The diploma thesis of Apostolia Michalou entitled “The Zero Degree Museum: Malevich’s Suprematism” is about the design of a Malevich Museum located in the historical center of Moscow in Russia. Thesis was presented in June 2018 at the School of Architecture of Aristotle University of Thessaloniki and was supervised by Maria Voyatzaki.
–text by the author
Although Malevich is one of the most important painters of the 20th century and for many his work has defined art before and after him, he has not yet had his own museum, but his works are parts of various collections around the world. The museum is located in the historical center of Moscow, just across the Kremlin and the Red Square, in front of the Moskva River.
The choice of this subject is not accidental. In her research thesis Apostolia studied the design principles, styles and design periods of Zaha Hadid’s work. Dominant in the design identity of Zaha Hadid was the Suprematism expressed by Malevich.
The title of the project is The Zero Degree Museum because Suprematism artists used the simplest forms and the simplest shapes that existed beyond which there is no view that there may be art. So, he created art almost to no avail.
Besides, in one of his best-known works, in the black square on white canvas he used the black (no paint – nothing) in white (all colors together – all), indicating exactly this principle. Moreover, the black square symbolizes the absolute nothing in the whole. (black no color – white all colors together). The building can gather all categories of uses in its center, in a central patio.
“Art” today is an open platform that reflects new social phenomena and ideas. It is the theme of playful invention and radical propagation of new perspectives in life. Contemporary Art Centers thus provide a framework or clearance for the unknown and untested to move forward. There can be no strict typology, like there is no positive content. “Art” is subject to the open line of re-interpretations of the very concept of art by every new generation of artists.
The only specific component feature of art is that it is public, meaning that it launches public events and builds public space of engagement. It is here that society can experience itself as self-created and self-creating.
Nothing is out of bounds. Art is also the area where new technologies and means of communication are first explored. It is the incubation zone for all ideas – including architectural ideas – that need space to grow before they face real-world pressures.
The architectural framework – the museum – must therefore be a catalyst and hatchery in relation to experimental ways of public exposure, collective communication and social concentration. All disciplines, reasons and practices use the art system as a brainstorming platform.
The project includes two zones of visual and circulatory exchange. First the large public patio foyer, and then a second moment of vertical stratification and the connection is offered internally to the gallery sector. In both cases, these zones are not bounded in any way. They are peculiarities or moments of intensification within a continuous field. It is here that the visual scene is more deep and multi-directional.
This museum could also be seen as an interior public space in a city with heavy weather conditions but without many interior public areas.
Facts & Credits
Project title The Zero Degree Museum: Malevich’s Suprematism
Student Apostolia Michalou
Date June 2018
Course Design Thesis
Supervisor Maria Voyatzaki
Institution School of Architecture, Aristotle University of Thessaloniki
Η διπλωματική εργασία της Αποστολίας Μιχαλού τιτλοφορείται “The Zero Degree Museum: Μαλέβιτς και Σουπρεματισμός” και αφορά τον σχεδιασμό Μουσείου Malevich στο ιστορικό κέντρο της Μόσχας στη Ρωσία. Η διπλωματική εργασία παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 2018 στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με επιβλέπουσα την Μαρία Βογιατζάκη.
–κείμενο από την δημιουργό
Αν και ο Malevich είναι ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 20ού αιώνα και για πολλούς το έργο του έχει καθορίσει το πριν και το μετά στην τέχνη, δεν έχει ακόμη το δικό του μουσείο, αλλά τα έργα του αποτελούν τμήματα διαφόρων συλλογών σε όλο τον κόσμο. Το μουσείο βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Μόσχας, ακριβώς απέναντι από το Κρεμλίνο και την Κόκκινη Πλατεία, μπροστά από τον ποταμό Μόσχοβα.
Η επιλογή αυτού του θέματος δεν είναι τυχαία. Στην ερευνητική της εργασία η Αποστολία μελέτησε τις αρχές σχεδιασμού, τα σχεδιαστικά στυλ και τις περιόδους σχεδιασμού του έργου της Zaha Hadid. Κυρίαρχος στη σχεδιαστική ταυτότητα της Zaha Hadid ήταν ο Σουπρεματισμός εκφρασμένος από τον Malevich.
Ο τίτλος του έργου είναι The Zero Degree Museum επειδή οι καλλιτέχνες του Σουπρεματισμού χρησιμοποιούσαν τις απλούστερες μορφές και τα απλούστερα σχήματα πέρα από τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει τέχνη. Έτσι, δημιουργούσαν τέχνη σχεδόν χωρίς νόημα.
