ΕΣΩ 2022_Meet the Speakers | Η María Langarita συνομιλεί με το Archisearch για το έργο της και τη συμμετοχή της στη φετινή ΕΣΩ.

Η María Langarita συνιδρύτρια του γραφείου LNA Langarita-Navarro Arquitecto συνομίλησε με το Archisearch με αφορμή τη συμμετοχή της στη φετινή διοργάνωση της ΕΣΩ που θα πραγματοποιηθεί στις 15 Ιουνίου στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. Στο πάνελ Cultural Heritage, οι ομιλητές Xander Vermeulen Windsant, ιδρυτής του γραφείου XVW Architectuur με έδρα το Άμστερνταμ, και η María Langarita, συνομιλούν με τον Peter Murray, moderator του πάνελ και Curator-in-Chief του οργανισμού New London Architecture (NLA). Διακριθέντες στα Ευρωπαϊκά βραβεία σύγχρονης αρχιτεκτονικής eumiesawards , τα γραφεία XVW architectuur και Langarita-Navarro διαθέτουν σημαντική εμπειρία στη διαχείριση υπάρχοντος κτηριακού αποθέματος, που αποτελεί τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς του κάθε τόπου, και στην αρμονική επανένταξή του στο σύγχρονο πολιτιστικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.

Κλείστε τώρα το εισιτήριό σας για την ΕΣΩ 2022 – “Crossing Territories” εδώ

– Από τον Θανάση Διαμαντόπουλο

PHOTO CREDITS: RAFAEL TRAPIELLO

Η María Langarita είναι διδάκτωρ αρχιτεκτονικής του ETSA Μαδρίτης και διδάσκει αρχιτεκτονικά έργα στο ίδιο πανεπιστήμιο. Ο Victor Navarro είναι επίσης διδάκτωρ αρχιτεκτονικής και εργάζεται σήμερα ως λέκτορας αρχιτεκτονικών έργων στο Universidad Europea de Madrid, ενώ το 2015 υπήρξε λέκτορας στο Harvard Graduate School of Design.

Συνεργάζονται από το 2005 στο αρχιτεκτονικό στούντιο Langarita-Navarro. Το έργο τους έχει αναγνωριστεί με την Ειδική Μνεία του βραβείου Mies van der Rohe το 2013, καθώς και με το βραβείο της XII Ισπανικής Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας, το βραβείο FAD 2012, το βραβείο AR+D για την Αναδυόμενη Αρχιτεκτονική 2012 και το βραβείο COAM 2013. Η καριέρα τους έχει επίσης τιμηθεί με το βραβείο Νέος Αρχιτέκτονας της Χρονιάς 2014 και το βραβείο AD Nuevos Valores 2013.

Το έργο τους έχει δημοσιευτεί σε διάφορες εκδόσεις και έχει επιλεγεί για τη μονογραφία του περιοδικού 2Gmagazine. Το έργο τους έχει επιλεγεί επίσης για να εκτεθεί σε διάφορους χώρους και εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένης της 6ης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας της Shenzhen 2015 και της XI Biennale di Venezia το 2014 και το 2008.
Υπήρξαν διευθυντές των θερινών μαθημάτων XII BEAU – Universidad Menended Pelayo και επιλέχθηκαν ως κριτές για την Μπιενάλε του Σάντο Ντομίνγκο.

Photo credits: Rafael Trapiello

“Ευτυχώς μας περιβάλλει ένας κήπος ενώ το μισό του κτιρίου είναι κάτω από το έδαφος. Το γεγονός αυτό μας κρατά σε μια θερμοκρασία που είναι 4 βαθμοί χαμηλότεροι από τη συνηθισμένη” είπε στα αγγλικά η Maria Langarita. Της εξήγησα πως αυτό το είδος κτιρίου στα ελληνικά λέγεται “υπόσκαφο” και επανέλαβε τη λέξη στα ελληνικά χωρίς ίχνος προφοράς.

Πολλοί εντοπίζουν ως αφετηρία της αγάπης της Langarita για την αρχιτεκτονική το γεγονός ότι στα 12 της διάβαζε τις βιογραφίες αρχιτεκτόνων όπως ο Corbusier και Franck Lloyd Right. Στην συνέντευξη μας αυτό που πυροδότησε το πάθος της για την αρχιτεκτονική ήταν κάτι που συνειδητοποίησε στις καλοκαιρινές διακοπές, με την οικογένεια της, όπου νοίκιασαν ένα διαμέρισμα στη μεσογειακή ακτή της Ισπανίας. “Το διαμέρισμα είχε μια εντελώς διαφορετική διαρρύθμιση από το σπίτι μας, ήμουν μόλις 8 ή 9 και απολάμβανα την αρχιτεκτονική του, έτσι όπως ήταν χωρισμένο στα δύο, τη θέα που είχε προς τη θάλασσα κλπ. Μετά διαπίστωσα ότι η σύνθεση του κτιρίου άνηκε σε έναν γνωστό αρχιτέκτονα από τη Μαδρίτη, τον Ricardo Roca”.

