The noun tower derives from the Hellenic tyrsis or tyrris, a term also connoting the fortified residence or the walled-in city – in any case a house equals a city, equals the world… according to classical mythology first and foremost. Tyrsethecal MX is conceptually a coastal Chateau and programmatically a private exhibitions venue designed for the rural Oros region in Tinos island, Cyclades. Analogous to our totemic project Duetheke (that merges a set of tourrettes into a Siamese bulwark entity) Tyrsethecal expands on the elemental concept of merged towers, testing further notions of remotely sited bunkers and reflecting an “object” versus a “landscape” parti devoid of topological features that may otherwise link habitable volumes to the natural terrain. Responding to a Cycladic context and to imposing code restrictions, the project explores masonry volumetrics in the form of three intertwined towers superimposed upon one another and interlocked. Planar organization is based on three identical 9-square-grid modules of Palladian aura, extruded vertically and carved-out in the inside as to generate flowing interior voids. The three-by-three pattern is manifest further in the geometry of interior voids and floor-plates, of structural pillars and attached service shafts. Each tower inherits an oblique cut in plan, translating to a vertical bevel discontinued at top levels, defining thus a top-and-body hierarchy and offering a visual ‘kink’ to an otherwise monocoque ensemble. Solidity is then further decomposed by an anaglyphic façade that slices and push-pulls perimeter surfaces in an abstracted vertical pattern. Local dovecote claustras are reworked here into sequential recesses, as vertical figures varying in width, height and depth, and effectively absorbing the 9-square planar grid. Reflecting the steep topography, the building is entered at mid-height and is perceived as a unified yet dispersed arena hosting art events. Multiple interior atria, varying in size from level to level, generate intricate cross-views encouraged also by the split-level (half-floor) sectional motif that maintains a continuity of curatorial agendas and imposes a slow pace of vertical movement. Discreetly hidden in hollowed freestanding pillars – that visually extend the square-shaped reinforced concrete structural columns – are three inconspicuous elevators (two reaching a top-level lounge + café), four main shafts accommodating mechanical services and a utility stairwell, all strategically positioned. Emphasizing panoramic exposure to a breathtaking Aegean landscape, two accessible terraces, linked to the top-floor shops, conclude the lower towers, becoming are the sole man-made outdoor private spaces. Lower floors accommodate utility uses; restrooms, a wardrobe, administration offices and mechanical rooms. Utilizing the sloping terrain, fire egress routes and fire exits are available at multiple levels, thus making possible the presence of an open public stair spatially engaged as a vertical spine.
Factoids> Net area of interior space: 1650 m2; Total mixed area of building: 2150 m2; Sum area of two accessible terraces: 235 m2; Building footprint area on-ground: 507 m2; Total number of individual non-coplanar floor-slabs: 13; Average net size of interior levels: 127 m2 (> 100, < 170).
Aristotheke Eutectonics – Office of Architecture, Research and Design. Design, texts, renderings: Aristotelis Dimitrakopoulos (APhD). Associate: Sofia Tsafou. Drawings: Vaso Gkioka, Tania Karamanou, Angela Giannakopoulou, Anthi Malaki, Eduardo Espínola, Milena Živojinović, Marina Antolović. Collaging: Maria Roussaki, APhD.
Η λέξη τύρσις, μετέπειτα τύρρις, γέννησε το λατινικό turris, κληροδοτώντας το παλαιό Γαλλικό tur και το Αγγλικό tower. Το κτίριο εκθέσεων τέχνης Τυρσεθήκη στη θέση Όρος της νήσου Τήνου συντίθεται πρώτιστα από τρείς κυβοειδείς όγκους που αλληλεπικαλύπτονται μερικώς, διεισδύοντας ο ένας στον άλλο και ακολουθώντας ένα κανονικό κάνναβο κάτοψης μορφής “εννέα τετραγώνων” καθείς. Η αυστηρή και κανονική (Παλλαδιανή) αυτή μορφολογική βάση της κάτοψης διαβάζεται στη συνέχεια και στην οργάνωση των όψεων αλλά και των στατικών στοιχείων, των κατακόρυφων πυρήνων για ανελκυστήρες ή ηλεκτρομηχανολογικά, καθώς και στα περιγράμματα των επιμέρους ημιορόφων και στη διάνοιξη εσωτερικών οπών. Η τομή ακολουθεί μια σύνθετη εκδοχή ενός συστήματος ημιπατωμάτων με πολλαπλά εσωτερικά επίπεδα που ενοποιούνται οπτικά μέσω ενός παράλληλου συστήματος κενών που γεννούν ρέοντα κατακόρυφα αίθρια. Αναδεικνύονται έτσι έντονες διαγώνιες οπτικές φυγές μεταξύ των εσωτερικών επιπέδων και εκτυλλίσονται διαδρομές σε μια ενιαία εσωτερική αρένα. Εξωτερικά οι τρείς πύργοι παρουσιάζουν μια λοξή (διαγώνια) απότμηση καθ’ύψος, η οποία αποκαθίσταται στην ανώτερη στάθμη για έκαστο όγκο. Αποδομείται έτσι η μονολιθικότητα της ογκομετρίας, ειδικά σε συνδυασμό με την επεξεργασία των επιπέδων των εξωτερικών όψεων σε κατακόρυφες λωρίδες που μετακινούνται εγκάρσια στο επίπεδό τους. Το έργο αποπειράται να διαχειριστεί τις σύνθετες καταβολές της τοπικής αρχιτεκτονικής των απομονωμένων οχυρωματικών κατασκευών και τις πυργοειδείς μορφές των περιστερώνων, επιχειρώντας να αναστοχαστεί δημιουργικά τα αρχέτυπα και τις μορφές τους. Η παρουσία του είναι “τοτεμική” σε ένα γυμνό και ανεπεξέργαστο φυσικό τοπίο μοναδικού κάλους.
[Στοιχεία] > Καθαρές επιφάνειες εσωτερικών χώρων: 1650 m2. Μεικτές επιφάνειες: 2150 m2. Επιφάνειες προσβάσιμων δωμάτων: 235 m2. Επιφάνεια περιγράμματος κτιρίου στο έδαφος: 507 m2. Αριθμός μη-συνεπίπεδων επιμέρους ημιορόφων: 13. Μέσος όρος επιφάνειας ημιπατωμάτων : 127 m2 (> 100, < 170). Επιφάνεια γεωτεμαχίου: 43.000 m². Χρόνος μελέτης 2011-13.
Αριστοθήκη Ευτεκτονικής – Γραφείο Αρχιτεκτονικής + Σχεδιασμού. Μελέτη, κείμενα, τρισδιάστατες απεικονίσεις: Αριστοτέλης Δημητρακόπουλος (ΑΦΔ). Συνεργάτις: Σοφία Τσάφου. Σχεδιαστές: Βάσω Γκιόκα, Τάνια Καραμάνου, Άντζελα Γιαννακοπούλου, Ανθή Μαλακή, Eduardo Espínola, Milena Živojinović, Marina Antolović, ΑΦΔ. Φωτογραφικά Κολάζ: Μαρία Ρουσσάκη, ΑΦΔ.
READ ALSO: STEEL HOUSE IN PATRAS / KOSTAS TSIAMBAOS, MYRTO KIOURTI ARCHITECTS