ΚΟΙΝΟΙ ΤΟΠΟΙ, ΤΕΥΧΟΣ 2, ΜΑΙΟΣ 2020: Σχόλια για τον ψυχισμό της εποχής

Το ARCHISEARCH.gr γιορτάζει την επέτειο των 10 χρόνων παρουσίας του με επιλεγμένες σειρές βιβλιοπαρουσιάσεων και αντίστοιχων δώρων στο κοινό του. Σε αυτό το πλαίσιο επιλέχτηκε το εξαντλημένο, πλέον, δεύτερο τεύχος του περιοδικού Κοινοί Τόποι: Σχόλια για τον ψυχισμό της εποχής που εκδόθηκε τον Μάιο του 2020 περιλαμβάνοντας αρθρογραφία από σημαντικά πρόσωπα της κοινωνιολογικής και ανθρωπολογικής θεωρίας – μεταξύ των οποίων οι David Graeber, Gilles Lipovetsky, Zygmunt Bauman κ.α. – και εστιάζοντας στη σύγχρονη κατάσταση των μεταμοντέρνων κοινωνιών, την εξατομίκευση, τη μοναξιά και τη συνθήκη του έρωτα – ως αντιστάθμισμα στη γενικευμένη απομόνωση της εποχής.

Πώς και γιατί το σεξ απο-ουσιώνεται;

Για ποιο λόγο οι δουλειές μας φαντάζουν ως άνευ νοήματος στο μεγαλύτερο τους μέρος, και τι προσφέρουν σε επίπεδο κοινωνικό;

Ποια είναι η συγκρότηση της εαυτότητας στην καταναλωτική κοινωνία που, πλέον, φτάνει στη γενικευμένη απογείωσή της;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που πραγματεύεται το δεύτερο τεύχος του περιοδικού Κοινοί Τόποι, μια έκδοση αφιερωμένη στον έρωτα, την ηδονιστική κουλτούρα και τη μοναξιά, μέσα από μια εικονογραφημένη σύνθεση με πίνακες και φωτογραφίες της μοντέρνας και σύγχρονης εποχής.

“Αφού αρχικά ορίστηκε στην αρχιτεκτονική, πολύ γρήγορα το μεταμοντέρνο χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να συνοψίσει την τελεσίδικη συντριβή των μεγάλων και κοινωνικά στέρεων θεμελίων της ζωής, να επικυρώσει πανηγυρικά την από-θέσμιση των συλλογικών νοημάτων και σκοπών που, έως τότε, παρέχονταν από παραδόσεις, οικογένεια, Εκκλησία, μεγάλες ιδεολογίες επαναστατικά προτάγματα κ.ο.κ.” έγραφε ο Σταύρος Πασχαλάκης (Ο Εαυτός στην καταναλωτική κοινωνία. Ορμή ζωής· ενόρμηση θανάτου) συνεχίζοντας: “Και στα δύο πεδία, συλλογικό και ατομικό, η υπεραναπλήρωση, το “να κάνουμε κάτι, οτιδήποτε”, στέκεται κατάκοπο ενώπιον της στερεοτυπικής επανάληψης και της εξάντλησης, του γενικευμένου κορεσμού. Συμπυκνώνεται στην πυρετώδη αναζήτηση αβάν-γκαρντ πρωτοτυπίας, του απολύτως νέου-για-το-νέο· χάνεται στην παροξυσμική αγωνία – της αρχιτεκτονικής, της δημοσιογραφίας, των τεχνών – να παράξουν κάτι που μπορεί να αγκαλιάσει η χίπστερ εποχή του καταναλωτισμού, ο καλλιτεχνικός καπιταλισμός του design, των αισθήσεων, των influencers, των συναισθηματικών εμπειριών. Ενώ οι δημόσιοι χώροι “εξευγενίζονται”, καθιστώντας την ανθρώπινη συνάντηση σχεδόν απαγορευτική, οι ιδιωτικοί χώροι (κατοικίες, γραφεία, καταστήματα) διάγουν τον Χρυσό τους Αιώνα μέσα από τη θρησκεία του renovation, του interior design, της ανεξάντλητης προσφοράς υπηρεσιών, προιόντων και νέων εμπειριών.” […] “Χρειαζόμαστε τον έρωτα, αυτό το τρομακτικό άνοιγμα στην ετερότητα, για να αισθανθούμε οτι έχουμε ψυχή, καρδιά και σώματα που δονούνται και πάλλονται μέσα στη κοινή ζωή.” […] “Χρειαζόμαστε την ομορφιά που γεννάει ο έρωτας, η συνύπαρξη, το πολιτικό πράττειν, το Εμείς – την ουτοπίας μιας άλλης, γεμάτης νόημα, κοινής ζωής.”

