Topological transformations of the contemporary seating: [MM]ete[XX]elixis | Research thesis by Georgia Mponatsou & Eleftheria Konstantina Petropoulou

Research thesis by Georgia Mponatsou & Eleftheria Konstantina Petropoulou analyses the design process itself aiming at its better and more conscious function through the systematic classification and categorisation of 120 seats of the late 20th & 21st century.

-text by the authors

What do Red & Blue chair 1918, Seggiolina 1980, First Chair 1983, Vegetal Chair 2008 and a torus have in common?

The seat, as a designed object, is an important means of understanding any society. The breadth of its use, as well as its scale, are perfectly intertwined with the daily life of the individual and therefore facilitate the process of perception, reading and subsequent criticism.

Based on the signs of the -designed- object: the natural, which is perceived from the kinesthetic effects of its use by the human factor, and the conventional one, which results from the idea and perception of the object-seat by the designer himself, an attempt was made to classify and categorize the seats, along with the creation of a set of rules –language- in order to clarify their boundaries by the designer, for an easier and conscious transition from one sign to another. This process was performed through gifs that highlight the various (topological) transformations observed in each category.

After a systematic study of the modern (late 20th & 21st century) printed and digital type, 120 seats were selected which, after being analyzed historically, institutionally, morphologically, were then categorized early with themes referring to the body and interaction with physical, conceptual or communicative characteristics. A categorization was then performed based on the topological analysis of the modern seats – following simplistic assumptions and reducting the final outcome to a sphere or torus.

The selected seats were then classified according to the three types of design and more specifically:

• the associative, which is characterized by hetero references and symbols (symbolisms),
• the syntactic , which is characterized by references, structural relations and correlations,
• and the allegorical (or differential or metonymic) design, which contains elements (which may have a symbolic character) which, entering next to each other, acquire meaning.

Finally, an attempt was made to categorize the seats according to the concept of “transformative grammar” of Noam Chomsky, distinguishing seats that are characterized by deep or hard structure. In an attempt to identify the meanings of the seating when analyzing them in a deep or hard structure, we could say that in the first category reference is made to the physical significance, while in the second to the conventional one. These categories were correlated with the meanings of the object at the various levels of analysis, emphasizing the interaction and interplay of the two important logics and the need for parallel study.

The process of deeper reading of the seats according to all the above rules, allows us to understand the real problem of passing and cooperation of these two meanings aiming a better and more conscious design.

Facts & Credits
Project title  Topological transformations of the contemporary seating: [MM]ete[XX]elixis
Students  Georgia Mponatsou, Eleftheria Konstantina Petropoulou
Date  June 2020
Course  Research thesis 
Supervisor  Georgios Parmenidis
Institution  School of Architecture, National Technical University of Athens (NTUA)

Η ερευνητική εργασία της Γεωργίας Μπονάτσου και της Ελευθερίας Κωνσταντίνας Πετροπούλου εξετάζει τη σχεδιαστική διαδικασία αυτή καθαυτή με σκοπό την πλέον ορθή και συνειδητή λειτουργία της με εργαλείο την συστηματική ταξινόμηση και κατηγοριοποίηση 120 καθισμάτων του 20ου & 21ου αιώνα.

-κείμενο από τις δημιουργούς

Τι κοινό έχουν οι Red & Blue chair 1918, Seggiolina 1980, First Chair 1983, Vegetal Chair 2008 και ένας τόρος;

Το κάθισμα, ως σχεδιασμένο αντικείμενο, αποτελεί σημαντικό μέσο ανάγνωσης της εκάστοτε κοινωνίας. Η ευρύτητα της χρήσης του, καθώς και η κλίμακά του είναι απόλυτα συνυφασμένες με την καθημερινότητα του ατόμου και ως εκ τούτου διευκολύνουν την διαδικασία αντίληψης, ανάγνωσης και μετέπειτα κριτικής αυτού.

