Land ● shapers #4 | An Interview with Eleni Georgiadi

text in EN, GR

Eleni Georgiadi is a landscape architect. She has studied landscape architecture in Switzerland (Athenaeum Ecole d’architecture Lausanne). She runs, in collaboration with Tasos Zeppos, the Athens based architectural firm Zege Architects. The Firm combines architecture, landscape architecture and interior design in order to present a comprehensive approach on creating new spaces.

Art was always part of E.Georgiadi’s interests. She took on painting from a very early age.During that time she felt the urge to create something that applied on everyday life. This is what led her to landscape design in the first place. Function, utility and the aesthetic aspect were crucial criteria on choosing her profession.

Her design approach is deeply human-centered. She considers getting to know and understanding the future tenants of her projects a vital part of the creative process.“… a landscape project should satisfy the needs and rise to the expectations of the clients. Therefore, it is important to understand and absorb all information, even what lies behind and beyond words.”Each and every of her projects is unique, because it refers to different people and it has been inspired and created especially for them.

The landscapes she designs have clarity and fluidity. She says: “…they are landscapes that could not have been formed differently. The result should appear obvious…like the Egg of Columbus!” Her principal concerns are spacial coherence, the osmosis between interior and exterior space in order to create a smooth, almost evident transition from one to the other. The philosophy of Zege Architects is based on those principles.Landscape design appears early on in every project, in order to contribute towards the intervention. Decisions like the building collocation, the interaction with its context, whether it is urban or natural, are being considered and handled from the first steps of the design process in terms of landscape qualities.

Fluidity in space is vital on E.Georgiadi designs, so is fluidity in time and landscape dynamics. “Landscape evolution is crucial in our work and it can only be accomplished with special care and maintenance.” This is very hard sometimes. The hectic timeframes, the demand for immediate results, the speed of the contemporary age affect the design process. However, she says that, experience and hard work allowed her to develop coping mechanisms and a way to set the priorities and standards that help her rise to the everyday challenges.

E.Georgiadi considers Greek landscape unique and a constant source of inspiration. The landscape of the Greek islands has always enchanted and moved her. Greek flora has an important part in her work.  Indigenous species like weaver’s broom and mastic tree, that are indispensable parts of the Mediterranean landscape, are regularly found in her design schemes, since the beginning of her career. She cannot accept that, even today, these plants should be imported in Greece from other countries.

She speaks about design and the creative process passionately. Her vivid narration on creating a garden, after exploring the surrounding hills and collecting various species of shrubs and herbs in order to propagate the necessary plants reveals enthusiasm and genuine love about landscape design.

When asked“What do you aspire to design?” she expresses a special concern and asks me a question herself: “Do you see any children walking around the city? This is what I would like to change.”

She envisions Athens becoming better through simple yet important design gestures. She dreams of an iconic city, where the natural element and the joy of playing prevail. Her dream city is full of fruitful trees, singing birds and children running and playing around, away from isolated playgrounds. There are slides that unfold along the sidewalks and swings hanging from ageless trees. She dreams of a city accessible and welcoming for everyone no matter their age. She thinks that natural and man–made environments should coexist and interact in harmony; therefore her dream venture would be the result of collective work in collaboration with scientists specializing in ecology and environmental sciences. She acknowledges the importance of new technologies; her concern is that people’s lives have been downgraded because there is no vision, no will, no common sense and certainly no long term planning.

Eleni Georgiadi approaches landscape architecture carrying and applying both vision and realism. She designs places with special qualities, functionality and respect to the environment.

Η Ελένη Γεωργιάδη είναι αρχιτέκτονας τοπίου με σπουδές στην Ελβετία (Αρχιτεκτονική Σχολή Athenaum, Λωζάνη). Διατηρεί, μαζί με τον Τάσο Ζέππο, το αρχιτεκτονικό γραφείο Zege Architects στην Αθήνα. Tο γραφείο συνδυάζει την αρχιτεκτονική, το σχεδιασμό τοπίου και το interior design, προσεγγίζοντας ολοκληρωμένα την έννοια της δημιουργίας του χώρου.

Η ενασχόληση με το τοπίο προέκυψε για την Ε.Γ. από την ανάγκη να εξασκήσει μια εφαρμοσμένη τέχνη. Με αφετηρία την αγάπη της για τη ζωγραφική, αλλά και την πεποίθηση της ότι ένα έργο πρέπει να έχει αναφορά στην καθημερινότητα του ανθρώπου, σπούδασε αρχιτεκτονική τοπίου. Η χρηστικότητα και η πρακτικότητα του δημιουργήματος σε συνδυασμό με την αισθητική αρτιότητα ήταν καθοριστικοί παράγοντες για την επιλογή της.

Η σχεδιαστική προσέγγισή της έχει ως κέντρο τον άνθρωπο/ χρήστη και θεωρεί σημαντική την επαφή με τους μελλοντικούς ενοίκους, προκειμένου να κατανοήσει καλύτερα τις εκάστοτε προσδοκίες τους: «…ένα έργο χρειάζεται να ικανοποιεί τις ανάγκες αλλά και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πελατών, για αυτό είναι σημαντικό να αντιληφθώ ακόμα και όσα βρίσκονται πέρα από τις λέξεις». Κάθε έργο της είναι μοναδικό, γιατί αναφέρεται σε διαφορετικούς ανθρώπους.

