Συνάντηση με τον Πρόεδρο της συλλογής Pinault, Jean-Jacques Αillagon λίγο πριν περάσει τη σκυτάλη στη διάδοχο του Emma Lavigne, την 1η Νοεμβρίου και παραμείνει στον ρόλο του συμβούλου του Γάλλου δισεκατομμυριούχου.
Ο δισεκατομμυριούχος Francois Pinault είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες έργων σύγχρονης Τέχνης στον κόσμο. Ξεκίνησε αποκτώντας το Cour de ferme του Paul Serusier το 1980. Συνέχισε με καλλιτέχνες του 20ου αιώνα(Mondrian, Picasso, Man Ray) φτάνοντας σε σύγχρονους καλλιτέχνες όπως οι David Hammons, Damien Hirst, Koons, Subodh Gupta, Paul McCarthy.
H συλλογή Πινό μετράει δέκα χιλιάδες έργα που δημιούργησαν πάνω από τετρακόσιοι καλλιτέχνες. Πρόεδρος και διαχειριστής αυτής της συλλογής ένας ξεχωριστός άνθρωπος του Γαλλικού πολιτιστικού χώρου Jean-Jacques Ailliagon. Από την 1η Νοεμβρίου θα τον διαδεχτεί σε αυτήν τη θέση η Emma Lavigne. Ενώ ο Jean-jacques Aillagon θα μείνει στο ρόλο που είχε πάντα. Αυτόν του συμβούλου του Γάλλου μεγιστάνα.
Μίλησα με τον Jean-Jacques Aillagon έναν άνθρωπο που έχει συνδυάσει το όνομα του με τη γαλλική πολιτιστική κληρονομιά. Κι αυτό γιατί το 1993 που ξεκίνησε ως διευθυντής πολιτιστικών υποθέσεων του δήμου Παρισιού. Το 1996 ορίστηκε Πρόεδρος του μουσείου Pompidou. Από το 2002 ως το 2004 υπηρέτησε ως υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης Jean-Pierre Raffarin(επί Προεδρίας Ζακ Σιράκ). Εν συνεχεία υπηρέτησε ως Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του διεθνούς γαλλόφωνου τηλεοπτικού καναλιού TV5. Ενώ τον Ιούνιο του 2007 ονομάζεται Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του μουσείου αλλά και όλης της περιοχής του κάστρου των Βερσαλλιών.
Από τον Ιούλιο του 2004 γίνεται σύμβουλος του επιχειρηματία Pinault και της εταιρείας του Artemis. Αυτός συμβούλευσε τον Γάλλο επιχειρηματία να πάρει το Palais Grassi στη Βενετία. Το 2018 έγινε διευθυντής της συλλογής Τέχνης του Francois Pinault. Αυτός κατεύθυνε την μεταμόρφωση του Χρηματιστήριου του Παρισιού σε μουσείο της συλλογής Pinault, που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Μάιο.
“Τρεις εμμονές καθόρισαν την επαγγελματική μου ζωή: αυτή του πολιτισμού και της μόνιμης ανανέωσής του από καλλιτέχνες, αυτή που σχετίζεται με την αγάπη για την κληρονομιά που μας κληροδότησαν οι τελευταίοι αιώνες και, τέλος, αυτή του κοινού που οφείλουμε συνεχώς θέλοντας να επεκταθούμε, να διαφοροποιούμε και να του κάνουμε τον πολιτισμό πιο οικείο, έτσι ώστε να μην παραμείνει θησαυρός που ανήκει σε λίγους αλλά κληρονομιά που μοιράζονται όλοι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είχα τόσο μεγάλη χαρά να διευθύνω μεγάλα δημόσια ιδρύματα όπως το Κέντρο Πομπιντού ή το Παλάτι των Βερσαλλιών. Οι στόχοι που μόλις ανέφερα βρίσκονται, στην πραγματικότητα, στο επίκεντρο της αποστολής όλων αυτών των ιδρυμάτων. Αποδεικνύεται – και είμαι πολύ χαρούμενος – ότι αυτή είναι η ίδια φιλοδοξία που βρήκα στον μεγάλο ιδιωτικό συλλέκτη Francois Pinault. Ξέρει επίσης να συνδυάζει το πάθος για την κληρονομιά και αυτό για τη δημιουργία. Και αυτός φιλοδοξεί, όπως κάνει στη Βενετία και το Παρίσι, να μοιραστεί τη συλλογή του με τα μάτια ενός μεγάλου κοινού”.
Αναφερόμενος στη σχέση του με τον Francois Pinault ο Jean-Jacques Αillagon είπε: “Η σχέση μας είναι πλέον παλιά. Ήταν φιλική πριν γίνει επαγγελματική. Στο Κέντρο Πομπιντού και στις Βερσαλλίες, επωφελήθηκα από τη δέσμευσή του ως χορηγού δημοσίων πολιτιστικών έργων. Στη συνέχεια, είχα την ευκαιρία να τον συνοδεύσω στη μεγάλη περιπέτεια της δημιουργίας των μουσείων στη συλλογή του. Η οποία ξεκίνησε για πρώτη φορά, το 2005, με την απόκτηση του Palazzo Grassi, του οποίου η πολιτιστική δραστηριότητα καθοδηγούνταν μέχρι τότε από τη FIAT, και στη συνέχεια, το 2007, η δυνατότητα να επωφεληθούν από την παραχώρηση, για 50 χρόνια, αυτού του εμβληματικού μνημείου της Βενετίας, το Pointe de la Douane, και τέλος, φέτος, τα εγκαίνια στο Παρίσι του Bourse de Commerce μετά από 3 χρόνια δουλειάς. Με αυτόν τον τρόπο, το να μπορώ να υποστηρίζω έναν συλλέκτη τέτοιου μεγέθους για την επίτευξη, στον ευρωπαϊκό χώρο, ενός πραγματικού αστερισμού μουσείων, μου φαινόταν πάντα ένα πολύ μεγάλο προνόμιο. Διαφορετικά, για να απαντήσω με μεγαλύτερη ακρίβεια στη συναισθηματική διάσταση της σχέσης μας, νομίζω ότι μπορώ να την συνοψίσω σε δύο λέξεις: εμπιστοσύνη και σεβασμός”.
Στα καθήκοντα του Προέδρου της συλλογής Pinault είναι η διαχείριση του παλιού Χρηματιστηρίου του Παρισιού, που έγινε μουσείο της συλλογής του Pinault, καθώς και του προγραμματισμού του Palazzo Grassi – Punta della Dogana. Δύο φράσεις που αναφέρονται σε μια πλούσια και υπεύθυνη δραστηριότητα. Όταν ρώτησα τον Jean-Jacques Aillagon τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος σαν αυτόν, είπε: “Όπως συμβαίνει με πολλές υπάρξεις, από τη συνετή συσχέτιση της τύχης και της θέλησης. Η τύχη δεν είναι αρκετή και η θέληση δεν μπορεί να κάνει τα πάντα. Υπάρχει στο διάστημα μεταξύ του ενός και του άλλου αυτή η μικρή σπίθα που άλλοι αποκαλούν “τύχη” και άλλοι “θεία πρόνοια” ”.
