The diploma thesis of Kalogrios Kaziales Nikolas and Bondzidou Chrysa, concerns the “Reuse of the Retsina factory in Piraeus”. The buildings of the former textile industry are modified in order to host communal programs such as a library, a co-working space, a cafeteria, an exhibition on the industrial heritage of the area and a cafeteria. The purpose of the proposal is to preserve the industrial heritage as a modern monument, to highlight the history of the place and to upgrade the wider area.
The thesis was presented at the Democritus University of Thrace, Department of Architecture under the supervision of Exarchopoulos Panos, Dendrinos Stavros and Xanthi Theoni.

This diploma thesis focuses on the adaptive reuse of the Retsina textile factory and the design of a new residential building.

The project serves multiple purposes: brings out the rich history of this industrial monument, sensitises the audience about the importance of preserving such historical buildings while also turning a run-down plot into a hub that meets the needs for leisure, learning, accommodation and socialisation of the people.

The Retsina factory is located in the center of Piraeus in an area that was once the “heart” of the city’s industrial activity. The complex consists of a number of buildings that were being built throughout the years, from 1872 to 1954, as the industry was growing. This results in an architectural mosaic involving various typologies, structures and textures. The uses that are proposed for these existing buildings include a library, a co-working space, a cafe, an industrial heritage exhibition and a cafeteria combined with a communal kitchen space.

The residential building that will be added is a metal structure designed as a hollow form that stretches along the two out of three boundaries of the triangular plot, enclosing the factory in the centre, like a hug.

The main idea behind this structure was to make it work as a background that brings out the factory. To achieve that, the façades are covered in white perforated metal panels in order to create a smooth surface effect that contradicts the hard textures of the old buildings. The façade can transform as parts of these panels can also be opened and closed by the residents.

The brief of this building includes 4 different types of apartments that each can accommodate one person, a couple, a family of four and a family of five people. In total, the capacity comes up to 152 people. All of the apartments are turned toward the inside of the hollow form with the hallways turned to the outside, thus, providing the best view for the tenants while using the hallway as a boundary between the apartments and the road. The building also includes open-plan communal spaces, a gym and a café (ground floor) open to everyone in the neighbourhood. Part of the roof is also accessible to people. The underground floor contains laundry and storage spaces as well as a parking with a capacity of 133 cars.

The wider area lacks parks and greenery, therefore, it was important to achieve the lowest lot coverage possible (30%) and emphasise on the shared open spaces. An urban garden -where people can cooperate and grow their own food-, a metal structure with art workshops, a playground, an observatory and an open space for events are some of the elements that complete the design.

Project: Re-use of the former “Retsina” factory in Pireaus
Category: Diploma thesis
Institution: Democritus University of Thrace, Department of Architecture
Date: 2021
Professors: Exarchopoulos Panos, Dendrinos Stavros, Xanthi Theoni
Students: Kalogrios Kaziales Nikolas, Botzidou Chrysa

Η διπλωματική εργασία των Καλογρηός Καζιάλες Νικόλας και Μποντζίδου Χρύσα, αφορά την “Επανάχρηση του εργοστασίου Ρετσίνα στον Πειραιά”. Τα κτίρια της πρώην κλωστοϋφαντουργίας, τροποποιούνται και φιλοξενούν κοινόχρηστα προγράμματα όπως  βιβλιοθήκη, συνεργατικό χώρο, καφετέρια, έκθεση για την βιομηχανική κληρονομιά της περιοχής και αναψυκτήριο. Σκοπός της πρότασης είναι η διατήρηση της βιομηχανικής κληρονομιάς ως σύγχρονο μνημείο, η ανάδειξη της ιστορίας του τόπου και η αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής.
Η εργασία παρουσιάστηκε στο Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης , Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών υπό την επίβλεψη των καθηγητών: Εξαρχόπουλος Πάνος, Δενδρινός Σταύρος και Ξάνθη Θεώνη.

Η παρούσα διπλωματική εστιάζει στην επανάχρηση της κλωστοϋφαντουργίας Ρετσίνα και τον σχεδιασμό μιας νέας δομής κατοίκησης.

Το πρότζεκτ εξυπηρετεί πολλαπλούς σκοπούς: αναδεικνύει την πλούσια ιστορία του βιομηχανικού αυτού μνημείου, ευαισθητοποιεί το κοινό για την σημασία της διατήρησης τέτοιων ιστορικών μνημείων ενώ ταυτόχρονα μετατρέπει ένα υποβαθμισμένο οικόπεδο σε ένα κέντρο που εξυπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων για αναψυχή, επιμόρφωση, στέγαση και κοινωνικοποίηση.