Kάθε τόπος στον οποίο παρεμβαίνει διαθέτει τη δική του αφήγηση, άρρηκτα συνδεδεμένη με τον άνθρωπο ή τους ανθρώπους που το κατοικούν.

Με γνώμονα τα παραπάνω σχεδιάζει χώρους που διαθέτουν ροϊκότητα και καθαρότητα: «…τοπία που δεν θα μπορούσαν να είναι διαμορφωμένα διαφορετικά. Το αποτέλεσμα πρέπει να φαντάζει προφανές… όπως το Αυγό του Κολόμβου!» τονίζει η ίδια. Tην απασχολεί ιδιαίτερα η συνοχή στο τοπίο, η ώσμωση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων με τρόπο που η κίνηση σε αυτούς να γίνεται αβίαστα. Η φιλοσοφία της Zege Architects βασίζεται σε αυτή την αρχή. Τα έργα αρχιτεκτονικής προσεγγίζονται,από τα πρώτα στάδια, σε σχέση με το τοπίο,ώστε να επιτυγχάνεται η βέλτιστη παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα. Η χωροθέτηση του κελύφους, η σχέση του με το ευρύτερο περιβάλλον, είτε είναι αστικό είτε είναι φυσικό, εντοπίζονται ήδη από το στάδιο της αρχικής ιδέας.

Πέρα όμως από τη ροή στο χώρο, θεωρεί βασική και τη ροή στο χρόνο. «Η εξέλιξη ενός τοπίου είναι εξαιρετικά σημαντική και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την επαρκή φροντίδα και συντήρηση του». Οι γρήγοροι ρυθμοί της σύγχρονης εποχής, η απαίτηση για άμεσο αποτέλεσμα, η βιασύνη επηρεάζουν το σχεδιασμό. Ωστόσο, με την εμπειρία της έχει αναπτύξει μια ιεράρχηση προτεραιοτήτων και αντίληψη που της επιτρέπουν να ανταποκρίνεται ακόμα και σε τέτοιες συνθήκες.

Το ελληνικό τοπίο,ιδιαίτερα τα νησιά όπως οι Κυκλάδες, την μαγεύει και την συγκινεί ιδιαίτερα. Είναι γι’ αυτήν μια διαρκής αναφορά στη δουλειά της. Ενδημικά φυτά όπως τα σπάρτα και οι σχίνοι, χαρακτηριστικά της ελληνικής φύσης, είναι βασικά στην σχεδιαστική της παλέτα, ήδη από την αρχή της καριέρας της. Την ξενίζει που ακόμα και σήμερα χρειάζεται να εισάγουμε αυτές τις ποικιλίες φυτών από άλλες χώρες της Μεσογείου.

Η Ε.Γ. μιλά με θέρμη για το σχεδιασμό και τη δημιουργική διαδικασία. Διηγείται με ενθουσιασμό πώς διαμόρφωσε έναν κήπο, αφού έψαξε και ξεχώρισε ποικιλίες από θάμνους και φρύγανα στους γύρω λόφους και φρόντισε για την παραγωγή των απαραίτητων φυτών.

Στην ερώτηση «Tι ονειρεύεται να σχεδιάσει;» εκφράζει έναν ιδιαίτερο αλλά βάσιμο προβληματισμό, διατυπώνοντας η ίδια μια ερώτηση: «Βλέπετε πουθενά παιδιά να κυκλοφορούν στην πόλη; Αυτό θα ήθελα να αλλάξει».

Οραματίζεται μια Αθήνα πιο ανθρώπινη μέσα από μικρές αλλά καθοριστικές επεμβάσεις. Μια πόλη γεμάτη καρποφόρα δέντρα, πουλιά που κελαηδούν, παιδιά που κυκλοφορούν και παίζουν ελεύθερα και όχι έγκλειστα σε μια αποστειρωμένη παιδική χαρά. Τσουλήθρες ενσωματωμένες στο πλάι επικλινών πεζόδρομων, κούνιες κρεμασμένες σε υπεραιωνόβια δέντρα.Προτείνει έναν σχεδιασμό που θα βελτιώσει την καθημερινότητα των κατοίκων και θα επιτρέψει σε πιο ευάλωτες ομάδες ανθρώπων, όπως παιδιά, ηλικιωμένους, ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες να επανακατοικήσουν και να απολαύσουν ξανά την εμπειρία της ζωής στην πόλη.

Η Ε.Γ. θέλει μια πόλη που να κατοικείται και να την οικειοποιούνται όλες οι ηλικίες. Θεωρεί απαράβατη συνθήκη την αρμονική συνύπαρξη φύσης και ανθρώπου σε αυτό το πλαίσιο, γι’ αυτό φαντάζεται ένα τέτοιο έργο ως προϊόν μιας διεπιστημονικής ομάδας με εκπροσώπους από την επιστήμη της Οικολογίας και του Περιβάλλοντος.Αν και αναγνωρίζει τη χρησιμότητα των νέων τεχνολογιών, ωστόσο πιστεύει ότι για την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών ευθύνεται η έλλειψη οράματος, βούλησης, κοινού νου και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.

Η Ελένη Γεωργιάδη προσεγγίζει την αρχιτεκτονική τοπίου με όραμα και ρεαλισμό, σχεδιάζοντας τόπους που διαθέτουν ποιότητα, λειτουργικότητα και σεβασμό στο περιβάλλον.

READ ALSO: SEX AND THE SO-CALLED CITY | February 1st – April 3rd, Storefront for Art and Architecture New York