Βάσει των σημασιών του –σχεδιασμένου- αντικειμένου: την φυσική, που την αντιλαμβανόμαστε από τα κιναισθητικά αποτελέσματα της χρήσης αυτού από τον ανθρώπινο παράγοντα και την συμβατική, που προκύπτει από την ιδέα και αντίληψη του αντικειμένου- καθίσματος από τον ίδιο τον σχεδιαστή, επιχειρήθηκε η ταξινόμηση και κατηγοριοποίηση των καθισμάτων, καθώς και η δημιουργία ενός συνόλου κανόνων –γλώσσας- ανάγνωσης, μετά την διαπίστωση αδυναμίας μετάβασης από την μία σημασία στην άλλη. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω gifs στα οποία τονίζονται οι διάφοροι (τοπολογικοί) μετασχηματισμοί που παρατηρούνται σε κάθε κατηγορία.

Έπειτα από συστηματική μελέτη του σύγχρονου (τέλη 20ου & 21ος αιώνας) έντυπου και ψηφιακού τύπου επιλέχθηκαν 120 καθίσματα τα οποία αφού αναλύθηκαν ιστορικά, θεσμικά, μορφολογικά, στην συνέχεια κατηγοριοποιήθηκαν πρώιμα με θεματολογία που αναφέρεται στο σώμα και την διάδραση με φυσικά, εννοιολογικά ή επικοινωνιακά χαρακτηριστικά. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε κατηγοριοποίηση βάσει της τοπολογικής ανάλυσης των σύγχρονων καθισμάτων –ακολουθώντας απλοποιητικές παραδοχές και ανάγοντας τα τελικά σε σφαίρα ή τόρο.

Έπειτα, τα εν λόγω καθίσματα ταξινομήθηκαν με βάση τους τρεις τύπους σχεδιασμού και πιο συγκεκριμένα:

• τον συνειρμικό, που χαρακτηρίζεται από ετεροαναφορικότητες και σύμβολα (συμβολισμούς),
• τον συντακτικό, που χαρακτηρίζεται από αυτοαναφορικότητες, δομικές σχέσεις και συσχετισμούς,
• και τον αλληγορικό (ή διαναφορικό ή μετωνυμικό) σχεδιασμό, που περιέχει στοιχεία (που μπορεί να έχουν συμβολικό χαρακτήρα) τα οποία μπαίνοντας το ένα δίπλα στο άλλο αποκτούν νόημα.

Τέλος, επιχειρήθηκε κατηγοριοποίηση αναλογικά με την έννοια της “μετασχηματιστικής γραμματικής” του Noam Chomsky διακρίνοντας καθίσματα που χαρακτηρίζονται από βαθιά ή σκληρή δομή. Σε μία προσπάθεια εντοπισμού των σημασιών του καθίσματος κατά την ανάλυσή τους σε βαθιά ή σκληρή δομή, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην πρώτη κατηγορία γίνεται αναφορά στην φυσική σημασία, ενώ στην δεύτερη στην συμβατική. Οι εν λόγω κατηγορίες συσχετίσθηκαν με τις σημασίες του αντικειμένου στα διάφορα επίπεδα ανάλυσης τονίζοντας την αλληλεπίδραση και αλληλοτομία των δύο σημασιακών λογικών και την ανάγκη παράλληλης μελέτης.

Η διαδικασία βαθύτερης ανάγνωσης των καθισμάτων σύμφωνα με το σύνολο των παραπάνω κανόνων, μας επιτρέπει να αντιληφθούμε ποιο πραγματικά είναι το πρόβλημα του περάσματος και της συνεργασίας αυτών των δύο σημασιών με στόχο τον ορθότερο και πιο συνειδητό σχεδιασμό.

Στοιχεία έργου
Τίτλος εργασίας  Τοπολογικοί Μετασχηματισμοί στο σύγχρονο κάθισμα: [MM]ete[XX]elixis
Φοιτήτριες  Γεωργία Μπονάτσου, Ελευθερία Κωνσταντίνα Πετροπούλου 
Εξεταστική περίοδος  Ιούνιος 2020
Μάθημα  Ερευνητική εργασία
Επιβλέπων καθηγητής  Γεώργιος Παρμενίδης 
Σχολή  Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ)

Read the entire research thesis, here!

Διαβάστε ολόκληρη την ερευνητική εργασία, εδώ!