Η  AkzoNobel Powder Coatings και το Archisearch βραβεύουν τους νικητές του διαγωνισμού Color in Architecture

Αυτοί είναι οι αρχιτέκτονες που βάζουν χρώμα στην πόλη!
Ολοκληρώθηκε ο Διαγωνισμός Color in Architecture που διοργάνωσαν το ARCHISEARCH.gr και η AkzoNobel Powder Coatings.

Tο Σάββατο 4 Νοεμβρίου, ολοκληρώθηκε στον πολύ όμορφο χώρο της εταιρείας Kanelli, η κρίση του Διαγωνισμού για νέους αρχιτέκτονες κάτω των 40 ετών, Color in Architecture  που διοργάνωσαν η εταιρεία παραγωγής πουδρών βαφής αρχιτεκτονικών μεταλλικών κατασκευών Αkzo Nobel και το ηλεκτρονικό περιοδικό Αρχιτεκτονικής και Design ARCHISEARCH.gr με την υποστήριξη των εταιρειών Alumil, Guardian Glass και Site Specific.

Στους νικητές θα δοθούν 3 χρηματικά βραβεία, ενώ θα έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους στο κοινό, στο συνέδριο που θα διοργανωθεί από το ARCHISEARCH.gr και την AkzoNobel Powder Coatings, στις 29 Νοεμβρίου το απόγευμα και ώρα 17:30 στο αμφιθέατρο του ΑΚΤΟ, όπου θα μιλήσουν διακεκριμένες προσωπικότητες από το χώρο της Αρχιτεκτονικής, του Design, της Μόδας και της Τέχνης για το χρώμα, ανάμεσά τους ο κορυφαίος Έλληνας Σχεδιαστής Γιάννης Τσεκλένης και o Per Nimer, Design Manager AkzoNobel, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Colour Institute της Στοκχόλμης και δημιουργός του βιβλίου Χρωματικών Τάσεων Colour Envelope και Color Futures.

Η επιτροπή, την οποία αποτελούν σημαντικοί αρχιτέκτονες και ακαδημαϊκοί όπως η Ρένα Σακελλαρίδου, η Αριάδνη Βοζάνη, ο Νίκος Κτενάς, ο Δημήτρης Ποτηρόπουλος, ο Κώστας Πουλόπουλος, ο Σταύρος Μαρτίνος και ο Per Nimer κατέληξε στην απονομή τριών βραβείων:

1ο Βραβείο –  “Weaving Tower”  51991
Kραμποκούκη Χριστίνα, Σπυροπούλου Γιούλη, Δρούγκα Αναστασία, Φαλιάγκα Εβελίνα, Νταή Ειρήνη 

Λαμβάνοντας υπόψιν την αισθητική και ενεργειακή αναβάθμιση της οποίας χρήζει η υφιστάμενη κτιριακή μάζα του τοπίου των ελληνικών πόλεων η πρόταση​ ​W(e)aving​ ​Tower βασίζεται στην αντικατάσταση της καθιερωμένης τέντας που συναντάμε στην ελληνική πολυκατοικία και εισάγει τη μεταλλική διάτρητη κουρτίνα η οποία διατρέχει έναν προσαρτημένο στην όψη μεταλλικό σκελετό.

Το κτίριο που επιλέγεται για την εφαρμογή αυτής της πρότασης είναι ο πύργος Απόλλων, η υψηλότερη οικιστική κατασκευή στη χώρα και δημιούργημα του Ιωάννη Βικέλα, καθώς προσφέρει μια σειρά από προκλήσεις.

2ο Βραβείο –   “Το χρώμα στην Αρχιτεκτονική” 13592
Δασοπούλου Γραμματική, Τσιούρβα Ευαγγελία και Χατζηκομνίτσα Αλεξάνδρα

Η πρόταση “Το χρώμα στην Αρχιτεκτονική” έχει επηρεαστεί και βασίζεται στα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής πόλης. Όπως αυτό επισημάνθηκε και στην προκήρυξη του διαγωνισμού η «ομοιομορφία» του αστικού τοπίου, έγκειται στο γεγονός ότι κυριαρχεί ένα χρώμα και υλικό στις όψεις των κτιρίων (ο λευκός σοβάς), όπως επίσης και μία βασική τυπολογία κτιρίου στις κατοικίες, ιδίως αυτή της πολυκατοικίας. Ωστόσο, και στα δημόσια κτίρια (σχολεία, διοικητικά κτίρια), ή στα κτίρια με ιδιωτική χρήση διαφορετική της κατοικίας (κτίρια γραφείων, καταστήματα) δεν εμφανίζεται κάποια διαφορετική αντιμετώπιση στο αρχιτεκτονικό ύφος.

Αυτή είναι η αρχή στην οποία αρχικά στηρίζεται η πρόταση μας. Η μελέτη μας θέλαμε να μπορεί με μικρές παραλλαγές να προσαρμοστεί σε πολλαπλές χρήσεις κτιρίων που πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές ενώ ταυτόχρονα θα εξυπηρετούν στο μέγιστο τις ενεργειακές απαιτήσεις του εκάστοτε κτιρίου, παρέχοντας μια ενδιαφέρουσα όψη που να προσφέρει την ποικιλομορφία που αναζητούμε.

