Archisearch Talks_Women in Architecture | Martha Tsigkari Podcast Recap

Η επιτυχημένη σειρά podcasts Archisearch Talks, που διοργανώνει το Archisearch.gr, έφτασε στο Νο 4 των Charts του Spotify, αναδεικνύοντας σημαντικές πτυχές της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Η νέα σειρά των Archisearch Talks έχει τίτλο “Women in Architecture”, και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενότητας Women in Architecture, η οποία ξεκίνησε το 2020 από το Archisearch.gr και την Design Ambassador. Για το έτος του 2021 τα Ηνωμένα Έθνη έχουν θέσει ως πυλώνα το θέμα “Women in leadership”, με στόχο τη διαμόρφωση ενός ισότιμου μέλλοντος στην μετά covid περίοδο. Σε αυτήν τη σειρά γυναίκες Αρχιτέκτονες, συζητούν με το Βασίλη Μπαρτζώκα και μοιράζονται στιγμές από για την καριέρα τους και την πορεία τους.

Στο δωδέκατο επεισόδιο καλεσμένη ήταν η Μάρθα Τσίγκαρη. Η Μάρθα Tσίγκαρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο UCL στο Λονδίνο σε θέματα Προσαρμοστικής Αρχιτεκτονικής και Προγραμματισμού (MSc in Adaptive Architecture & Computation). Σήμερα είναι Partner στους Foster + Partners, όπου εργάζεται από το 2006. Έχει δουλέψει σε εκατοντάδες έργα, σε όλες τις κλίμακες. Η Μάρθα είναι ειδική σε ένα ευρύ φάσμα ειδικοτήτων, που περιλαμβάνουν: computational design, optimization, big data, τεχνητή νοημοσύνη και machine learning, ρομποτική, διαδραστικές εφαρμογές και εικονική πραγματικότητα. Έχει διερευνήσει τη χρήση νευρωνικών δικτύων και γενετικών αλγορίθμων στη διαδικασία σχεδιασμού, με στόχο την επίλυση προβλημάτων που κυμαίνονται από αυτο-ενεργοποιημένα μικρο-υλικά έως performance-driven αστικές επεμβάσεις. Πέραν του σχεδιασμού, γνωρίζει οκτώ γλώσσες προγραμματισμού και έχει ηγηθεί πρωτοποριακών R&D projects, όπως τη χρήση του ρομποτικού σκύλου Spot της Boston Dynamics, κατά τη διάρκεια της αρχιτεκτονικής κατασκευής. Παράλληλα, η Μάρθα είναι Lecturer στο UCL, στο οποίο διδάσκει Architectural Computation από το 2009, ενώ είναι μέλος κριτικών επιτροπών για τις εργασίες φοιτητών στο UCL, την Architectural Association στο Λονδίνο, το ΜΙΤ και το University of Pennsylvania. Έχει δώσει δεκάδες διαλέξεις και δημοσιεύσει σχετικά με το θέμα του computational design διεθνώς.

Για το “women on architecture” καθώς και το “women in leadership” αναφέρει: «Δεν πιστεύω στη διαφοροποίηση των φύλων σε επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω τα προβλήματα που υπάρχουν στον κλάδο. Πιστεύω ότι οι γυναίκες είναι σε θέση να καταφέρουν πολλά, να ηγηθούν. Χαίρομαι που υπάρχει αναγνωρισιμότητα της κατάστασης».

Στην έως τώρα σταδιοδρομία της πιστεύει πως η συνθήκη στο επάγγελμα για τις γυναίκες έχει εξελιχθεί: «Σε σχέση με την αναγνώριση των διακρίσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αυτή η αναγνώριση ωθεί την κοινωνία στη δημιουργία ενός διαφορετικού κλίματος ως προς την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων ώστε να βοηθηθούν διάφορες κατηγορίες ανθρώπων που μέχρι πρότινος ήταν στο περιθώριο και να βρίσκονται σε θέσεις, στις οποίες έχουν κάθε δικαίωμα να είναι».

Για το ποσοστό των γυναικών στις σχολές σε σχέση με το επάγγελμα αναφέρει: «Όσες γυναίκες ήταν στο πανεπιστήμιο πιστεύω είναι και στο επάγγελμα. Ο λόγος που δεν τις βλέπει ο κόσμος είναι ότι είναι πιο ήσυχες ή ότι επιλέγουν να μην τις βλέπουν. Οι γυναίκες και οι άνδρες έχουν διαφορετικό τρόπο να λανσάρουν τον εαυτό τους και να αντιμετωπίζουν τη δουλειά».

Σε σχέση με τους υποψήφιους πελάτες, αναφέρει: «Δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια διάκριση σε σχέση με τους άνδρες. Όμως, ως γυναίκα -της δικής μου φυσιολογίας και φυσιογνωμίας- μπαίνοντας σε ένα χώρο με έναν πελάτη, ξέρω ότι πρέπει να έχω συγκεκριμένη συμπεριφορά για να ακουστώ, δε θα φοβηθώ να μιλήσω, να είμαι μέλος της συζήτησης και να την καθοδηγήσω».

Θεωρεί πολύ θετικό σε σχέση με το κίνημα #metoo το ότι ο κόσμος αρχίζει και μιλάει: «Όποιοι άνθρωποι βρίσκονται σε δυσμενή θέση, πρέπει να μπορούν να εξωτερικεύσουν αυτό που συμβαίνει, να δουν ότι δεν είναι μόνοι, γιατί πολύς κόσμος φοβάται».

Η συμβουλή της προς τις νέες αρχιτεκτόνισσες, ώστε να προστατέψουν τον εαυτό τους και το ρόλο τους, είναι: «Δεν πιστεύω ότι οι γυναίκες κάνουν κάτι λάθος ώστε να πρέπει να προστατευθούν. Δε θέλω να βάλω το βάρος στο τι πρέπει να κάνουν οι γυναίκες, αλλά στους υπόλοιπους. Οι γυναίκες και οι νεαροί συνάδελφοι πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους, να μην προσπαθούν να κάνουν πράγματα για να ευχαριστήσουν τους άλλους, ο μόνος άνθρωπος που πρέπει να ευχαριστήσεις είναι ο εαυτός σου».

Πιστεύει πως πρέπει οι ευκαιρίες εξέλιξης να είναι εξίσου προσβάσιμες και στα δύο φύλα: «Όλοι πρέπει να αδράξουμε ευκαιρίες που μας δίνονται, αλλά και να προσπαθήσουμε να τις δημιουργήσουμε για τον περίγυρό μας. Πρέπει να σταματήσουμε να συζητάμε για διαφοροποίηση μεταξύ ανδρών και γυναικών. Χρειάζεται ενίσχυση σε θεσμικό και πολιτειακό επίπεδο, ώστε κάποια πράγματα να γίνουν ευρέως δεκτά, κατανοητά και να ενταχθούν στην κοινωνία».  

Ακούστε το podcast με τη Μάρθα Τσίγκαρη εδώ: