Ο πυκνός αστικός ιστός κρύβει ένα κενό που εγκυμονεί νέες αφηγήσεις: την πλατεία ώς σκηνή, ένα “event space” όπου διαδραματίζεται η καθημερινή ζωή, αλλά και άλλα δρώμενα, τους δρόμους να λειτουργούν ως φουαγιέ και δευτερεύοντα καθιστικά, ενώ οι εξώστες των γύρω κτηρίων παρέχουν ιδιαίτερη θέα προς την σκηνή.
Ενώ τα γύρω κτήρια επαναενεργοποιούνται με χρήσεις εκπαίδευσης, πολιτισμού και κατοικίας, η πλατεία γίνεται το βασικό σημείο εστίασης, γύρω απο το οποίο εκτυλλύσονται δρώμενα. Με το σκίσιμο της επιφάνειας της πλατείας, η πρόταση αποκαλύπτει τις δυνατότητες για νέες χρήσεις στον υπάρχοντα χώρο: ενα στεγασμένο αναψυκτήριο και βοηθητικούς χώρους, καθώς και την είσοδο στο βασικό πόλο έλξης: ένα αερόστατο το οποίο προβάλλει την πλατεία στον ουρανό, παρέχοντας ένα νέο σημείο ενδιαφέροντος σε κατοίκους και επισκέπτες της πόλης. Ανεβαίνοντας κανείς με το αερόστατο, μπορεί να παρατηρήσει την πόλη να αποκαλύπτεται, απο τους πρόποδες της Ακρόπολης, μέχρι την θάλασσα στο τέλος του ορίζοντα.
Αρχιτέκτονες: Joao Prates Ruivo, Raquel Maria Oliveira και Bασίλης Οικονομόπουλος
READ ALSO: "Θεαματική Απόκρυψη" (Hidden Exposition) / Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός