Η μελέτη συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 12 που επιλέχθηκαν στο τελικό στάδιο κρίσης των 42 που υποβλήθηκαν για τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης.
Το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης ορίζει ένα τοπόσημο πολιτισμού στην μυθική πρωτεύουσα της Λακωνίας. Αποτελεί ένα μνημειώδες κτήριο που αναπτύσσεται δίπλα στο ΧΥΜΟΦΙΞ, διατηρητέο κτήριο του Μοντερνισμού, το οποίο συμπληρώνεται με έναν μεγαλειώδη αλλά διακριτικό νέο κτιριακό όγκο .
Το Μουσείο γίνεται αντιληπτό ως ένα κιβωτίδιο εντός του οποίου διαφυλάσσεται η κληρονομιά της Σπάρτης του μύθου και περιβάλλεται συμβολικά με έναν χάλκινο μανδύα σαν ασπίδα Σπαρτιάτη πολεμιστή.
Παλαιός και νέος όγκος συμπλέκονται αλλά παραμένουν διακριτοί και δανείζουν στοιχεία ο ένας στον άλλο προκειμένου να ενωθούν διαλεκτικά σε ένα ενιαίο κτήριο. Το διατηρητέο κτήριο περικλείει τις δημόσιες λειτουργίες πλην της μόνιμης έκθεσης.
Το ΧΥΜΟΦΙΞ διατηρεί εν μέρει την αυτοτέλειά του και ενσωματώνεται υποχρεωτικά στη ζωή του Μουσείου. Ανάμεσα στους δύο όγκους μια κρυστάλλινη διαφανής ζώνη, το φουαγιέ οργανώνει την κίνηση και αποκαθιστά την ενότητα των όγκων.
Η μόνιμη έκθεση αναπτύσσεται στον όροφο του νέου όγκου και η περίμετρός της προσφέρει στάσεις και οπτική επαφή με τον άμεσο και τον ευρύτερο ορίζοντα του τόπου, του οποίου την ιστορία αφηγείται. Η εκθεσιακή αφήγηση ιεραρχεί το χώρο με κύριες και μεταβατικές ενότητες στις οποίες το φως διακυμαίνεται και προκαλεί σε ανακάλυψη. Οι ενότητες συνδέονται οπτικά μεταξύ τους και με τον εξωτερικό χώρο ενώ τα όρια τους μπορούν να αναμορφωθούν για να καλύψουν μελλοντικές αναπροσαρμογές της έκθεσης. Η πορεία εντός της έκθεσης γίνεται αντιληπτή ως κίνηση κατά μήκος του μύθου της Σπάρτης σε μια πορεία όπου οι εναλλαγές της οπτικής συμπλέκονται με τις φυγές προς το τοπίο που ανέδειξε τον πολιτισμό της πόλης.
Ο νέος όγκος σχεδιάζεται να ακολουθεί τις χαράξεις των ευρημάτων εντός του οικοπέδου και οι κινήσεις στον προαύλιο χώρο συνδέουν την εμπειρία του επισκέπτη με την ανακάλυψη των καταλοίπων αυτών. Τις πορείες στην αυλή συμπληρώνουν φυτεύσεις και σημεία ανάπαυλας τα οποία δημιουργούν αφορμές για στάση. Στο χώρο κυριαρχούν διακριτικές αναδιπλώσεις ψηφιδωτών δαπέδων τα οποία οργανώνονται σε ομάδες ή παρατακτικά και οργανώνονται γεωμετρικά ή κατά μήκος αξόνων που ορίζει το νερό ανακαλώντας τους χώρους όπου αρχικά βρίσκονταν. Η ανακάλυψη τους σε όλο το μήκος του αύλειου χώρου μπορεί να οδηγήσει και πέρα από αυτόν στον Ευρώτα ή στις αρχαιότητες στην ευρύτερη περιοχή.
Στοιχεία έργου
Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός: Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης
Φορέας: Περιφέρεια Πελοποννήσου / Περιφερειακή Ενότητα Λακωνίας
Τίτλος πρότασης: Μια Ασπίδα για την Κληρονομιά της Σπάρτης
Αρχιτέκτονες: Νικόλαος Καραγιάννης, Αθηνά Σιαφάκα, Αναστάσιος Τάντσης, Θεοδώρα Μαγγανά, Βασιλική Μάσεν, αρχιτέκτονες μηχανικοί
Σύμβουλος Μουσειολογικής Μελέτης: Αναστάσιος Τάντσης, αρχιτέκτων μηχανικός
Σύμβουλος Στατικής Μελέτης: Εμμανουήλ Καλλιουδάκης, πολιτικός μηχανικός.
Σύμβουλος Η/Μ Μελετών: Ιωάννης Ταυλάριος, ηλεκτρολόγος μηχανικός
Architectural Visualizations, parametric façade study: Χριστίνα Τσακίρη, αρχιτέκτων μηχανικός
Συνεργάτες Αρχ. Μελέτης: Χριστίνα Τσακίρη αρχιτέκτων μηχανικός, Σπυρίδων Κόκκινος, αρχιτέκτων μηχανικός, Αντωνία Χατζοπούλου, φοιτήτρια Τμ. Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ, Στέλλα
Μιχαηλίδου φοιτήτρια Τμ. Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ
Δείτε ακόμη περισσότερες προτάσεις από το διαγωνισμό για το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης εδώ!
READ ALSO: EDIFÍCIO LISBON WOOD | Plano Humano Arquitectos