαφορετικά συστήματα από χώρα σε χώρα. Οξύνει τον τρόπο σκέψης σου».

Ακούστε το podcast με τη Σοφία Κριμίζη και τον Κυριάκο Κυριάκου εδώ

_______________________________

Ένας νέος μεγάλος θεσμός έχει ξεκινήσει στο Archisearch που αφορά στην συμβουλευτική σε θέματα καριέρας για νέους και τελειόφοιτους αρχιτέκτονες και designers, καθώς σε μία περίοδο αναδυόμενης αβεβαιότητας, η δικτύωσή τους με την αγορά και τους καλύτερους εκπροσώπους της, κρίνεται καθοριστική.
Η πρωτοβουλία Archisearch Talks: Advice to Young Architects,  εισαγωγή για τη δράση Archisearch Portfolio Reviews, στα πλαίσια των Archisearch Career Days που έχουν ξεκινήσει, αποτελεί μία σειρά συζητήσεων ανάμεσα σε σημαντικούς αρχιτέκτονες και στο Βασίλη Μπαρτζώκα, ιδρυτή της Design Ambassador και του Archisearch.gr.
Μέσα σε 30’ οι αρχιτέκτονες μιλούν για τα δικά τους βιώματα και εμπειρίες και μοιράζονται συμβουλές επιτυχίας με τους νεότερους. 

Κάθε μέρα λανσάρεται ένα νέο επεισόδιο που μπορείτε να βρείτε εδώ.
Αν δεν έχετε λογαριασμό στο Spotify πατήστε εδώ.


RELATED ARTICLES