Το οικόπεδο βρίσκεται στο κέντρο του Πειραιά, σε μία περιοχή που άλλοτε ήταν η “καρδιά” της βιομηχανικής δραστηριότητας της πόλης. Το συγκρότημα αποτελείται από ένα σύνολο κτηρίων που χτίζονταν κατά την πάροδο των χρόνων, από το 1872 ως το 1954, καθώς η βιομηχανία μεγάλωνε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα αρχιτεκτονικό μωσαϊκό που περιλαμβάνει ποικίλες τυπολογίες, τρόπους κατασκευής και υφές. Οι χρήσεις που προτείνονται για τα υπάρχοντα κτήρια περιλαμβάνουν βιβλιοθήκη, συνεργατικό χώρο, καφετέρια, έκθεση για την βιομηχανική κληρονομιά της περιοχής και αναψυκτήριο σε συνδυασμό με χώρο κοινόχρηστης κουζίνας.

Η δομή κατοίκησης που θα προστεθεί είναι μία μεταλλική κατασκευή κοίλης μορφής και εκτείνεται κατα μήκος των δύο από τις τρεις όψεις του τριγωνικού οικοπέδου, κλείνοντας το εργοστάσιο στο κέντρο σαν μία αγκαλιά. Η ιδέα πίσω από τη συγκεκριμένη κατασκευή είναι να λειτουργήσει σαν φόντο για να αναδείξει το εργοστάσιο. Για να επιτευχθεί αυτό, οι όψεις ντύνονται με λευκά διάτρητα πάνελ ώστε να δημιουργηθεί η αίσθηση μιας λείας επιφάνειας που έρχεται σε αντίθεση με τις τραχιές υφές των παλιών κτηρίων. Η όψη μπορεί να αλλάζει μορφή καθώς οι ένοικοι μπορούν να ανοίγουν και να κλείνουν μέρη των πάνελ.

Το κτηριολογικό της δομής κατοίκησης περιλαμβάνει τέσσερις τύπους διαμερισμάτων που μπορούν να φιλοξενήσουν ένα άτομο, ένα ζευγάρι, μία οικογένεια τεσσάρων και μία οικογένεια πέντε ατόμων. Η συνολική χωρητικότητα του κτηρίου ανέρχεται στα 152 άτομα. Όλα τα διαμερίσματα στρέφονται προς την εσωτερική πλευρά της κατασκευής με τους διαδρόμους να διατρέχουν τις εξωτερικές πλευρές, εξασφαλίζοντας την βέλτιστη θέα για τους κατοίκους και χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα τους διαδρόμους σαν όριο ανάμεσα στα διαμερίσματα και τους δρόμους. Το κτήριο περιλαμβάνει επίσης κοινόχρηστους χώρους ανοιχτής κάτοψης, γυμναστήριο και αναψυκτήριο ανοιχτά προς όλους τους κατοίκους της περιοχής. Μέρος του δόματος είναι επίσης προσβάσιμο από το κοινό. Η υπόγεια στάθμη περιλαμβάνει πλυσταριά, χώρους αποθήκευσης και πάρκινγκ με χωρητικότητα 133 αμαξιών.

Τα πάρκα και το πράσινο εκλείπουν από την ευρύτερη περιοχή, συνεπώς, ήταν επιθυμητό το να επιτευχθεί η χαμηλότερη δυνατή κάλυψη (30%) και να δοθεί έμφαση στους ανοιχτούς κοινόχρηστους χώρους.

Ένας αστικός κήπος -όπου οι κάτοικοι μπορούν να συνεργαστούν και να καλλιεργήσουν τη τροφή τους-, μία μεταλλική κατασκευή με εργαστήρια τεχνών, μία παιδική χαρά, ένα παρατηρητήριο και ένας ανοιχτός χώρος εκδηλώσεων είναι στοιχεία που ολοκληρώνουν τον σχεδιασμό.

Έργο: Επανάχρηση του εργοστασίου Ρετσίνα στον Πειραιά.
Κατηγορία: Διπλωματική εργασία
Πανεπιστήμιο: Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης , Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Χρονολογία: 2021
Καθηγητές: Εξαρχόπουλος Πάνος,Δενδρινός Σταύρος, Ξάνθη Θεώνη
Ομάδα φοιτητών: Καλογρηός Καζιάλες Νικόλας, Μποντζίδου Χρύσα