Εκτός αυτού, σε ένα από τα πιο γνωστά έργα του, στο μαύρο τετράγωνο σε λευκό καμβά, ο Malevich χρησιμοποίησε το μαύρο (κανένα χρώμα – τίποτα) σε λευκό (όλα τα χρώματα μαζί – όλα), υποδεικνύοντας ακριβώς αυτή την αρχή. Επιπλέον, το μαύρο τετράγωνο συμβολίζει το απόλυτο τίποτα στο σύνολο (μαύρο χωρίς χρώμα – άσπρο όλα τα χρώματα μαζί). Το κτίριο μπορεί να συγκεντρώσει όλες τις κατηγορίες χρήσεων στο κέντρο του δηλαδή σε κεντρικό αίθριο.
Η “Τέχνη” σήμερα είναι μια ανοιχτή πλατφόρμα που αντικατοπτρίζει νέα κοινωνικά φαινόμενα και ιδέες. Είναι το θέμα της παιχνιδιάρικης εφεύρεσης και της ριζοσπαστικής διάδοσης νέων προοπτικών στη ζωή. Τα κέντρα σύγχρονης τέχνης παρέχουν έτσι ένα πλαίσιο για το άγνωστο και για όσα δεν έχουν δοκιμαστεί να προχωρήσουν. Δεν μπορεί να υπάρξει αυστηρή τυπολογία, όπως δεν υπάρχει θετικό περιεχόμενο. Η “Τέχνη” υπόκειται στην ανοιχτή γραμμή των ερμηνειών της ιδέας της τέχνης από κάθε νέα γενιά καλλιτεχνών.
Το μόνο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό στοιχείο της τέχνης είναι ότι είναι δημόσια, δηλαδή ότι εκκινεί δημόσιες εκδηλώσεις και δημιουργεί δημόσιο χώρο εμπλοκής. Είναι εδώ που η κοινωνία μπορεί να βιώσει τον εαυτό της ως αυτο-δημιουργημένο, αλλά και αυτο-δημιουργώντας.
Τίποτα δεν είναι εκτός ορίων. Η τέχνη είναι επίσης ο χώρος όπου διερευνώνται πρώτα οι νέες τεχνολογίες και τα μέσα επικοινωνίας. Είναι η ζώνη επώασης για όλες τις ιδέες – συμπεριλαμβανομένων των αρχιτεκτονικών ιδεών – που χρειάζονται χώρο για να αναπτυχθούν πριν αντιμετωπίσουν τις πιέσεις του πραγματικού κόσμου.
Το αρχιτεκτονικό πλαίσιο – το μουσείο – πρέπει επομένως να αποτελέσει καταλύτη και εκκολαπτήριο δύναμη σε σχέση με πειραματικούς τρόπους έκθεσης του κοινού, συλλογικής επικοινωνίας και κοινωνικής συγκέντρωσης. Όλοι οι κλάδοι και οι πρακτικές χρησιμοποιούν το σύστημα τέχνης ως πλατφόρμα brainstorming.
Το έργο περιλαμβάνει δύο ζώνες οπτικής και κυκλοφοριακής ανταλλαγής. Αφενός, το μεγάλο δημόσιο αίθριο, και αφετέρου μία δεύτερη κάθετη διαστρωμάτωση και η σύνδεση προσφέρεται εσωτερικά στον τομέα των γκαλερί. Και στις δύο περιπτώσεις, αυτές οι ζώνες δεν οριοθετούνται με κανέναν τρόπο. Είναι ιδιαιτερότητες ή στιγμές εντατικοποίησης μέσα σε ένα συνεχές πεδίο.
Αυτό το μουσείο θα μπορούσε επίσης να θεωρηθεί ως ένας εσωτερικός δημόσιος χώρος σε μια πόλη με δυσμενείς καιρικές συνθήκες, αλλά χωρίς πολλούς εσωτερικούς κοινόχρηστους χώρους.
Στοιχεία έργου
Τίτλος εργασίας The Zero Degree Museum: Μαλέβιτς και Σουπρεματισμός
Φοιτήτρια Αποστολία Μιχαλού
Ημερομηνία Ιούνιος 2018
Μάθημα Διπλωματική Εργασία
Επιβλέπουσα Μαρία Βογιατζάκη
Πανεπιστήμιο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
See also the research thesis of Apostolia Michalou entitled “Critic – post.critic, the trajectories of Zaha Hadid”, here!
Δείτε ακόμα την ερευνητική εργασία της Αποστολίας Μιχαλού με τίτλο “Κριτική/μετα-κριτική. Οι τροχιές της Zaha Hadid”, εδώ!
READ ALSO: An Urban Narrative of "The Stranger": Spatial, Cognitive, and Urban Transcriptions in the Centre of Athens | Thesis by Maria Loriti