Πρόταση ζεύξης Θερμαϊκού κόλπου / Mal-Vi Architects

Η πραγματοποίηση της ζεύξης που προτείνεται αποτελεί την απάντηση στις ανάγκες του μητροπολιτικού κέντρου της Θεσσαλονίκης και στις πολλαπλές απαιτήσεις του σύγχρονου πληθυσμού, αποτελώντας μέρος της Εγνατίας Οδού, ολοκληρώνοντας το δακτύλιο του νέου Περιφερειακού της πόλης και βελτιώνοντας το οδικό δίκτυο. 

Το νέο τμήμα του αυτοκινητοδρόμου που συνδέει την Εγνατία Οδό με τη Θεσσαλονίκη-Μουδανιών είναι το αποτέλεσμα ενδελεχούς παρατήρησης και εις βάθους έρευνας της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας. Ο σχεδιασμός βασίζεται στις πραγματικές ανάγκες της περιοχής, λαμβάνοντας υπόψη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική θέση της Θεσσαλονίκης, σεβόμενος την ιστορική σημασία της καθώς και το οικοσύστημα του Κόλπου. Η προτεινόμενη γέφυρα θα μπορεί να αποτελέσει τη νέα Πύλη της πόλης, ενισχύοντας την αρχιτεκτονική αισθητική της.

Λόγω της προστατευόμενης, από τη συνθήκη Ramsar, περιοχής γύρω από τον Αξιό πάρθηκε η απόφαση να υπογειοποιηθεί ένα τμήμα της σύνδεσης, ούτως ώστε να μη διαταραχθεί η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής. Αυτό επιτυγχάνεται με την κατασκευή μίας σήραγγας 4,5 χλμ. με την τεχνική της κλειστής κατασκευής. Η είσοδος του τούνελ βρίσκεται 5,5 χλμ από τον κόμβου των Ευζώνων στην Εγνατία Οδό. Λόγω της επέκτασης του περιορισμού και μέσα στον κόλπο, η σήραγγα συνεχίζει μέχρι να βρεθεί πλέον εκτός των προστατευμένων υδάτων. Στο σημείο εξόδου της σήραγγας θα κατασκευαστεί ένα τεχνητό νησί, περίπου 2,5 χλμ από την ακτή, διαστάσεων 500×250 μ. Από εκείνο το σημείο μέχρι το Αγγελοχώρι ο αυτοκινητόδρομος μετατρέπεται από υπόγειος σε υπέργειο, μέσω μίας γέφυρας μήκους 4,5 χμλ.

Η επιλογή μίας τοξωτής γέφυρας είναι ιδανική για την περιοχή, καθώς η κρεμαστή ή καλωδιωτή τυπολογία δεν είναι εφικτή λόγω της συνεχούς εναέριας κυκλοφορίας από και προς το αεροδρόμιο. Παράλληλα αυτές οι λύσεις, λόγω του αυξημένου ύψους που χρειάζονται, θα έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με τον Όλυμπο, μόλις μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα, δυσχεραίνοντας τη θέα από την Θεσσαλονίκη. Για τη δημιουργία ενός ομογενοποιημένου σχεδίου, κομψού και συνεχούς, αποφασίστηκε ο σχεδιασμός υποτοξωτής γέφυρας για τα υπόλοιπα ανοίγματα πέρα του κεντρικού, αντί του πιο διαδεδομένου τρόπου στήριξης (σε πυλώνες). Η  επιλογή αυτή έγινε λαμβάνοντας υπόψη και την μεγαλύτερη σταθερότητα που προσφέρουν τα τόξα σε σύγκριση με τους πυλώνες σε περίπτωση σεισμού. Η λύση των πυλώνων προτιμήθηκε μόνο στις δύο άκρες της γέφυρας όπου το ύψος του καταστρώματος από την επιφάνεια της θάλασσας δεν επέτρεπε τη χρήση τοξωτών κατασκευών.

Στη συνέχεια μελετήθηκε η φόρμα που θα έπρεπε να έχουν τα τόξα. Ο στόχος ήταν η δημιουργία μιας κατασκευής κατά το πλείστον διάτρητης και ελαφριάς ώστε να μην περιορίζει τη θέα. Για αυτό το λόγο αποφασίστηκε να έχουν ιδιαιτέρως μεγάλο άνοιγμα. Τα 16 συνεχή τόξα έχουνε μεταβλητή τομή. Το άνοιγμα τους ξεκινά από τα 168μ. και φτάνει μέχρι τα 228μ. Αντίστοιχα το ύψος τους κυμαίνεται από τα 16,4 μ. έως τα 42,8 μ. για τα ανοίγματα που βρίσκονται παραπλεύρως του κεντρικού τόξου. Το κεντρικό άνοιγμα της γέφυρας, όπου το κατάστρωμα βρίσκεται 52 μ. από το επίπεδο της θάλασσας, δημιουργείται από ένα τόξο ανοίγματος 350 μ. και ύψους 105 μ. Αυτό στηρίζει το κατάστρωμα με 52 καλώδια διαμέτρου 15 εκ.

Το κατάστρωμα αποτελείται από δοκούς κιβωτοειδούς διατομής σε σχήμα ανάποδου φτερού αεροπλάνου. Η λύση αυτή είναι επιβεβλημένη λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή. Τα στοιχεία του φωτισμού της γέφυρας αναπαράγουν τη φόρμα του προστατευτικού σκέπαστρου που είναι τοποθετημένο στην άκρη της γέφυρας προς τη μεριά του τεχνητού νησιού. 

Γέφυρα Θερμαϊκού / Βίντεο Διαδικασίας Κατασκευής

READ ALSO: BUSYBUILDING / BRANDING, DESIGN & COMMUNICATION