Το έργο αφορά στην διαμόρφωση μιας έκτασης 10 στρεμμάτων στην περιοχή της Νέας Ερυθραίας, σε «χώρο πρασίνου και αναψυχής», σύμφωνα με τις απαιτήσεις του διαγωνισμού που προκήρυξε η Νομαρχία Αθηνών το 2005, και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2010 με την μέθοδο της μελετοκατασκευής.
Στόχος της μελέτης για την διαμόρφωση του χώρου ήταν η δημιουργία ενός υπερτοπικού πόλου έλξης για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής των βορείων προαστίων και όχι μόνο των όμορρων δήμων. Ένα πεδίο πολλαπλών δραστηριοτήτων, που θα προσελκύσει χρήστες όλων των ηλικιών και διαφορετικών ενδιαφερόντων. Με δεδομένη την γειτνίαση του χώρου με την υφιστάμενη πυκνή δασική έκταση του Δάσους Μορτερού, ο σχεδιασμός θεωρήθηκε εξαρχής μια «ευκαιρία» για την δημιουργία ενός υπαίθριου χώρου με έντονα αστικό χαρακτήρα, που δεν ανταγωνίζεται και δεν αναπαράγει το υπάρχον φυσικό στοιχείο.
Η κύρια ιδέα στην αρχιτεκτονική σύνθεση είναι η δημιουργία δύο βασικών αξόνων κίνησης των πεζών που διασταυρώνονται σε κεντροβαρικό σημείο της έκτασης, όπου και διαμορφώνεται ένας κεντρικός «πυρήνας» (πλατεία). Από εκεί υπάρχει συνολική αντίληψη του χώρου, των κινήσεων και των διαφορετικών χρήσεων. Οι άξονες αυτοί, διασχίζουν όλο το πάρκο, σηματοδοτούν τις κύριες και δευτερεύουσες εισόδους και αποτελούν και εναλλακτικές διαδρομές για τους πεζούς που θα χρησιμοποιήσουν το δίκτυο πεζόδρομων και δρόμων της περιοχής.
Οι ενδιάμεσες των αξόνων περιοχές αποτελούν χώρους διαφορετικών ποιοτήτων και χαρακτήρα που αναδεικνύονται με διαφορετικές λειτουργίες και αντίστοιχα υλικά (κτίριο, δάπεδο, φύτευση, νερό). Επιπλέον η πρόθεση του σχεδιασμού για κάποιες εξάρσεις στο γενικά επίπεδο τοπίο επιτυγχάνεται με τον επικκλινή κτιριακό όγκο του αναψυκτηρίου, το ψηλά χωροδικτυώματα – παιχνίδια αναρρίχησης ,την πίστα skate και τη δημιουργία ενός τεχνητού λόφου που διαμορφώθηκε από τα «υπόλοιπα» των εκσκαφών και φιλοξενεί ένα μικρό υπαίθριο θέατρο πενήντα θέσεων.
Οι βασικοί άξονες κίνησης και η πλατεία τονίζονται με «σκληρά» υλικά όπως beton, deck, μάρμαρο, και βοτσαλόπλακες ενώ δευτερεύουσες κινήσεις και επιφάνειες για παιχνίδι διαμορφώνονται με κεραμάλευρο, χαλίκι και χώμα.
Μεγάλες επιφάνειες έχουν καλυφθεί με φυσικό χλοοτάπητα ή έχουν φυτευθεί με δέντρα και φυτά της τοπικής χλωρίδας. Το πράσινο γενικά έχει επιλεγεί με βάση την εποχικότητα, ως μέσο σκίασης, διαμόρφωσης διαφορετικών «σκηνικών» μέσα στο χώρο και ως εργαλείο για την βελτίωση του μικροκλίματος. Η πλήρης ανάπτυξή του αποτελεί τώρα το «στοίχημα» για την επιτυχημένη λειτουργίατου πάρκου όλες τις εποχές του χρόνου.
Το στοιχείο του νερού έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά τόσο ως σχεδιαστικό μέσο όπως στους διαγώνιους άξονες που χωρίζουν την πλατεία από το ανατολικό φυτεμένο τμήμα ή στο γραμμικό συντριβάνι που λειτουργεί και ως όριο για την παιδική χαρά, όσο και ως παιχνίδι που τονίζει κάποια σημεία όπως ο κάνναβος από πίδακες στην πλατεία ή οι πίδακες της εισόδου αλλά και ως στοιχείο δροσισμού που βελτιώνει το μικροκλίμα του χώρου.
Συντελεστές του έργου
Αρχιτεκτονική μελέτη: Νάντια Κρίκου, Χριστίνα Νταραγιάννη
Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Πένvυ Λουκάκου, Τζίνα Σωτηροπούλου
Φυτοτεχνική μελέτη: Στέλιος Βουτσίνος
Κατασκευή: ΗΡΩΝ ΑΤΕ
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός
Φορέας του έργου: Νομαρχία Αθηνών – Δήμος Νεας Ερυθραίας
Εμβαδόν Χώρου: 10.000 τ.μ.
Χρόνος Μελέτης: 2004-2005
Xρόνος κατασκευής: 2009-2010
READ ALSO:
DRAVA RIVER 2012 / MARIBOR SLOVENIA / ESTUDIO OCA ARCHITECTS