3ο Βραβείο –    “Αστικά Πέπλα”  14713
Πάσουλας Εμμανουήλ

Πάνω από τις πολλαπλές και δυσανάγνωστες δομές του αστικού περιβάλλοντος, μια απλή, ομοιογενής αρχικά, επιφάνεια έρχεται να ντύσει χρωματικά την κάθε πολυκατοικία, ως πέπλο. Η επιφάνεια εκκινεί από την ομοιογένεια και την διαφάνεια ώστε να μην προσθέσει άλλη μια πολύπλοκη, αυτόνομη δομή στις ήδη υπάρχουσες, επιθυμώντας να μην αγνοήσει το δοσμένο αστικό περιβάλλον με την ιστορικότητα και την ταυτότητα του.
Σκοπός είναι να εισάγει ευδιάκριτες και απλές χρωματικές επιφάνειες ώστε να καταστήσει πιο ευανάγνωστες τις κτηριακές ενότητες, εισάγοντας και αξιοποιώντας το στοιχείο του χρώματος.

Στον πρώτο νικητή, θα δοθεί από την AkzoNobel χρηματικό βραβείο αξίας 4,000 Ευρώ.
Η ομάδα αποτελείται από τους Kραμποκούκη Χριστίνα, Σπυροπούλου Γιούλη, Δρούγκα Αναστασία, Φαλιάγκα Εβελίνα, Νταή Ειρήνη με αριθμό πρότασης 51991 και τίτλο Weaving Tower.

Στην ομάδα με το δεύτερο Βραβείο στην οποία συμμετέχουν οι Δασοπούλου Γραμματική, Τσιούρβα Ευαγγελία και Χατζηκομνίτσα Αλεξάνδρα με κωδικό αριθμό 13592 και τίτλο Το χρώμα στην Αρχιτεκτονική θα δοθεί χρηματικό βραβείο 2,000 Ευρώ ενώ στο τρίτο βραβείο, του αρχιτέκτονα Πάσουλα Εμμανουήλ με κωδικό αριθμό 14713 και τίτλο Αστικά Πέπλα θα δοθεί το χρηματικό ποσό των 1,500 Ευρώ.

Η Ρένα Σακελλαρίδου, πρόεδρος της επιτροπής και καθηγήτρια ΑΠΘ, σημείωσε πως “νιώθουμε ελαφρά αμηχανία με το χρώμα στην ελληνική πόλη. Το ομοιογενές της αστικής μάζας δύσκολα το διασπά το χρώμα. Δεν ήταν επομένως περίεργο που μπορούσε κανείς να δει αυτή την αμηχανία και στις χρωματικές επιλογές κάποιων μελετών. Θαρρείς και δεν μας είναι οικείο το χρώμα και όταν προσπαθούμε να το κάνουμε κομμάτι της σύνθεσής μας το αντιμετωπίζουμε με ΄βιαιότητα΄.”

Βλέποντας την εντυπωσιακή πολύχρωμη παλέτα, το σήμα κατατεθέν της αγωνοθέτριας εταιρίας, αναρωτήθηκα μήπως τελικά, στην προσέγγισή μας στο χρώμα θα μπορούσαμε να εστιάσουμε σε μια παλέτα στις αποχρώσεις του λευκού και του γκρι και του γκρι-μπλε, ή μια παλέτα σε γήινα χρώματα, στάδιο μεταβατικό που θα μας εξοικείωνε με την αμηχανία των έντονων αντιθέσεων.

Γι’ αυτό στην κομψή πρόταση του Α’ βραβείου αναγνώρισα την λιτή χρωματική επιλογή μαζί με τα προτερήματα της ευμετάβλητης όψης χάρις στην κίνηση της ‘κουρτίνας’, την δυνατότητα μετατροπής της ‘άχαρης’ όψης μέσα από το ελαφρό παιχνίδι με τα οριζόντια στοιχεία και τις μετατοπίσεις τους σε κάτι διαφορετικό και διακριτικά ποικίλλο, ταυτόχρονα με την επιλογή του να αντιμετωπίσει κανείς ενα πραγματικό πρόβλημα του αστικού ιστού, αυτού της ‘αναμόρφωσης΄ του άδιάφορου΄ψηλού κτιρίου.

