Anna Zoulia’s research thesis, entitled “Τwo approaches to the same play text : text | object | design”, aims to describe a design system that supports multiple meanings via comparing two performances of Evripidis’ work ‘Bacchae’ by different directors, Sotiris Hatzakis (2005) and Theodor Terzopoulos (1986).
Thesis was presented on February 2019 at the School of Architecture of National Technical University of Athens and was supervised by Georgios Parmenidis.
–text by the authors
An action on the stage may have a single or multiple conceptual levels. Reason for this work was a series of performances that I saw in which a stage act could have multiple semantic levels. One of them was “AMORS,” a Shakespearean sonnet-themed love affair, going up by Argyris Pandazara and Stephania Gouliotis. Through the different attitudes of the two bodies all aspects of an erotic relationship are described. For example an upright posture reveals confidence. On the other hand, a sideways posture can reaveal unsecurity, dependency, or faith; The fascination with such spectacles was not straightforward from the outset, and the whole approach was intended to describe a design system that would support multiple semantic levels in order to find the relationship between this incomprehensible charm and design principles.
The present research aims to describe a design system that supports multiple meanings and then identify the typological characteristics of an open system in the theater, that is multiple interpretants.
Evripidis’ work ‘Bacchae’ is selected as a case study: two performances created by different directors, Sotiris Hatzakis(2005) and Theodor Terzopoulos(1986), will be compared.
Terzopoulos is known for the intense, physical quality of his approach to theatre. He founded Attis Theatre group in Delphi and his ‘special’ method, the return of Dionisys, is taught in thirty universities and ten languages. He believes in reviving attitudes. On the other hand, Hatzakis is an academic director who works with actors by the method of imitating attitudes.
The degree of openness of the two performances will be examined. The interpretation of a text depends on the person’s reading and on the way s/he reads. The filter through which the two examples will be examined is the director.
In the same excerpt of the text, the first verses of Parodus, the two readings are examined through the same means of representation (lexis, melos, opsis).
The same tools are used to make the two scenic spaces comparable. Descriptive conceptual schemes expressing more general ways of organizing things are applied to the two scenic spaces so as to map out a typology for the form of the openness of interpretation. Ultimately, the open system is defined through a combination of features, a synergy of conditions that characterize an open-ended representation.
Facts & Credits
Title Τwo approaches to the same play text
Subheading text | object | design
Student Zoulia Anna
Supervisor Georgios Parmenidis
Date February 2019
Course Research thesis
Institution School of Architecture, National Technical University of Athens
Η ερευνητική εργασία της Άννας Ζούλια, με τίτλο “Δύο αναγνώσεις του ίδιου θεατρικού έργου : κείμενο | αντι-κείμενο | σχεδιασμός”, έχει ως στόχο να περιγράψει ένα σύστημα σχεδιασμού, που θα υποστηρίζει πολλαπλά σημασιολογικά επίπεδα, συγκρίνοντας δύο παραστάσεις του έργου “Βάκχες” του Ευριπίδη από διαφορετικούς σκηνοθέτες, το Σωτήρη Χατζάκη(2005) και το Θεόδωρο Τερζόπουλο(1986).
Η εργασία παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο του 2019 στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ με επιβλέποντα καθηγητή τον Γιώργο Παρμενίδη.
–κείμενο από τους δημιουργούς
Στο θέατρο μία σκηνική πράξη μπορεί να έχει είτε ένα είτε πολλαπλά σημασιολογικά επίπεδα.
Η παρούσα μελέτη έχει στόχο να περιγράψει ένα σύστημα σχεδιασμού, που θα υποστηρίζει πολλαπλά σημασιολογικά επίπεδα και στη συνέχεια να προσδιορίσει τα τυπολογικά χαρακτηριστικά ενός ανοικτού συστήματος στο θέατρο, δηλαδή πολλαπλά ερμηνευόμενου.
Επιλέγεται το έργο «Βάκχες» του Ευριπίδη και θα γίνει σύγκριση δύο παραστάσεων που ανέβηκαν από διαφορετικούς σκηνοθέτες, το Σωτήρη Χατζάκη(2005) και το Θεόδωρο Τερζόπουλο(1986). Θα εξεταστούν οι βαθμοί ανοικτότητας των δύο παραστάσεων. Η ερμηνεία ενός κειμένου εξαρτάται από την ιδιότητα του προσώπου που διαβάζει και από τον τρόπο με τον οποίο διαβάζει. Το φίλτρο μέσα από το οποίο θα εξεταστούν τα δύο παραδείγματα είναι ο σκηνοθέτης.
Πάνω στο ίδιο απόσπασμα κειμένου, τους πρώτους στίχους της Παρόδου, εξετάζονται οι δύο αναγνώσεις μέσα από τα ίδια μέσα αναπαράστασης (λέξις, μέλος, όψις).
Χρησιμοποιούνται τα ίδια εργαλεία προκειμένου να κατασταθούν οι δύο σκηνικοί χώροι συγκρίσιμοι. Εννοιολογικά σχήματα περιγραφής, που εκφράζουν γενικότερους τρόπους οργάνωσης των πραγμάτων εφαρμόζονται στους δύο σκηνικούς χώρους με στόχο την συγκρότηση της τυπολογίας της μορφής για την ανοικτότητα της ερμηνείας. Τελικά, το ανοικτό σύστημα προσδιορίζεται μέσα από ένα συνδυασμό των χαρακτηριστικών, μία συνέργεια συνθηκών που χαρακτηρίζουν μία ανοικτή σε σημασίες παράσταση.
Στοιχεία έργου
Tίτλος Δύο αναγνώσεις του ίδιου θεατρικού έργου
Υπότιτλος κείμενο | αντι-κείμενο | σχεδιασμός
Φοιτήτρια Άννα Ζούλια
Επιβλέπων καθηγητής Γιώργος Παρμενίδης
Εξεταστική περίοδος Φεβρουάριος 2019
Μάθημα Ερευνητική εργασία
Ίδρυμα Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, ΕΜΠ
READ ALSO: The building, the sea and the rock: Reactivating Zachariou Cultural Center in Piraeus, Greece | Design Thesis by Melina Anzaoui, Vasiliki Zochiou