ELEFTHERIOS AMBATZIS DESIGNS MAZA ESPRESSO BAR IN MANHATTAN, NY

ENG / GR 

 

Maza brings traditional Greek Recipes to New York, celebrating Greek flavours, the Mediterranean diet and the pleasures of eating out. Maza`s architectural impression is that of a traditional brick wood fired oven from which it is inspired. The use of form, material and light creates a fireside atmosphere, not far from the archetypal Ancient Greek `Hestia`, a fireplace and centre of the Ancient Greek home.

 

When entering Maza, the customer enters a space designed to evoke a feeling of relaxed domesticity. The traditional brick oven is partially deconstructed and built in wood, enfolding the space. The seating and cooking area, set underneath the imposing vault ceiling, allows one to immerse in a visual journey of scale, light and symbolism.

 

Copper and Iron have been used amply referencing traditional utensils dating back to the 7th century AD, as well as sanctuary lamps and ritual objects of the time. Historically, the hestia (hearth) was the heart and essence of a household, essential for food preparation, warmth and the completion of sacrificial offerings to deities.

 

The extensive use of hammered copper surfaces heightens the fireside feel. Light bounces off the copper surfaces and travels through the space creating glaring reflections much like crackling flames. Maza`s fiery brief is a warm welcome, turning the neighbourhood to a `shared hearth`, charged by the energy of its guests.

 

Το MAZA ταξιδεύει παραδοσιακές ελληνικές συνταγές και μεσογειακές γεύσεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ανοίγοντας το πρώτο υποκατάστημα της επερχόμενης αλυσίδας στη γειτονιά του  West Village στο Manhattan της Νέας Υόρκης.

 

Η πρώτη εντύπωση που δημιουργείται στον επισκέπτη του MAZA είναι ότι εισέρχεται στην καρδιά ενός παραδοσιακού ξυλόφουρνου, απ` όπου άλλωστε είναι εμπνευσμένη και η κατασκευή του αλλά και το όνομα του μαγαζιού, καθώς “μᾶζα” στην αρχαιότητα ήταν το καθημερινό ψωμί των Ελλήνων (αλμυρό και γλυκό). Η μορφή του χώρου, ο φωτισμός αλλά και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν δίνουν μια εικόνα που δεν απέχει πολύ από τον ορισμό της αρχαίας ελληνικής “εστίας”. Η Εστία είναι η θεά της φωτιάς, η ζωντανή φλόγα που καίει ασταμάτητα στο κέντρο του σπιτιού, του ναού, της πόλης και προστάτιδα της πιστής και γερά δεμένης οικογένειας.

 

Το MAZA σχεδιάστηκε ν` αποπνέει ένα αίσθημα οικειότητας, που ενισχύεται από την επιλογή του ξύλου, το οποίο καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του χώρου (κυψελωτή οροφή και δάπεδο) αλλά και του χαλκού. Η καμπυλωτή οροφή του παραδοσιακού φούρνου μεταφέρεται μορφολογικά κατασκευασμένη από καστανιά, που “αγκαλιάζει” οροφή, τοίχο και δάπεδο. Ο αντικρυστός τοίχος αφέθηκε ως είχε, καθώς έχει κριθεί διατηρητέος (το κτίριο είναι διατηρητέο σε μεγάλο βαθμό στο σύνολο του). Ο κεντρικός χώρος του Mazaβρίσκεται κάτω από τη θολωτή κατασκευή, η οποία πλαισιώνει ένα σκηνικό διαβαθμίσεων και αντανακλάσεων, ταξιδεύοντας τον επισκέπτη σ` ένα παιχνίδι κλίμακας, φωτός και συμβολισμού.

 

Χαλκός και σίδηρος έχουν χρησιμοποιηθεί εκτενώς στην κατασκευή αλλά και στην επένδυση επιφανειών, ως αναφορά στα παραδοσιακά σκεύη μαγειρικής, όπως επίσης και δοχεία λειτουργικά για λατρευτικούς σκοπούς. Στην αρχαία Ελλάδα, η εστία εκτός από τη συμβολική – πνευματική της σημασία ως καρδιά του σπιτιού και βωμό προς τιμή της θεάς, είχε και χρηστική αξία, καθώς εκεί προετοιμαζόταν το γεύμα της οικογένειας.

 

Ο “τσαλακωμένος” χαλκός που επενδύει το κέλυφος του παρασκευαστηρίου (όπως επίσης και τοπικά διάφορα σημεία του χώρου) αντανακλά καλειδοσκοπικά το φως γεμίζοντας το δωμάτιο με “φλόγες”. Με τον ίδιο τρόπο που στην αρχαιότητα η εστία αποτελούσε το κέντρο του σπιτιού, όπου η οικογένεια και οι φιλοξενούμενοι της συγκεντρώνονταν για να γευματίσουν, έτσι και το Maza εγκαταστάθηκε στην καρδιά της Νέας Υόρκης, με σκοπό να γίνει πυρήνας της γειτονιάς και της πόλης.