Our primary aim was the development of an identity for Elounta by bringing to the front those characteristics that form the image of the area that also contribute to it’s economic growth.
We incorporated two basic concepts:
a. Μaterialiaty as an element of connection with the past. The qualities of the local famous grindstone, salt and endemic flora were used as design references and creative inspiration.
b. Design memory. The grid of the salt-pits and the cone-like piles for the concentration of the salt were used as a connection machine that through repetition refabricates the existing urban elements by emphasizing the relation between movement and rest areas, through folds and excavations that emerge and submerge. Through these elements our proposal focuses in mentally/conceptually connecting the waterfront/public square with the fragments of ancient Olous at the entrance of Elounta (grid) and the site of the salt-pits (grid, cone-like shapes).
We incorporated two basic concepts:
a. Μaterialiaty as an element of connection with the past. The qualities of the local famous grindstone, salt and endemic flora were used as design references and creative inspiration.
b. Design memory. The grid of the salt-pits and the cone-like piles for the concentration of the salt were used as a connection machine that through repetition refabricates the existing urban elements by emphasizing the relation between movement and rest areas, through folds and excavations that emerge and submerge. Through these elements our proposal focuses in mentally/conceptually connecting the waterfront/public square with the fragments of ancient Olous at the entrance of Elounta (grid) and the site of the salt-pits (grid, cone-like shapes).
Proposal for the architectural competition for Schismatos sqr in Elounta, Crete.
Team members:
-Antonios Moras. Received Dipl. of Architecture and Engineering from the Architecture School of the Aristotle Univeristy of Thesssaloniki (2005) and a MArch degree from the Inter-Departmental Postgraduate Programme; Architectural Design- Space- Culture from the National Technical University of Athens (2009). PhD candidate in the school of Architecture of A.U.Th.. He has an Architectural office in Larissa since 2008 and has received awards in architectural competitions (Commercial and Industrial Chamber of Thesprotia, Areopag;itou str, Theatrou Square, Hatzihalar).
-Nikos Karkatselas. Studies. Faculty of Architecture at the Aristotle University of Thessaloniki. Master`s Degree Course in Inter-Departmental Postgraduate Programme: Architectural Design- Space- Culture at the National Technical University of Athens. Since 2006, he collaborates with architects in Athens and Larisa and participates in architectural competitions. Some of his projects have been awarded and presented at exhibitions and magazines.
-Eva Papamargariti. Received Dipl. of Architecture and Engineering from the Department of Architecture, University of Thessaly(2012). She has collaborated with architects and participated either as a student or as an assistant in architectural workshops (KAM Workshops). She has exhibited group and individual projects in exhibitions in Greece and abroad.
Our primary aim was the development of an identity for Elounta by bringing to the front those characteristics that form the image of the area that also contribute to it’s economic growth.
We incorporated two basic concepts:
a. Μaterialiaty as an element of connection with the past. The qualities of the local famous grindstone, salt and endemic flora were used as design references and creative inspiration.
b. Design memory. The grid of the salt-pits and the cone-like piles for the concentration of the salt were used as a connection machine that through repetition refabricates the existing urban elements by emphasizing the relation between movement and rest areas, through folds and excavations that emerge and submerge. Through these elements our proposal focuses in mentally/conceptually connecting the waterfront/public square with the fragments of ancient Olous at the entrance of Elounta (grid) and the site of the salt-pits (grid, cone-like shapes).
Τίτλος Έργου: Συμμετοχή στον Αρχιτεκτονικό διαγωνισμό προσχεδίων για την ανάπλαση της πλατείας σχίσματος στην Ελούντα του Αγίου Νικολάου.
Ομάδα Μελέτης:
-Μόρας Αντώνιος. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1979. Διπλωματούχος Αρχιτέκτονας Μηχανικός Α.Π.Θ. (2005) και MArch Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών: Σχεδιασμός- Χώρος- Πολιτισμός στο Ε.Μ.Π. (2009) Mέλος του Τ.Ε.Ε. (2007). Υποψήφιος διδάκτορας Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Α.Π.Θ.. Διατηρεί γραφείο μελετών στη Λάρισα (2008- ) και έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμ.Θεσπρωτίας, Όψεις Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Πλατεία Θεάτρου, Τάφρος Χατζηχαλάρ Λάρισα).