PHOTO CREDITS: LUIS DIAZ DIAZ

Langarita In Athens

H Maria Langarita θα έρθει στην Αθήνα όπου θα εμφανιστεί στο συνέδριο αρχιτεκτονικής και design ΕΣΩ που κλείνοντας τα δέκα του χρόνια γίνεται πιο διεθνές από ποτέ αφού φέτος διοργανώνεται με την επιμέλεια του ιδρύματος Mies Van De Rohe.

“Στην Αθήνα θα μιλήσω για την επανάχρηση παλαιών χώρων, που είχαν άλλες λειτουργίες στο παρελθόν, όπως αποθήκες, δεξαμενές νερού με υλικά που τα αποκαλούμε “soft materials”, μη ορυκτά, ούτε πέτρα ή τζάμι.

Προσπαθώντας να εξηγήσει την επιτυχία τους και το βραβείο Mies Van De Rohe που κέρδισαν το 2013 μίλησε για την ισπανική κρίση της εποχής: “Ήταν κάτι που συνέβη την κατάλληλη στιγμή. Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης, όχι σαν την ελληνική, αλλά δεν υπήρχε κατασκευαστική εργασία, δεν υπήρχαν αναθέσεις έργων για αρχιτέκτονες, δεν υπήρχαν διαγωνισμοί, οι τιμές των ακινήτων έπεφταν και μέχρι το 2011 ο κόσμος είχε πέσει σε κατάθλιψη. Δηλαδή ο κόσμος είχε βαρεθεί πλέον να αντιστέκεται σε αυτό το συναίσθημα και είχε πλέον κουραστεί. Πλέον οφείλαμε να κυνηγάμε τα ίδια έσοδα με πριν, αλλά κάνοντας ταξίδια σε διαφορετικά σημεία του κόσμου. Φτάναμε μέχρι και Ιαπωνία”.

PHOTO CREDITS: RAFAEL TRAPIELLO

Χαρακτηριστικό των έργων τους όπως το Casa Hernandez, ή το μουσικό εργαστήριο της Red Bull (για το οποίο πήραν την ειδική αναφορά του βραβείου Mies Van De Rohe το 2013) για το οποίο χρησιμοποίησαν όπως λένε οι ίδιοι φτηνά και οικολογικά υλικά ενώ ο χρόνος ολοκλήρωσης του project ήταν εξαιρετικά σύντομος.

Όπως δήλωσαν και οι ίδιοι στο site τους:
”Από πολλές απόψεις αυτό το έργο μοιράζεται τη λογική μιας ρωσικής κούκλας matryoshka. Όχι μόνο με την πιο κυριολεκτική, φυσική έννοια, κατά την οποία το ένα πράγμα ενσωματώνεται άμεσα στο άλλο, αλλά και με μια χρονική έννοια, κατά την οποία το ένα προέρχεται στην πραγματικότητα μέσα στο άλλο.’’

PHOTO CREDITS: LUIS DIAZ DIAZ

Το άλλο στοιχείο που εντυπωσιάζει στην περίπτωση του ισπανικού αρχιτεκτονικού γραφείου είναι ο συνδυασμός υψηλών αποδόσεων σε ακαδημαϊκό και επαγγελματικό επίπεδο. “Η ακαδημαϊκή εμπειρία είναι καύσιμο για την πρακτική της άσκηση ως αρχιτεκτονικό γραφείο για να ολοκληρώσουμε τα projects. Η απλή πραγματικότητα δεν αρκεί για να το ‘ταΐσει’.

Στην ακαδημαϊκή έρευνα χρειάζεται όπως και στη πρακτική του επαγγέλματος, ομαδική εργασία για να υλοποιηθεί. Στην ακαδημαϊκή έρευνα όμως τα αποτελέσματα έρχονται πιο γρήγορα.

“H πραγματικότητα της πρακτικής άσκησης του επαγγέλματος πέφτει πολύ βαριά και δεν είναι αρκετή από μόνη της για την επιστήμη. Για αυτό για εμένα και τον Βίκτορ είναι πολύ σημαντικό να ερευνούμε παραμένοντας δραστήριοι ως designers”.

Αναρωτήθηκα ποιοι αρχιτέκτονες την επηρέασαν. Η Maria Langarita θαυμάζει τη Charlotte Perriand. Όπως επίσης τον Richard Rodgers και τη σχέση του με τη φύση. Της αρέσει ο Juliaan Lampens από το Βέλγιο.

Στη συνέντευξη μας είπε καταλήγοντας: “Η εμπνευσμένη αρχιτεκτονική εμφανίζεται στον κόσμο σα θαύμα”.

PHOTO CREDITS: LUIS DIAZ DIAZ

Κλείστε τώρα το εισιτήριό σας για την ΕΣΩ 2022 – “Crossing Territories” εδώ


RELATED ARTICLES