Το κτίριο βρίσκεται σε ένα σύνηθες, προαστιακό, επίπεδο οικόπεδο. Επιπλέον, αρκετά μικρό και με ένα γειτονικό κτίριο να φράσσει το νότο. Αυτό που επιχειρήθηκε είναι το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα του γηπέδου να παραμείνει ελεύθερο, να είναι το ίδιο η κατοικία. Ορίζεται κατ΄αρχήν μια περιοχή μέσα στην οποία αναπτύσσεται το σπίτι: τρεις μεταλλικοί στύλοι εξαντλούν το μέγιστο ύψος και υποστηρίζουν ένα πλέγμα από συρματόσχοινα. Πάνω τους ήδη αναρριχώνται φυτά, τα οποία θα δημιουργήσουν ένα στερεό, το ίδιο σημαντικό με τα πρίσματα της κατοικίας.
Η πρόθεση είναι η δημόσια προβολή της κατοικίας να υποχωρήσει πίσω από το πράσινο και ο χώρος κατοίκησης να διεκδικήσει όλο το πεδίο. Ο κεντρικός όγκος-στέγαστρο εδράζεται σε ένα υποστύλωμα το οποίο αγκυρώνεται στο έδαφος μέσα από μια υδάτινη επιφάνεια. Η κυκλική λίμνη ανακλά το νοτιοδυτικό φως στην οροφή του πρίσματος. Το κέλυφος από σκυρόδεμα παραμένει άθικτο και τυφλό προς τη δημόσια πρόσοψη. Αντίθετα, ο εσωτερικός χώρος του ισογείου εκτείνεται μέχρι το δρόμο, ημι-εκτίθεται στο δρόμο, μέσα από το προστατευτικό φίλτρο των φυτών.
Ο δρόμος δε μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί φόβητρο προς το οποίο ορθώνονται τείχη. Ο δρόμος, η πρασιά, το σπίτι -προς όφελός τους- συγχωνεύονται και πάλι. Ο χώρος που δημιουργεί το πρίσμα κατά την ανύψωσή του, είναι η κυρίως συνθετική χειρονομία. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτή η υλική ανύψωση είναι καίριος: είναι ο τρόπος με τον οποίο φέρεται το πρίσμα, μέσω του κεντρικού υποστυλώματος, αιωρούμενο πάνω από το ύπαιθρο. Υλοποιείται έτσι στο χώρο μία ήρεμη ένταση, ένας απλός αλλά σαφής συσχετισμός δυνάμεων. Η συνέργεια στατικής και αρχιτεκτονικής μελέτης δίνει μία κατοικία όπου το κέλυφος δεν είναι πιο σημαντικό από το ύπαιθρό του. Αυτά αντι-παρατίθενται: Ένα προς ένα.
Residence in Kifissia, Athens
SADAS, Architecture Awards 2010, Honorable mention
The site is –suburbanly- problematic. The plot is small, flat and blocked from the sun by an adjacent building. The complete colonization of the suburb has almost eliminated a previously exuberant nature in order to unveil the continuous, detached, public projection of private-housing. As a first act, the desire to reside defines an area and makes a house, in it. A cubic shell of plants creates for the residence a limit, as area. In order to reside, one withdraws in. The residence space vindicates the whole field, as well as the sun: two parallelepiped volumes, a small -attached to the north- and a cantilevered central one, free the ground and permit the sun’s entrance. The green façade-limit will be penetrated only by the black, central column of the volume-shelter. The black watery surface on which it is anchored, reflects the sun and the nature simulacrum in the inside.
READ ALSO: BEN VAN BERKEL / UNSTUDIO'S DESIGN FOR THE NEW TRANSFER TERMINAL AND AIR TRAFFIC CONTROL TOWER FOR KUTAISI AIRPORT WAS OFFICIALLY PRESENTED YESTERDAY BY THE PRESIDENT OF GEORGIA, MIKHEIL SAAKASHVILI