“Έχει η δουλειά σας κάποια ουσιώδη συνεισφορά στον κόσμο;”

“Πως μπορεί κάποιος ακόμη και να ξεκινήσει να μιλά για αξιοπρέπεια στη δουλειά, όταν ενδόμυχα πιστεύει οτι η δουλειά του δεν θα έπρεπε να υπάρχει;”

“[…] τι σημαίνει για την κοινωνία μας το γεγονός ότι δείχνει να παράγει μια εξαιρετικά περιορισμένη ζήτηση για ταλαντούχους νέους ποιητές – μουσικούς, αλλά αντίθετα παράγει μια εμφανώς απεριόριστη ζήτηση για ειδικούς στο εταιρικό δίκαιο;”

“Είναι σαν κάποιος εκεί έξω να επινοεί άσκοπες δουλειές μόνο και μόνο για να μας κρατάει όλους απασχολημένους” δήλωνε απερίφραστα ο David Graeber (Γιατί ο καπιταλισμός παράγει άχρηστες δουλειές, μετάφραση Σταύρου Πασχαλάκη – επιμέλεια Νίκου Μάλλιαρη), συνεχίζοντας: “Η ηθική και πνευματική ζημία που απορρέει από αυτή την κατάσταση είναι βαθύτατη. Είναι μια πληγή στον συλλογικό μας ψυχισμό. Και, παρόλα αυτά, κανένας δεν μιλάει γι’ αυτό.” Η διερώτηση που θέτει εδώ ο Graeber είναι μεστή νοήματος για όλους μας και γι’ αυτό αφοπλιστική, “Θα μπορούσε να υπάρξει τίποτα πιο αποθαρρυντικό από το να έχεις να ξυπνήσεις τις πέντε από τις επτά ημέρες κάθε βδομάδας της ενήλικης ζωής σου προκειμένου να εκτελέσεις ένα καθήκον που σιωπηρά κάποιος θα πίστευε ότι είναι περιττό – ότι απλούστατα είναι χάσιμο χρόνου ή πόρων, ή ακόμη και ότι κάνει τον κόσμο μας χειρότερο; Ένας κόσμος χωρίς δασκάλους ή λιμενεργάτες πολύ γρήγορα θα είχε προβλήματα· ακόμη κι ένας κόσμος χωρίς συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας ή μουσικούς σκα θα ήταν αναμφισβήτητα φτωχός. Δεν είναι καθόλου σαφές το πόσο θα υπέφερε η ανθρωπότητα αν εξαφανίζονταν διαμιάς όλοι οι CEOs, οι λομπίστες, οι δημοσιοσχεσίτες, οι λογιστές, οι τηλεπλασιέ, οι δικαστικοί επιμελητές ή οι νομικοί σύμβουλοι (πολλοί υποπτεύονται ότι θα την βελτίωνε θεαματικά). Ολόκληρες στρατιές ανθρώπων, πρωτίστως στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, αναλώνουν το σύνολο του εργασιακού τους βίου εκτελώντας καθήκοντα που μέσα τους πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να εκτελούν. […] Στην κοινωνία μας, φαίνεται ότι υπάρχει ένας γενικός κανόνας που λέει πως όσο πιο προφανές είναι ότι η δουλειά κάποιου ανθρώπου ωφελεί το κοινωνικό σύνολο, τόσο χειρότερα αμειβόμενη είναι. Ακόμη πιο διεστραμμένη είναι η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι τα πράγματα θα έπρεπε να είναι πράγματι έτσι. Ανάμεσα στο δίλημμα λιγότερων ωρών εργασίας ή περισσότερων παιχνιδιών και απολαύσεων, διαλέξαμε συλλογικά το δεύτερο».

• Σταύρος Πασχαλάκης, Ο Εαυτός στην καταναλωτική κοινωνία
• Κωστής Τριανταφύλλου, Commun ground or under ground
• Gilles Lipovetsky, «Να αλλάξουμε τη ζωή» ή η έκρηξη του μετα-πολιτικού ατομικισμού
• Camille Paglia, Απατεώνες, βερμπαλιστές, τύραννοι και λοιποί ακαδημαϊκοί
• Νίκος Ν. Μάλλιαρης, Η εποχή του γενικευμένου κομφουζιονισμού
• Χ. Π. Σοφίας, Νεκράνθεμα
• Zygmunt Bauman, Το σεξ στη μεταμοντέρνα κοινωνία
• Νικόλας Γκιμπιρίτης, Τα καθήκοντα της Ηδονιστικής Διεθνούς
• Νίκος Ξυδάκης, Χάσαμε την αγάπη
• David Graeber, Γιατί ο καπιταλισμός παράγει άχρηστες δουλειές

Στοιχεία έργου
Τίτλος περιοδικού τεύχους  Κοινοί Τόποι: Σχόλια για τον ψυχισμό της εποχής
Εκδότης  ΚΟΙΝΟΙ ΤΟΠΟΙ
Χρονολογία  Μάιος 2020, Τεύχος 2
Σελίδες  176
Διαστάσεις  21×15 εκ.
Γλώσσα  Ελληνικά

Επισκεφθείτε τη σελίδα Κοινοί Τόποι στο Facebook, εδώ!

Επισκεφθείτε τη σελίδα Κοινοί Τόποι στο Instagram, εδώ!