Η φοιτητική αυτή εργασία των Ιωάννα Μουζενίδου και Νεκταρία – Ευστρατία Τσιαρεκτσή αφορά στη δημιουργία ενός σχολείου – κέντρου δημιουργικής απασχόλησης για γυναίκες και παιδιά στη Βιρμανία, με στόχο οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες να έχουν πρόσβαση σε έναν ασφαλή χώρο κοινωνικοποίησης, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης και έκφρασης.
Το συγκεκριμένο έργο βρίσκεται στην πόλη Mandalay της Myanmar (Βιρμανία). Ερευνώντας αυτόν τον ξένο για εμάς τόπο διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για μια χώρα όμορφη και με ξεχωριστή κουλτούρα. Ωστόσο, είναι μια χώρα αναπτυσσόμενη και με πολλά προβλήματα. Κάποια από αυτά που μας κέντρισαν το ενδιαφέρον ήταν το μεγάλο ποσοστό του αναλφάβητου πληθυσμού και η υποτίμηση και η κακομεταχείριση των γυναικών. Σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, τα λιγοστά παιδιά που είναι οικονομικά ευκατάστατα έχουν πρόσβαση σε αυτή, ενώ τα υπόλοιπα ως επί το πλείστoν εργάζονται. Η προβληματική μεταχείριση των γυναικών έγκειται στο γεγονός ότι η κοινωνία τις υποβαθμίζει και τις τρομοκρατεί.
Θέλοντας, λοιπόν, να βοηθήσουμε στην εξάλειψη των προβλημάτων αυτών, εμπνευστήκαμε τη δημιουργία ενός σχολείου – κέντρου δημιουργικής απασχόλησης, το οποίο απευθύνεται αποκλειστικά σε γυναίκες και παιδιά.
Στόχος ήταν να μπορούν αυτές οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες να έχουν πρόσβαση σε έναν ασφαλή χώρο κοινωνικοποίησης, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης και έκφρασης. Για την ανάδειξη αυτού του έργου ακολουθήθηκε μια ευρύτερη στρατηγική. Σύμφωνα με τον χάρτη της πόλης υπάρχει ένας κεντρικός δρόμος, ο οποίος συνδέει το παλάτι με το αναδιαμορφωμένο πολεοδομικό σχέδιο που δημιουργήσαμε στο σημείο επέμβασης, το οποίο βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού. Αρχικά, σχεδιάσαμε έναν οργανικό κάναβο, ο οποίος απορρέει από τον κεντρικό δρόμο που προαναφέρθηκε. Έπειτα, εμπνευσμένες από τα μοτίβα των παραποτάμιων κατοικιών, σχεδιάσαμε μοτίβα, τα οποία εσωκλείονται στον κάναβο και διαμορφώνονται με βάση αυτόν. Μέσω της ροϊκότητάς του, αναδεικνύεται η οργανικότητα του παραποτάμιου τοπίου και έτσι αυτό ενσωματώνεται ομαλότερα στο αστικό περιβάλλον. Επίσης, αυτή η σχεδιαστική διαχείριση έγινε με σκοπό να ενταθεί η έννοια του τοποσήμου.
Η κατασκευή του σχολείου – κέντρου δημιουργικής απασχόλησης βρίσκεται στο κέντρο του αναδιαμορφωμένου πολεοδομικού σχεδίου και χαρακτηρίζεται από ένα συγκεκριμένο οργανικό μοτίβο. Προσεγγίζοντας την κατασκευή πρέπει να αναφέρουμε ότι πρόκειται για μία γέφυρα, της οποίας ο σκελετός διαμορφώθηκε αρχικά με τη δημιουργία ενός νέου κανάβου. Έπειτα, τοποθετήσαμε κύκλους, οι οποίοι τον παραμόρφωσαν, δημιουργώντας του πυκνώματα και αραιώματα. Μέσω βυθίσεων της «επιφάνειας» του σκελετού, στα σημεία που τοποθετήθηκαν οι κύκλοι, δημιουργούνται τα «χωνιά», δηλαδή οι κολώνες στήριξης της γέφυρας. Έπειτα, αναδιπλώνοντάς την, διαμορφώνονται στέγαστρα, που στεγάζουν ωοειδείς κατασκευές, οι οποίες αποτελούν χώρους του κτιριολογικού προγράμματος.
Η γέφυρα διαθέτει δύο επίπεδα σε σχέση με το όριο του νερού, το υπερυψωμένο και το πλωτό. Όσον αφορά το υπερυψωμένο επίπεδο, υπάρχει πεζόδρομος και ποδηλατοδρόμος, αποκλείοντας την πρόσβαση του αυτοκινήτου. Στην αρχή του βρίσκουμε το εστιατόριο, τις αίθουσες διδασκαλίας, μετέπειτα συναντάμε τη γραμματεία και τέλος φτάνουμε στην βιβλιοθήκη, στην αίθουσα χαλάρωσης και στους ξενώνες των εθελοντών του σχολείου.
Ανάμεσα από αυτές τις χρήσεις, υπάρχουν τα «χωνιά», τα οποία ανάλογα με τη χρήση τους χωρίζονται σε τρία είδη: πρασίνου, ψυχαγωγίας και κατακόρυφης μετάβασης.
