Η επιτυχημένη σειρά podcasts Archisearch Talks, που διοργανώνει το Archisearch.gr, έφτασε στο Νο 4 των Charts του Spotify, αναδεικνύοντας σημαντικές πτυχές της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Η νέα σειρά των Archisearch Talks έχει τίτλο “Women in Architecture”, και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενότητας Women in Architecture, η οποία ξεκίνησε το 2020 από το Archisearch.gr και την Design Ambassador. Για το έτος του 2021 τα Ηνωμένα Έθνη έχουν θέσει ως πυλώνα το θέμα “Women in leadership”, με στόχο τη διαμόρφωση ενός ισότιμου μέλλοντος στην μετά covid περίοδο. Σε αυτήν τη σειρά γυναίκες Αρχιτέκτονες, συζητούν με το Βασίλη Μπαρτζώκα και μοιράζονται στιγμές από για την καριέρα τους και την πορεία τους. 

Καλεσμένη στο έβδομο επεισόδιο ήταν η Λυδία Καλλιπολίτη, Αρχιτέκτων Μηχανικός και θεωρητικός, με ερευνητικό έργο που εστιάζεται στην διασταύρωση της αρχιτεκτονικής με την τεχνολογία και την πολιτική του περιβάλλοντος. Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Cooper Union στη Νέα Υόρκη, ενώ πριν έχει διδάξει στο Rensselaer Polytechnic Institute, όπου ήταν Διεθύντρια του Μεταπτυχιακού προγράμματος, στο Syracuse University, στο Columbia University [GSAPP] και στο Pratt Institute. Η δουλειά της έχει δημοσιευτεί και εκτεθεί διεθνώς όπως στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, στην Μπιενάλε Αστικού Σχεδιασμού της Shenzhen, στην Μπιενάλε Σχεδιασμού της Κωσταντινούπολης, στην Τριενάλε αρχιτεκτονικής του Όσλο, στο Μουσείο Design του Λονδίνου και της Βαρκελώνης, στο Royal Academy of British Architects και στο Storefront for Art and Architecture στη Νέα Υόρκη. Η Λυδία είναι συγγραφέας του βραβευμένου βιβλίου “The Architecture of Closed Worlds, Or, What is the Power of Shit” (Lars Muller Publishers, 2018) και επιμελήτρια του βιβλίου EcoRedux, μία έκδοση του Architectural Design (AD, 2010). Έχει πτυχία Αρχιτέκτονα Μηχανικού από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Master of Science [SMArchS] σε κτιριακή τεχνολογία από το MIT και PhD στην ιστορία και θεωρία της αρχιτεκτονικής από το Princeton University. Επιμελείται την Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής του Τάλιν για το 2022 και ηγείται στο σχεδιαστικό και ερευνητικό studio ANAcycle, στο Brooklyn της Νέας Υόρκης.

“Είμαι εκπαιδευτικός και ερευνήτρια, όχι αρχιτέκτονας της πράξης. Είναι κάτι που με ολοκληρώνει σαν άνθρωπο, αλλά δεν το είχα προβλέψει και προέκυψε μέσα από τη ζωή μου, σύμφωνα με την πορεία που έχω διαγράψει από όταν ήρθα στις ΗΠΑ μετά τις σπουδές μου, έχοντας μόνο μερικά χρήματα και μια υποτροφία στη βαλίτσα μου.”

Πως μεταφράζεται το γυναικείο leadership στην αρχιτεκτονική; “Οι leaders που εκτιμώ και θαυμάζω είναι αυτές που αντιμετωπίζουν το ρόλο τους με ενσυναίσθηση, κατανόηση και δημιουργικότητα, όπως η πρωθυπουργός της Νέα Ζηλανδίας, Jacinda Ardern, η δικαστής Ruth Bader Ginsburg, και η συγγραφέας Ursula Le Guin. Προτείνουν (ή πρότειναν) και οι τρεις ένα διαφορετικό ρόλο γυναίκας-ηγέτιδας, ως μητέρες και μαχήτριες σε πολλαπλά επίπεδα.”

Σχετικά με τη στήριξη μεταξύ γυναικών αναφέρει “Οι γυναίκες που στηρίζουν άλλες γυναίκες το κάνουν με ένα πολύ ουσιαστικό τρόπο. Στη δική μου περίπτωση τρεις γυναίκες που με στήριξαν πολύ στην καριέρα μου: η Beatriz Colomina, Diana Agrest και η Eva Franch i Gilabert.” 

“Κανείς δεν βρίσκεται κάπου τυχαία, όλες οι γυναίκες που είμαστε εκεί που είμαστε οφείλουμε πολλά στις γυναίκες προηγούμενων γενεών που πάλεψαν για να έχουν σήμερα οι νέες γυναίκες σημαντικά αξιώματα και ακαδημαϊκές θέσεις.”

“Προσπαθώ να στηρίζω νέα άτομα που έρχονται από λιγότερα προνομιούχα περιβάλλοντα, καθώς και να μεταδίδω την αλληλεγγύη στους συνεργάτες και τους φοιτητές μου.”

Υπάρχουν σήμερα ευκαιρίες εξέλιξης; Αν ναι, θεωρείτε ότι είναι εξίσου προσβάσιμες σε άνδρες και γυναίκες; “Θα ήθελα να πιστεύω πως ναι. Φυσικά υπάρχουν τα στερεότυπα τα οποία διαιωνίζει η ίδια η κοινωνία, όπως ότι κάποιες δουλειές είναι μόνο για άνδρες. Υπάρχει πάντως μεγάλη διαφορά σε σχέση με πριν από 20 χρόνια”

“Σε ένα εργασιακό περιβάλλον είναι σημαντικό το diversity, απο διαφορετικά κοινωνικά και πολιτικά περιβάλλοντα. Άτομα από διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές φυλετικές ταυτότητες μπορούν να δημιουργήσουν μια πολυφωνία που είναι χρήσιμη και σημαντική, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι λύνει όλα τα προβλήματα.”

“Οι γυναίκες στο επάγγελμα δεν αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες αρχιτέκτονες αλλά ως αρχιτέκτονες. Διάβαζα πρόσφατα μια συνέντευξη της Carme Pinos, η οποία δήλωνε οτι δεν θέλει να επιλεγεί για κάποιο έργο επειδή είναι γυναίκα, οτι πρέπει να επιλεγεί για το έργο της ως αρχιτέκτονας. Αυτή την άποψη ασπάζονται πολλές συνάδελφοι.”

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη με τη Λυδία Καλλιπολίτη εδώ

Μπορείτε να ακούσετε όλα τα Podcasts της σειράς Archisearch Talks εδώ και εδώ


RELATED ARTICLES