-Καρκατσέλας Νίκος. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1980. Τελείωσε την Αρχιτεκτονική Σχολή του Α.Π.Θ. και συνέχισε τις σπουδές του παρακολουθώντας το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών: Σχεδιασμός- Χώρος- Πολιτισμός στο Ε.Μ.Π. Από το 2006 είναι μέλος του Τ.Ε.Ε. και συνεργάζεται με αρχιτεκτονικά γραφεία σε Αθήνα και Λάρισα. Δουλειά του έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και έχει δημοσιευτεί σε αρχιτεκτονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
-Παπαμαργαρίτη Εύα. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1987. Διπλωματούχος Αρχιτέκτονας Μηχανικός Π.Θ (2012), μέλος του Τ.Ε.Ε. (2012). Έχει συνεργαστεί με αρχιτεκτονικά γραφεία και συμμετείχε είτε ως φοιτήτρια είτε ως βοηθός σε αρχιτεκτονικά εργαστήρια (ΚΑΜ Workshops). Δουλειά της έχει παρουσιαστεί με ομαδικά και ατομικά projects σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Σύντομη περιγραφή
Βασική πρόθεση της πρότασης είναι να αναδειχθεί η ταυτότητα της περιοχής μέσα από τη διαχείριση χαρακτηριστικών στοιχείων που αποτέλεσαν την εικόνα αλλά και το μέσο ανάπτυξης και οικονομικής ευρωστίας της.
Τα στοιχεία αυτά περιστρέφονται γύρω από δύο έννοιες,
α. την υλικότητα ως στοιχείο συνέχειας και σύνδεσης με το παρελθόν. Η ακονόπετρα, το αλάτι, η ενδημική χλωρίδα χρησιμοποιούνται δημιουργικά ως εργαλεία της πρότασης.
β. Τη σχεδιαστική μνήμη. Ο κάνναβος και οι κωνοειδούς μορφής λόφοι συλλογής άλατος στις αλυκές αποτελούν αφετηρία σχεδιασμού. Γίνονται η συνδετική μηχανή η οποία μέσα από την επανάληψη οριοθετεί ξανά τα στοιχεία της αστικότητας με έμφαση σε ένα δημόσιο χώρο που επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τη σχέση στάσης κίνησης μέσα από αναδιπλώσεις, εκσκαφές και χαράξεις που αναδύονται και σβήνουν. Μέσα από τα στοιχεία αυτά η ήπια παρέμβαση στο παραλιακό μέτωπο επιδιώκει τη σύνδεση της Αρχαίας Ολούς (κάνναβος) με τον χώρο των αλυκών (κάνναβος, λόφοι αλατιού) εστιάζοντας στην περιοχή της πλατείας Σχίσματος.
Η ανάγκη πρόβλεψης υπαίθριων οργανωμένων χώρων εστίασης και στάσεων (σημείων ξεκούρασης), οδήγησαν στην οριοθέτηση τεσσάρων περιοχών και στην κοινή τους σχεδιαστική αντιμετώπιση. Με την εκσκαφή και την υποχώρηση της στάθμης (-0.40μ) αναφέρονται στον κάνναβο και επιτυγχάνουνι την ανεμπόδιστη θέα της θάλασσας.
Δημιουργείται ένα οπτικό όριο (κύμα) στόχος του οποίου είναι να αποκρύψει και να ενοποιήσει το κατακερματισμένο μέτωπο των κτιρίων και ταυτόχρονα τα στοιχεία του να λειτουργήσουν ως φωτιστικά κατά τις βραδινές ώρες. Παράλληλα, την περιοχή διατρέχει μια δεύτερη νοητή κυματοειδής χάραξη κατά μήκος της οποίας το έδαφος ανασηκώνεται δημιουργώντας καθιστικά. Στις αναδιπλώσεις και τις υποβαθμίσεις χρησιμοποιείται στα σόκορα ακονόπετρα ως επένδυση.