Αναφορικά με το πλωτό επίπεδο, αυτό δημιουργήθηκε για την αμεσότερη επαφή του χρήστη με το νερό και τις όχθες του ποταμού. Επίσης, σε όλη την έκταση της γέφυρας, και στα δύο επίπεδα, υπάρχουν καθιστικοί χώροι και χώροι ψυχαγωγίας. Σημαντική επιρροή στον σχεδιασμό του έργου μας αποτέλεσε η παράδοση της Myanmar στη χρήση και τη διαχείριση του μπαμπού. Λόγω αυτού, κύριο υλικό της γέφυρας, των ωοειδών κατασκευών και του εξοπλισμού είναι το μπαμπού, το οποίο χρησιμοποιείται με διάφορους τρόπους και σε διάφορα μεγέθη. Στους σκελετούς τους πλέκουμε μικρότερης διατομής μπαμπού, προστατεύοντας έτσι από τα καιρικά φαινόμενα, αλλά επιτρέποντας ταυτόχρονα και την διάχυση του φωτός.
Στοιχεία έργου
Τίτλος εργασίας: ပန်း (το λουλούδι)
Τυπολογία: Φοιτητική εργασία
Μάθημα: 09ΕΜ18 “Διασυνδέσεις: Η συγκρότηση της μετάβασης”
Φοιτήτριες: Ιωάννα Μουζενίδου, Νεκταρία – Ευστρατία Τσιαρεκτσή
Διδάσκοντας: Κωνσταντίνος Ιωαννίδης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ
Σχολή: Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Kείμενο: Ιωάννα Μουζενίδου, Νεκταρία – Ευστρατία Τσιαρεκτσή
This student work by Ioanna Mouzenidou and Nectaria – Efstratia Tsiarektsi is about designing a school – center of creative activities for women and children in Myanmar towards the idea of vulnerable social groups to have a place to feel safe and to express themselves.
This project is located in Mandalay, a city in Myanmar. Researching this unknown place to us, we found out that it is a very beautiful country with an exceptional culture. However, it is a developing country which faces many other problems. Some of them that caught our attention were the fact that most of the population is illiterate and that women are underestimated and mistreated. Regarding education, only a few prosperous kids have access to education, while the rest of them, who don’t have the same opportunities, work. Women’s problematic treatment is due to the fact that society degrades and terrorizes them.
Thus, we wanted to help eliminate these problems and like that, we came up with this project. More specifically, we designed a school – center of creative activities, which is only oriented towards women and children, so that these vulnerable social groups could have a place to feel safe and to express themselves, to work, to be educated and entertained. To showcase this project, we followed a certain strategy.
According to Mandalay’s map, there is a central road, which connects the palace with our redesigned urban plan in the river’s estuary.
To begin with, we created an organic grid, which derives from this central road.
Then, being inspired by the dwellings’ patterns near the river, we designed patterns, which are enclosed within the grid and they are formed according to it. Through its fluidity, it brings out the riverside’s organic formations, conflating the natural landscape smoothly into the urban environment. Also, this architectural interference was aimed to transform this place into a city’s landmark.
The construction of the school – center of creative activities is located in the center of our redesigned urban plan and it has a certain organic pattern. Focussed on the building, we have to illustrate that it is about a bridge and its structure was based on a new grid. Afterwards, we placed circles, which deformed this grid, creating thicker and loosen spaces. Pushing the structure’s “surface”, “funnels” are created, which form the bridge’s columns. Then we fold this “surface” to create canopies, which roof egg-shaped structures. This way, we created the spaces for the uses of our building program.
The bridge has two levels concerning the water limit, the elevated level and the floating one. As for the elevated level, there are pedestrian areas and a cycle path, excluding car access. At the bridge’s beginning, there is a restaurant, classrooms, then an info point, and towards the end, we reach the library, the relaxation areas and the rooms for the volunteers of this center. Between these uses, there are the “funnels”, which are divided into three groups, depending on their use: the ones with greenery, the ones for activities and the ones for vertical moving. As for the floating level, it was created for the closer contact of the guest with the water and the riverfront. Also, throughout the bridge, on both levels, there are sitting areas and activity spaces.
A very important influence on our design project was Myanmar’s tradition of bamboo usage. Due to that, our constructions, like the bridge, the egg-shaped structures and the general equipment, are constructed mostly with bamboo, which is used in different ways with different sizes. On the structures we knit bamboo, with smaller diameters, to accomplish protection from the weather phenomena without blocking the light diffusion.
Facts & Credits
Project title: ပန်း (the flower)
Typology: Student work
Lesson: 09ΕΜ18 “Interfaces: The constitution of transition”
Students: Ioanna Mouzenidou, Nectaria – Efstratia Tsiarektsi
Supervisor: Konstantinos Ioannidis, Assistant Professor, Department of Architecture AUTh
Institution: Department of Architecture, Aristotle University of Thessaloniki
Text: provided by the architects
READ ALSO: Δίκτυο Ε.Σ.Π.Α. (Εξοπλισμού_Στάσης_Περίθαλψης _Αποφυγής) | Ακαδημαϊκή εργασία των Άρτεμις Αδαμοπούλου και Χρήστου Ευαγγελόπουλου