SPARCH ARCHITECTS & 40.22 ARCHITECTS COLLABORATE FOR ''MATRIX'', SCHOOL OF FINE ARTS IN THESSALONIKI

ENG / GR 

 

MATRIX – School of Fine Arts, Aristotle University of Thessaloniki.

Architectural competition of ideas, 2011

 

This study is a proposal for the architectural competition of ideas for the School of Fine Arts, organized by the Aristotle University of Thessaloniki. Questions on the structure and the identity of a university school were raised at the very beginning. Is it a space for research and experimentation?

 

A place for free exchange of thought and birth of knowledge? An accumulation of public buildings? A container of human relations? Or all of the above? The public space, in which human relations and actions evolve, is crucial for the identity of a School. It is a womb that generates ideas; and so is Art. In the proposal, the basic road that bisects the site today is translocated, allowing for the creation of a vast unified area for the four new departments, with a dynamic façade towards the central artery of the city.

 

The programme consists of two categories of spaces: unique spaces of special requirements –such as the theatre and cinema auditoriums- and standardized spaces with repetition –such as classes, laboratories, offices. Special spaces are placed in a rigid concrete base, which creates a gently inclined piazza on its upper side and a second, partly covered, piazza on its lower side. Both piazzas are visually and spatially connected through a large circular void, concentrating all movement and acting as a core, through which the academic community breathes.

 

Standardized spaces compose a flexible ribbon (15 m thick) which unfolds on several levels and encloses the central piazza. Parts of this unified ribbon are attributed to each department, according to their needs.Thus, a methodological tool is proposed, as a matrix –in its mathematical sense- which allows for standardization and differentiation as time passes. Colour is incorporated in this project for the separation of the 4 departments. White louvers envelop the mass, reflecting those different colours, concealing, revealing, rotating respectively, following the demands of environmental design.

 

 

 

 

MATRIX _ (ΜΗΤΡΑ) – Σχολή Καλών Τεχνών,  Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Κλειστός Διαγωνισμός Ιδεών, 2011

 

Η μελέτη εκπονήθηκε στο πλαίσιο κλειστού διαγωνισμού ιδεών για τη Σχολή Καλών Τεχνών, που διεξήγαγε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ερωτήματα σχετικά με τη δομή μιας πανεπιστημιακής σχολής και την ταυτότητα ενός ακαδημαϊκού χώρου τέθηκαν από την αρχή. Είναι ένας χώρος για έρευνα και πειραματισμό, ελεύθερη ανταλλαγή, γέννηση της γνώσης; Μια συγκέντρωση δημόσιων κτιρίων; Ένα δοχείο ανθρωπίνων σχέσεων; Ή μήπως όλα αυτά μαζί; Ο δημόσιος χώρος, στον οποίο αναπτύσσονται οι ανθρώπινες σχέσεις και δράσεις είναι κρίσιμος για την ταυτότητα της Σχολής. Είναι μία μήτρα που γεννάει ιδέες· όπως και η Τέχνη. 

 

Στην πρόταση, ο βασικός δρόμος που διχοτομεί σήμερα την περιοχή μετατοπίζεται, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μεγάλο ενιαίο οικόπεδο για την εγκατάσταση των 4 Τμημάτων, με δυναμικό μέτωπο προς την κεντρική αρτηρία της πόλης. Διακρίνονται στο πρόγραμμα δύο κατηγορίες χώρων: χώροι μοναδικοί με αυξημένες απαιτήσεις -όπως οι μάζες των θεάτρων και του κινηματογράφου– και χώροι με τυποποίηση που επαναλαμβάνονται –όπως αίθουσες, εργαστήρια, γραφεία. Οι ειδικοί χώροι τοποθετούνται σε μία στιβαρή βάση από μπετόν, που δημιουργεί στην άνω της πλευρά μια ελαφρώς κεκλιμένη πλατεία και μια δεύτερη, στεγασμένη σε μεγάλο τμήμα της, πλατεία στο κάτω της επίπεδο.

 

Οι δύο πλατείες συνδέονται οπτικά και χωρικά μέσω μιας τεράστιας κυκλικής οπής, αποτελώντας τον κόμβο, όπου συγκεντρώνονται όλες οι κινήσεις και όπου ζει και αναπνέει η ακαδημαϊκή κοινότητα. Οι χώροι με τυποποίηση συνθέτουν μια ευέλικτη κορδέλα πλάτους 15μ που αναπτύσσεται σε ορόφους και περιβάλλει την πλατεία. Μέρη της συνολικής αυτής μάζας αποκόπτονται και αποδίδονται σε κάθε Τμήμα ανάλογα με τις ανάγκες του.

 

Προτείνεται ένα μεθοδολογικό εργαλείο, το οποίο ως μήτρα -στη μαθηματική της έκφραση- θα επιτρέπει τυποποίηση και διαφοροποίηση στην εξέλιξη του χρόνου. Το χρώμα ενσωματώνεται στην πρόταση για το διαχωρισμό των Τμημάτων. Οι λευκές περσίδες που περικλείουν τη μάζα αντανακλούν τα χρώματα, πλησιάζουν, απομακρύνονται, στρέφονται ανάλογα με τις ανάγκες του βιοκλιματικού σχεδιασμού.