Στη βορειοδυτική πλευρά της περιοχής μελέτης εκεί που άλλοτε λειτουργούσαν οι αλυκές, δίπλα στην παραλία της Ελούντας, δημιουργείται λόφος (αλατόλοφος) που εκτός από σημείο στάσης, ανάπαυσης και παιχνιδιού παραλαμβάνει και χρήσεις στάθμευσης και εξυπηρέτησης. Ως κύριο υλικό επένδυσης του συνόλου της περιοχής επέμβασης χρησιμοποιείται βοτσαλωτό δάπεδο βιομηχανικού τύπου υπόλευκου χρώματος αντίστοιχου των αλυκών.
Διαμορφώνονται τρεις βασικές διαδρομές με γνώμονα τον πολεοδομικό και λειτουργικό χαρακτήρα της πλατείας και την ένταξή της στην ευρύτερη οικιστική ζώνη:
α. η διαδρομή των πεζών, που δεν είναι αυστηρά καθορισμένη αλλά αποκτά χαρακτήρα διάχυσης εκατέρωθεν των ορίων του δρόμου.
β. η διαδρομή των ποδηλάτων, που είναι σαφώς καθορισμένη και θα μπορούσε να θεωρηθεί τμήμα της διαδρομής αρχαίας Ολούς – οικισμού Πλάκας.
γ. η διαδρομή του αυτοκινήτου. Η χωροθέτηση των παραπάνω οδήγησε στην ανάγκη εκτροπής της Δημοκρατίας και την κατάργηση καθέτων της για την διευκόλυνση της κυκλοφορίας πεζών και ποδηλάτων.
Ομάδα Μελέτης:
-Μόρας Αντώνιος. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1979. Διπλωματούχος Αρχιτέκτονας Μηχανικός Α.Π.Θ. (2005) και MArch Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών: Σχεδιασμός- Χώρος- Πολιτισμός στο Ε.Μ.Π. (2009) Mέλος του Τ.Ε.Ε. (2007). Υποψήφιος διδάκτορας Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Α.Π.Θ.. Διατηρεί γραφείο μελετών στη Λάρισα (2008- ) και έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμ.Θεσπρωτίας, Όψεις Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Πλατεία Θεάτρου, Τάφρος Χατζηχαλάρ Λάρισα).
-Καρκατσέλας Νίκος. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1980. Τελείωσε την Αρχιτεκτονική Σχολή του Α.Π.Θ. και συνέχισε τις σπουδές του παρακολουθώντας το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών: Σχεδιασμός- Χώρος- Πολιτισμός στο Ε.Μ.Π. Από το 2006 είναι μέλος του Τ.Ε.Ε. και συνεργάζεται με αρχιτεκτονικά γραφεία σε Αθήνα και Λάρισα. Δουλειά του έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και έχει δημοσιευτεί σε αρχιτεκτονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
-Παπαμαργαρίτη Εύα. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1987. Διπλωματούχος Αρχιτέκτονας Μηχανικός Π.Θ (2012), μέλος του Τ.Ε.Ε. (2012). Έχει συνεργαστεί με αρχιτεκτονικά γραφεία και συμμετείχε είτε ως φοιτήτρια είτε ως βοηθός σε αρχιτεκτονικά εργαστήρια (ΚΑΜ Workshops). Δουλειά της έχει παρουσιαστεί με ομαδικά και ατομικά projects σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Σύντομη περιγραφή
Βασική πρόθεση της πρότασης είναι να αναδειχθεί η ταυτότητα της περιοχής μέσα από τη διαχείριση χαρακτηριστικών στοιχείων που αποτέλεσαν την εικόνα αλλά και το μέσο ανάπτυξης και οικονομικής ευρωστίας της.
Τα στοιχεία αυτά περιστρέφονται γύρω από δύο έννοιες,
α. την υλικότητα ως στοιχείο συνέχειας και σύνδεσης με το παρελθόν. Η ακονόπετρα, το αλάτι, η ενδημική χλωρίδα χρησιμοποιούνται δημιουργικά ως εργαλεία της πρότασης.
β. Τη σχεδιαστική μνήμη. Ο κάνναβος και οι κωνοειδούς μορφής λόφοι συλλογής άλατος στις αλυκές αποτελούν αφετηρία σχεδιασμού. Γίνονται η συνδετική μηχανή η οποία μέσα από την επανάληψη οριοθετεί ξανά τα στοιχεία της αστικότητας με έμφαση σε ένα δημόσιο χώρο που επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τη σχέση στάσης κίνησης μέσα από αναδιπλώσεις, εκσκαφές και χαράξεις που αναδύονται και σβήνουν. Μέσα από τα στοιχεία αυτά η ήπια παρέμβαση στο παραλιακό μέτωπο επιδιώκει τη σύνδεση της Αρχαίας Ολούς (κάνναβος) με τον χώρο των αλυκών (κάνναβος, λόφοι αλατιού) εστιάζοντας στην περιοχή της πλατείας Σχίσματος.
