A RESIDENCE BELOW THE MOUNTAINS IN CRETE BY ANNA GAREFALAKI / 3+ ARCHITECTURE

 

The residence is situated below the mountain ridge borders, on a site with limited views to the sea in the northwest,  and with neighboring buildings blocking the south and part of the north. 

 

The initial intention was to create a building volume facing towards the sole visual connection to the sea, with a constant dialogue between the external element and the residence. The external sides of the L-shaped residence are austere and closed in order to protect privacy within, while the internal corner contains the everyday living. The volumetric voids, in combination with the element of transparency, attempt to alleviate the distinction between exterior and interior in order for the landscape to become part of the living area.

 

Shading surfaces are used as filters that control sun flow in the living zone, creating a constant alteration between light and shadow on the elevations and indoors. The water feature in the internal court, created by the building shape, is inserted between the ground and views, seemingly uniting with the sea. 

 

The building comprises two volumes which synthesize an L shape typology. The former and longest is placed almost parallel to the north-south axis and contains living areas, in contact with the court and the swimming pool which follows the same axis, while the bedrooms face towards the south and the auxiliary spaces to the north. 

 

Large openings allow natural light to penetrate the interior, adding thermal efficiency during the winter period; canopies and porticos offer protection from western light during the summer. At the north side, a small coppice will formulate in time, in order to impede cold air and help with the cooling of the residence during summertime. 

 

At the joint of the two volumes, an open atrium is created as a point of reference, achieving better lighting and ventilation of the adjoining living areas, as well as the sense that nature intervenes in the interior, since from every corner the occupier may focus on the views. 

 

The design aimed for a spatial organization of the building through close contact with nature, as well as the use of the local climate. The implementation of bioclimatic elements such as the atrium, the shading, the use of thermal insulation, the geothermal energy and other building elements, as well as the orientation, add to the reduction of the residence’s energy load. The synthesis is characterized by austere lines and geometric clarity. The color white predominates and in combination with contemporary materials, it highlights formal structures and the simplicity of the design. 

 

 

 

Η κατοικία βρίσκεται κάτω από τα όρια της κορυφογραμμής, εκτός του αστικού ιστού και τοποθετείται στην επίπεδη επιφάνεια ενός οικοπέδου που διαθέτει περιορισμένη οπτική της θέας στη θάλασσα βορειοδυτικά, με τα γειτονικά κτίρια να φράσσουν το νότο και μέρος του βορρά.

 

Αρχική πρόθεση ήταν  να δημιουργηθεί ένας κτιριακός όγκος, κύρια στραμμένος προς την μοναδική οπτική φυγή στη θάλασσα,  με συνεχή διάλογο  του εξωτερικού στοιχείου, με το κατοικείν. Η κατοικία αρθρώνεται σε ένα αρχετυπικό “Γ”, όπου οι εξωτερικές πλευρές του, περισσότερο αυστηρές και κλειστές, προστατεύουν την ιδιωτική ζωή, ενώ η εσωτερική γωνία περικλείει την καθημερινότητα. 

 

Επιχειρήθηκε μέσα από ογκοπλαστικά κενά, σε συνδυασμό με το στοιχείο της διαφάνειας, να αμβλυνθεί η διάκριση εσωτερικού- εξωτερικού και να γίνει το τοπίο μέρος του χώρου διαβίωσης. Οι επιφάνειες σκίασης χρησιμοποιούνται ως “φίλτρα” που ελέγχουν  τη “ροή” του ήλιου στη ζώνη κατοίκησης, δημιουργώντας μια συνεχή εναλλαγή  φωτός και σκιάς στις όψεις και στο εσωτερικό. Το υγρό στοιχείο, στο εσωτερικό της αυλής που δημιουργεί το σχήμα του κτιρίου, παρεμβάλλεται μεταξύ εδάφους και θέας  και δείχνει να ενώνεται με τη θάλασσα.

 

Το κτίριο αποτελείται από δύο όγκους που συνθέτουν τυπολογικά το σχήμα “Γ”. Ο πρώτος και περισσότερο επιμήκης, τοποθετείται σχεδόν παράλληλα στον άξονα βορρά νότου και περιλαμβάνει τους χώρους διημέρευσης, σε επαφή με την αυλή και την πισίνα που ακολουθεί τον ίδιο άξονα, ενώ ο δεύτερος όγκος προσανατολίζεται στον άξονα ανατολής δύσης, με τα υπνοδωμάτια στραμμένα στο νότο και τους βοηθητικούς χώρους στο βορρά. 

 

Τα μεγάλα ανοίγματα επιτρέπουν στο φως να διεισδύσει, προσφέροντας θερμικά στην κατοικία το χειμώνα, και τα προστεγάσματα, κινητά και σταθερά, συμβάλλουν στην  προστασία από το δυτικό φως τους θερινούς μήνες. Στη βόρεια πλευρά σχηματίζεται με την πάροδο του χρόνου ένα δασύλλιο, με στόχο να περιορίσει τον κρύο αέρα και να  προσθέσει στο δροσισμό της κατοικίας το καλοκαίρι.

Στην ένωση των δύο όγκων, τοποθετείται ως σημείο αναφοράς, ένα ανοικτό αίθριο, επιτυγχάνοντας  καλύτερο φωτισμό και αερισμό των χώρων διημέρευσης με τους οποίους εφάπτεται, αλλά και την αίσθηση ότι η φύση παρεμβαίνει στο εσωτερικό, καθώς από κάθε σημείο του μπορεί να εστιάσει κανείς στη θέα. 

 

Επιδίωξη του σχεδιασμού ήταν η οργάνωση των χώρων του κτιρίου μέσα από την επαφή με τη φύση αλλά και η αξιοποίηση του τοπικού κλίματος. Η ενσωμάτωση βιοκλιματικών στοιχείων όπως το αίθριο, τα σκίαστρα, η χρήση θερμομόνωσης και άλλων δομικών υλικών, ο προσανατολισμός, η χρήση γεωθερμίας, συμβάλλουν στη μείωση του ενεργειακού φορτίου της κατοικίας.

Η σύνθεση χαρακτηρίζεται από αυστηρές γραμμές και γεωμετρική καθαρότητα. Κυριαρχεί το λευκό χρώμα, που σε συνδυασμό με τη χρήση σύγχρονων υλικών ενισχύει  την ανάδειξη των σχηματικών δομών και της σχεδιαστικής λιτότητας.