Η παρούσα εργασία, επιχειρεί να τονίσει ότι ένας δημόσιος χώρος που απευθύνεται στην κοινωνία, θα ήταν πρόσφορο να μπορεί να σχεδιαστεί συμπεριλαμβάνοντας την άποψή της, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει την αξία της συμμετοχής μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας, αυτής των παιδιών.
Η έρευνα αποτελεί μια αναζήτηση γύρω από την αξία του συμμετοχικού σχεδιασμού με τα παιδιά, και την ίδια στιγμή μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης γύρω από τον ανθρωποκεντρικό και κοινωνικό χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει η αρχιτεκτονική. Ταυτόχρονα, αναζητούνται στην διάρκεια της εργασίας, τα οφέλη του συμμετοχικού σχεδιασμού τόσο για τα παιδιά, όσο και για την ίδια την σχεδιαστική διαδικασία.
-κείμενο από την δημιουργό
‘’Η συμμετοχή των παιδιών μπορεί να αποτελέσει μια διαδικασία μάθησης, όπου ενήλικες και παιδιά αναζητούν ένα νέο νόημα μαζί’’ (Τσουκαλά Κυριακή)
Σημαντικό παράγοντα στην εξέλιξη της παρούσας εργασίας διαδραμάτισαν δύο παραδείγματα συμμετοχικού σχεδιασμού με παιδιά, που ανέδειξαν σημαντικές αξίες της συμμετοχής και βοήθησαν στην διεξαγωγή του πειράματος. Το παράδειγμα του Carl Theodor Sorensen ‘’Junk Playgrounds’’, τόνισε κυρίως την σημασία της συμπερίληψης των παιδιών στην κοινωνία και της αντιμετώπισης τους ως ενεργούς πολίτες και όχι απλά ως μελλοντικούς αποδέκτες του αστικού χώρου, ειδικά σε μία αρκετά τεταμένη περίοδο (1942, Emdrupvænge).
Επιπλέον το πρόγραμμα ‘’GUB’s involvement in Boulder Civic Area’’ της Mara Mintzer που αφορούσε τον επανασχεδιασμό ενός πάρκου στην πόλη του Boulder, αναδείχθηκαν πολύ ενδιαφέροντα και πρακτικά συμπεράσματα της συμμετοχής εφήβων και παιδιών σε ένα μεγάλης κλίμακας σχεδιασμό. Τα παιδιά αποδείχθηκε ότι πρόσφεραν πολλά στο πρόγραμμα, για παράδειγμα εισήγαγαν την έννοια της διασκέδασης, της κίνησης, έννοιες που διευκολύνουν την ψυχική υγεία των ενηλίκων, καθώς και έλαβαν υπόψη τους τους πεζούς και όχι τα αυτοκίνητα, έννοιες που στην σύγχρονη εποχή συνήθως παραμερίζονται από τους σχεδιαστές δημόσιων χώρων.
‘’Από τα νήπια μάθαμε ότι η χαρά του περιπάτου πηγάζει από τις ανακαλύψεις που κάνεις καθ’ οδόν. Μας υπενθύμισαν να επιβραδύνουμε και να σχεδιάσουμε καθώς ταξίδι και προορισμός είναι εξίσου σημαντικά’’. (Mintzer M., 2018, ‘’How kids can help design cities’’ Ted Talk).
Το πρόγραμμα ‘’παιδιά και σχεδιασμός μια ενεργή συνεργασία’’.
Βασικότερο κομμάτι της έρευνας αποδείχθηκε το εγχείρημα για συμμετοχικό σχεδιασμό που επιχειρήσαμε να διεξάγουμε με τη βοήθεια των παιδιών σε ένα δημοτικό σχολείο της Έδεσσας, με στόχο τα παιδιά να εκφράσουν την άποψη τους για την παιδική χαρά έξω από το σχολείο τους. Ερωτηματολόγια, συζήτηση και απεικονίσεις αποτέλεσαν τα μέσα που τα παιδιά επικοινώνησαν τις ιδέες τους για τον χώρο των ονείρων τους.
Η διαδικασία προσέφερε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα για το τι θέλουν τα παιδιά για έναν χώρο που τους αφορά (περιπετειώδη, ενδιαφέροντα, χρωματιστά περιβάλλοντα), καθώς και πως βλέπουν τον υπάρχοντα χώρο (βαρετά παιχνίδια, ανάγκη για μεγαλύτερο ελεύθερο χώρο και ομαδικό παιχνίδι).