Ο  Σταύρος Μαρτίνος, μέλος της επιτροπής και συν-επιμελητής τόνισε πως “το χρώμα στη σύγχρονη Ελληνική αρχιτεκτονική  είναι ταμπού και γύρω από τη χρήση του επικρατεί αμηχανία, τόσο στην πρακτική δουλειά όσο και στην εκπαίδευση. Βρήκα την πρωτοβουλία της Akzo Nobel  συναρπαστική, επειδή έδινε την ευκαιρία να ανοίξει η συζήτηση στην κοινότητα των νέων με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο: έναν διαγωνισμό ιδεών, με συγκεκριμένα παραδοτέα. Κατά την κρίση των αποτελεσμάτων, δεν με ξάφνιασαν οι προσεγγίσεις τις οποίες είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω στην πράξη: έδειχναν τόσο το μεγάλο ενδιαφέρον για το κεντρικό ερώτημα, όσο και τη δυσκολία στο να απαντηθεί αυτό με τρόπο στρατηγικό. Το πρώτο βραβείο, με την πολυεπίπεδη και αφαιρετική προσέγγισή του, με κάνει να νιώθω περήφανος για τη δουλειά μας: Σε μια περίοδο γενικευμένης παραίτησης από το αρχιτεκτονικό αντικείμενο, αποκαλύπτει πτυχές του τις οποίες έχουμε αμελήσει και αυτό με γεμίζει με αισιοδοξία. Ευχαριστώ πολύ τις νικήτριες για τη σκέψη τους, την ευαισθησία τους και τη μεθοδική εργασία  τους. Μας δίνουν αφορμές για να σκεφτούμε και για να μιλήσουμε μεταξύ μας.”

O Δημήτρης Ποτηρόπουλος, μέλος της κριτικής επιτροπής επισήμανε πως “η έννοια της μεταμόρφωσης υπήρχε ανέκαθεν στο δομημένο περιβάλλον, αρκεί να αναλογιστεί κανείς τις αλλαγές χρήσης που έχουν συντελεστεί σε ολόκληρες πόλεις, ή σε τμήματα πόλεων, ή σε πολύ σημαντικά κτίρια, στην ιστορία της αρχιτεκτονικής. Η θεώρηση αυτή εκφράζει την αντίθεση στη λογική του «αμετάβλητου» χώρου-χρόνου. Εικαστικές παρεμβάσεις, σαν αυτή του Christo στο Reichstag, θέτουν ερωτήματα για το πώς έχει συνηθίσει να αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την πόλη. Αντίστοιχα, εφήμερα happenings, όπως π.χ. η αναρρίχηση στους ουρανοξύστες διαφόρων μητροπόλεων, παρεμβαίνοντας στα κτίρια με χρήσεις ξένες προς αυτήν που υπηρετούν, μοιάζει να γεννούν έναν «άλλο τόπο». Αυτός ο «άλλος τόπος» ανατρέπει κατά τη διάρκεια του happening την αρχική λειτουργία/εικόνα του κτίσματος και κατ’ επέκταση την εμπειρία που αυτό προκαλούσε μέχρι τότε. Στον διαγωνισμό «Color in Architecture», οι προτάσεις που κατατέθηκαν διαπραγματεύονται ακριβώς αυτό: πως μπορεί να προκύψει και να ζωογονηθεί ο «άλλος τόπος» με τη χρήση του χρώματος; Είτε κυριολεκτικά, είτε έμμεσα, επεμβαίνοντας στον τρόπο που συνομιλεί το κτίριο με την πόλη.”

Η Αριάδνη Βοζάνη, Αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Σχολή Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π., μέλος της επιτροπής δήλωσε:
“Για τον σχεδιασμό αυτού που αποκαλούμε δεύτερη επιδερμίδα στις όψεις, ενός ‘πέπλου’ δηλαδή ικανού να  κρύβει/αποκαλύπτει  την δομή της υφιστάμενης όψης των κτηρίων, είναι κρίσιμη η υλικότητα και το χρώμα.  Θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι η επιτροπή ομόφωνα βράβευσε μια πρόταση όπου το χρώμα της παλλόμενης επιφάνειας  που προτείνεται είναι ιδιαίτερα διακριτικό, μετασχηματίζεται ανάλογα με τις φυσικές συνθήκες και τις επιλογές του χρήστη και σε μεγάλο βαθμό καθορίζεται από το χρώμα της προτεινομένης υλικότητας. Οι συζητήσεις κατά την κρίση ήταν ιδιαίτερα γόνιμες ως προς την σημασία της έντασης και της επιλογής του χρώματος  στα υφιστάμενα κτήρια από την στάθμη της πόλης και ιδιαίτερα εν κινήσει!
Νομίζω ότι ο διαγωνισμός θέτει τις βάσεις για μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με την ‘εικόνα’ της πόλης , μιας ‘εικόνας΄’ εν τέλει που δεν μπορεί να είναι στατική!”

Λεζάντα φωτογραφίας: Aπο αριστερά Per Nimer Design Manager AkzoNobel, Σωτηρία Λιακατά Project Manager Architectural Specifications AkzoNobel, Βασίλης Μπαρτζώκας Εκδότης-Διευθυντής  ΑRHISEARCH.gr, Kώστας Πουλόπουλος Αρχιτέκτων-Ιδρυτής Square one, Επιμελητής του διαγωνισμού και Σταύρος Μαρτίνος Ιστορικός Αρχιτεκτονικής, Συν-επιμελητής και Διευθυντής του προγράμματος  ΑRKKI  Σχολείο Αρχιτεκτονικής για παιδιά και Νέους