Το κτήριο βρίσκεται στις παρυφές του λόφου Φιλοπάππου, με πρόσωπο σε ένα μικρό πάρκο σε επαφή με το δυτικό τμήμα της περιφερειακής οδού στα Άνω Πετράλωνα.
Η περιοχή έχοντας υπάρξει προσφυγικός συνοικισμός, αποτελείται από μικρά οικόπεδα συνεχούς και χαμηλής δόμησης. Ο χαρακτήρας της έτσι διατηρεί ακόμη τα στοιχεία εκείνα που διακρίνουν την ελληνική γειτονιά, κοινωνικές σχέσεις μεταξύ κατοίκων και βλέμματα.
Παράλληλα βρίσκεται σε ένα ιδιαίτερο μεταίχμιο, πυκνού αστικού ιστού και αδιατάρακτου φυσικού αθηναϊκού τοπίου.
Το ζητούμενο από την ιδιοκτήτρια τεχνική εταιρία κτηριολογικό πρόγραμμα σε συνδυασμό με τους αυστηρούς περιορισμούς δόμησης της περιοχής εξαιτίας της γειτνίασης με τον αρχαιολογικό χώρο και το ιδιαίτερα μικρό μέγεθος του οικοπέδου εν πολλοίς περιόρισαν και τελικά καθόρισαν πολλές από τις σχεδιαστικές επιλογές.
Η δομή του κτηρίου εκφράζεται στον όγκο και την όψη του. Τρία κατακόρυφα τοιχεία από ανεπίχρηστο οπλισμένο σκυρόδεμα που κλείνουν ισόπαχα στην στέψη τους οριοθετούν τις δύο μεσοτοιχίες δημιουργώντας ένα καθαρό γεωμετρικό πρίσμα που ανταποκρίνεται στα αντίστοιχα μικρά σπίτια της περιοχής.
Παράλληλα δημιουργούν στην κάτοψη δύο διακριτές ζώνες. Στην μία τοποθετούνται οι κύριοι χώροι χρήσης των διαμερισμάτων και στην άλλη τοποθετείται στην κύρια όψη το κλιμακοστάσιο και στο πίσω μέρος υπνοδωμάτιο και λουτρό.
Η κυρίως ζώνη των χώρων διημέρευσης παραμένει διαμπερής με μεγάλες γυάλινες επιφάνειες που ενοποιούν τους εσωτερικούς με τους ίδιου πλάτους εξωτερικούς χώρους. Με αυτόν τον τρόπο η θέαση προς βορρά του λόφου Φιλοπάππου και προς Νότο του Πειραιά είναι απρόσκοπτη από κάθε εσωτερικό σημείο των διαμερισμάτων.
Το κλιμακοστάσιο επενδύεται με ισχυροποιημένο γυαλί επιτρέποντας με την διαφάνειά του την από έξω διακριτική θέαση της εσωτερικής κίνησης.
Το δώμα του κτηρίου προσβάσιμο αποκλειστικά από το εσωτερικό του τελευταίου οροφοδιαμερίσματος φυτεύεται ανακτώντας την σχέση του με το φυσικό τοπίο.Η φύτευση του δώματος υλοποιήθηκε από αρχιτέκτονα του ιδιοκτήτη.
Σήμερα, σε κοντινό οικόπεδο, άμεσα ορατό από το ήδη υλοποιημένο κτήριο, σχεδιάσαμε και κατασκευάζεται ένα ίδιας κλίμακας κτήριο το οποίο πλέον αναπτύσσει μια διαλεκτική με το προϋπάρχον, μετατρέποντας και τα δύο σε ένα αλληλοσχετιζόμενο ζεύγος.
Συνεργάτες αρχιτέκτονες
Παπαδημητρίου Στέλιος, Αρχιτέκτων Μηχανικός
Παπαδοπεράκη Αφροδίτη, Αρχιτέκτων Μηχανικός
Ο Δημήτρης Θωμόπουλος σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ (1999).Διδάσκει ως λέκτορας στο τομέα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και κατασκευών του τμήματος αρχιτεκτόνων του ΔΠΘ. Διατηρεί γραφείο μελετών στην Αθήνα και το 2010 έλαβε το βραβείο καλύτερου πρώτου έργου νέου αρχιτέκτονα από το περιοδικό ΔΟΜΕΣ.
Η Eλεάννα Χωρίτη DSAP, d.p.l.g., σπούδασε περιβαλλοντική γλυπτική, multi-media και σχέδιο στην École Nationale Supérieure des Beaux Arts και αρχιτεκτονική στην Paris-la-Seine, (UP9) στο Παρίσι. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και έχει δικό της γραφείο από το 1997. Έχει συμμετάσχει σε ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις αρχιτεκτονικής, καθώς και σε πανελλήνιους και διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Παράλληλα, μέσω του εικαστικού της έργου εξερευνά το ρόλο του αρχιτέκτονα και την επιθυμία για απόλυτο έλεγχο.Το έργο της έχει δημοσιευτεί σε περιοδικές εκδόσεις τέχνης, καταλόγους εκθέσεων αρχιτεκτονικής, τεχνικά και άλλα περιοδικά. Το έργο της Stacked Housing, έχει πάρει έπαινο στα βραβεία για σύγχρονη αρχιτεκτονική “Αρης Κωνσταντινίδης” του Πανελλήνιου Σύλλογου Αρχιτεκτόνων, το 2005.
READ ALSO: Σπίτι γραμμάτων και τεχνών στο Λίβανο –Βηρυτός / Σ.Κακάβας, Δ.Γιαννίσης, Ε.Κλωνιζάκη / Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός / έπαινος