Η ανάγκη πρόβλεψης υπαίθριων οργανωμένων χώρων εστίασης και στάσεων (σημείων ξεκούρασης), οδήγησαν στην οριοθέτηση τεσσάρων περιοχών και στην κοινή τους σχεδιαστική αντιμετώπιση. Με την εκσκαφή και την υποχώρηση της στάθμης (-0.40μ) αναφέρονται στον κάνναβο και επιτυγχάνουνι την ανεμπόδιστη θέα της θάλασσας.
Δημιουργείται ένα οπτικό όριο (κύμα) στόχος του οποίου είναι να αποκρύψει και να ενοποιήσει το κατακερματισμένο μέτωπο των κτιρίων και ταυτόχρονα τα στοιχεία του να λειτουργήσουν ως φωτιστικά κατά τις βραδινές ώρες. Παράλληλα, την περιοχή διατρέχει μια δεύτερη νοητή κυματοειδής χάραξη κατά μήκος της οποίας το έδαφος ανασηκώνεται δημιουργώντας καθιστικά. Στις αναδιπλώσεις και τις υποβαθμίσεις χρησιμοποιείται στα σόκορα ακονόπετρα ως επένδυση.
Στη βορειοδυτική πλευρά της περιοχής μελέτης εκεί που άλλοτε λειτουργούσαν οι αλυκές, δίπλα στην παραλία της Ελούντας, δημιουργείται λόφος (αλατόλοφος) που εκτός από σημείο στάσης, ανάπαυσης και παιχνιδιού παραλαμβάνει και χρήσεις στάθμευσης και εξυπηρέτησης. Ως κύριο υλικό επένδυσης του συνόλου της περιοχής επέμβασης χρησιμοποιείται βοτσαλωτό δάπεδο βιομηχανικού τύπου υπόλευκου χρώματος αντίστοιχου των αλυκών.
Διαμορφώνονται τρεις βασικές διαδρομές με γνώμονα τον πολεοδομικό και λειτουργικό χαρακτήρα της πλατείας και την ένταξή της στην ευρύτερη οικιστική ζώνη:
α. η διαδρομή των πεζών, που δεν είναι αυστηρά καθορισμένη αλλά αποκτά χαρακτήρα διάχυσης εκατέρωθεν των ορίων του δρόμου.
β. η διαδρομή των ποδηλάτων, που είναι σαφώς καθορισμένη και θα μπορούσε να θεωρηθεί τμήμα της διαδρομής αρχαίας Ολούς – οικισμού Πλάκας.
γ. η διαδρομή του αυτοκινήτου. Η χωροθέτηση των παραπάνω οδήγησε στην ανάγκη εκτροπής της Δημοκρατίας και την κατάργηση καθέτων της για την διευκόλυνση της κυκλοφορίας πεζών και ποδηλάτων.
ΒΟΡΕΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΑΛΑΤΟΛΟΦΟΥ
ΚΥΜΑ, ΧΩΡΟΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ ΕΚΘΕΣΕΩΝ
ΑΠΟΨΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΣΤΙΑΣΗΣ
ΕΚΣΚΑΦΗ / ΚΑΘΗΣΤΙΚΑ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΑΞΟΝΟΜΕΤΡΙΚΗ ΤΟΜΗ
ΧΩΡΟΙ ΣΤΑΣΗΣ
ΚΗΠΟΣ
ΑΛΑΤΟΛΟΦΟΣ
ΤΟΜΗ Β
ΤΟΜΗ Α
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
ΚΑΤΟΨΗ
CONCEPTREAD ALSO: NEO BANKSIDE RESIDENTIAL DEVELOPMENT | GILLESPIES LANDSCAPE ARCHITECTS AND ROGERS STIRK HARBOUR+PARTNERS ARCHITECTS | LONDON_UNITED KINGDOM