‘’Μου αρέσουν οι κούνιες, γιατί πηγαίνω μπρος πίσω τόσο γρήγορα που χάνομαι και νιώθω σαν να πετάω’’. (μαθήτρια Γ’ τάξης)
Παρατηρήθηκαν απεικονίσεις που χαρακτηρίζονταν από έντονα χρώματα, καθώς και αυτές που ήταν εξολοκλήρου με μολύβι, άλλες που έδωσαν βάση στα υλικά και άλλες που περιείχαν έντονα το στοιχείο του νερού και του ύψους σε συνδυασμό πάντα με έντονες φυτεύσεις.
Τα παιδιά επίσης, παρατηρήθηκε ότι εξέφρασαν μεγάλο ενθουσιασμό κατά τη διάρκεια του πειράματος. Είδαν το έργο σαν κάτι διαφορετικό, ξεφεύγοντας από τα καθιερωμένα μαθήματα.
Στοιχεία Έργου
Τίτλος έργου Παιδιά και σχεδιασμός, ένα πείραμα συμμετοχής / Children and design, a participatory experiment.
Τύπος έργου Ερευνητική εργασία
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΑΠΘ
Φοιτητής Κυριακοπούλου Ζωή
Επιβλέπουσα Βιτοπούλου Αθηνά
Έτος 2023
The aim of this research is to emphasize that a public space addressed to society would be able to be designed including the opinion of the citizens, moreover the value of the participation of a specific social group, that of children.
The research is a study of the value of participatory design, which concerns children, and concurrently an effort to raise awareness about the anthropocentric and social character that architecture should have. At the same time, throughout the work, the benefits of participatory design are sought both for the children and for the design process itself.
-text by the author
“Children’s participation can be a learning process, where adults and children search for a new meaning together” Tsoukala Kyriaki
An important factor in the development of this work were two examples of participatory design with children, which highlighted important values of participation and helped to conduct the experiment. The first example ‘’Junk Playgrounds ’’ of Carl Theodor Sorensen, mainly emphasized the importance of children’s inclusion in society and face them as active citizens and not simply as future recipients of urban space, especially in a rather tense period (1942, Emdrupvænge).
In addition, “GUB’s Involvement in the Boulder Civic Area ‘’ by Mara Mintzer concerning the redesign of a park in the city of Boulder, revealed very interesting and practical conclusions from the participation of adolescents and children in a large-scale design. The children turned out to contribute a lot to the program, for example they introduced the concept of entertainment, action, senses that facilitate the mental health of adults, as well as consider pedestrians and not cars, something that in modern times are usually sidelined by urban planners.
“From toddlers, we learned that the joy of walking comes from the discoveries you make along the way. They reminded us to slow down and design as journey and destination are equally important.’’ (Mintzer M., 2018, “How kids can help design cities” Ted Talk).
The program “children and design an active partnership”.
The most fundamental part of the research proved to be the participative planning project that we attempted to carry out with the help of the children in a primary school in Edessa, with the aim children to express their opinion about the playground outside their school.
Questionnaires, discussion and illustrations were the means by which children communicated their ideas about their dream space.
The process offered exciting conclusions about what children want for the space (adventurous, interesting, colorful environments) and how they see the existing space (boring games, need for more free space and team play).
“I like swings because I go back and forth so fast that I get lost and feel like I’m flying.” (3rd-grade student)
Illustrations were observed that were characterized by bright colors, as well as those that were entirely in pencil, others that gave a basis to materials and others that strongly contained the element of water and height, always combined with plantings. Children were also observed to express great enthusiasm during the experiment. They saw the project as something different, breaking away from established courses.
Facts & Credits
Project title Children and design, a participatory experiment.
Project type Research Thesis
Department Architecture School, Aristotle University of Thessaloniki
Student Kyriakopoulou Zoe
Supervisor Vitopoulou Athena
Year 2023
READ ALSO: Έπαινος συμμετοχής στο Φοιτητικός Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Ιδεών «Φαρμακείο 2030», των Αλεξάνδρα Σαπουντζή, Νικολάου Σπηλιωτόπουλου και Μαργαρίτας Τόγια