Is this Hybrid? | ερευνητική εργασία της Μαρίας Δημήτριου

Η ερευνητική εργασία της Μαρίας Δημητρίου με τίτλο ‘Is this Hybrid?’ παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 2018 στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας και επιβλέφθηκε από την καθηγήτρια ‘Eβελυν Γαβρήλου.

Περίληψη

Οι αμφισβητήσεις και τα ερωτήματα που προκύπτουν από τα υβρίδια κτίρια, συνιστούν τον εναρκτήριο γνώμονα αυτής της διερεύνησης. Συγκεκριμένα με αφετηρία το βιβλίο ‘This is Hybrid’ που παρουσιάζει ένα κατάλογο σύγχρονων υβριδίων, κρίθηκε πως ήταν αναγκαία η επανεξέταση του όρου, καθώς ο τρόπος με τον οποίο δομείται ο συγκεκριμένος κατάλογος, εγείρει περισσότερες αμφισβητήσεις και ερωτήματα από αυτά που προσπαθεί να αποσαφηνίσει.

Η υβριδική διάσταση συνιστά μια ευρύτερη ομπρέλα που επαναφέρει το συνδυασμό προγραμμάτων στον αστικό ιστό με ακαθόριστο τρόπο. Η αδυναμία ανάγνωσης του υβριδίου λαμβάνεται στο ερευνητικό αυτό ως βάση για την επανεξέταση και απόπειρα επαναπροσδιορισμού του όρου. Δομείται έτσι μια μεθοδολογία, αρχικά αναγνώρισης των παραγόντων που συνέβαλαν στη δημιουργία του υβριδίου. Εξετάζεται ως προϊόν της Αμερικανικής μητρόπολης, που στο σύγχρονο αρχιτεκτονικό προσκήνιο επανέρχεται στο περιβάλλον αυτό, ενώ παράλληλα παγιώνεται στον Ευρωπαϊκό αστικό ιστό.

Η ανάγκη ύπαρξης πολυπρογραμματικών δομών που πρεσβεύουν ένα lifestyle, θεωρείται πως εκπληρώνεται με την υπόσχεση του υβριδίου. Εξαιτίας αυτού, ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρά με την πόλη καθώς και τα στοιχεία που αντλεί από την εξέλιξή της, αποτελούν σημαντικά στοιχεία που μελετώνται διαμέσου σύγχρονων αστικών θεωριών. Η αδυναμία περιγραφής της σύγχρονης υβριδικής φύσης, οδήγησε στον προβληματισμό, κατά πόσο τα υβρίδια κτίρια θα ήταν δυνατό να αποτελέσουν έναν κτιριακό τύπο.

Η έννοια του τύπου συνιστά ζήτημα που έχει απασχολήσει το αρχιτεκτονικό προσκήνιο σε ποικίλες χρονικότητες, οπότε η εξέταση του θεωρητικού του υποβάθρου καταστάθηκε αναγκαία, ώστε να γίνει αντιληπτή η μεθοδολογία πάνω στην οποία θα δομηθεί η τυπολογική ανάγνωση του υβριδίου. Τα κριτήρια που επιλέχθηκαν ώστε να συσταθεί η καινούργια μέθοδος αντίληψης της υβριδικής διάστασης, προέκυψαν ως αποτέλεσμα της συνολικής έρευνας. Η ανάλυση του De Rotterdam,του γραφείου ΟΜΑ, επιβεβαιώνει την υπόθεση αυτή, οπότε και γίνεται μια ανακατανομή του καταλόγου από το ‘This is Hybrid’.

Η τελική κατάταξη, εγείρει το ερώτημα κατά πόσο το πολυπρογραμματικό συνιστά χαρακτηριστικό του υβριδίου. Σε τελικό στάδιο παρατίθενται κτιριακές δομές που επιβεβαιώνουν το νεοσύστατο κανόνα αλλά είναι μονοπρογραμματικές. Is this Hybrid?     

Abstract

Hybrid buildings consist a potential in architecture in the 21st century that arises many issues. The further examination of those, is the focus of this research project. In particular, having as a starting point “This is Hybrid”, a catalogue of modern hybrid buildings, it became crucial to redefine the term. The way this catalogue attempts to examine the issues concerning the hybrid, actually creates the need for another point of view, which will challenge the book and the overall aspect under which the hybrid is being presented.  

The nature of hybrid buildings responds to a wide range of mixed used buildings in the urban grid, which deny any kind of categorization. The constitution of a methodology is consider to be a solid attempt, of specifying the principles and elements, which characterize the birth of hybrid structures. From their introduction as a response to the metropolitan pressures of the American city, today they seem to be reestablished in the American grid, while been spread in European cities as well.

 The juxtaposition of programs that convey a certain lifestyle, can be utilized to stimulate and reinvent the urban environment. The focus on the modern city, was necessary because the hybrid building cannot exist apart from it. The relationship between them, offers an opportunity to examine the hybrid nature from disparate theoretical views. The exploration of multiple ways to express hybrids, has arose the argument of creating a kind of typological frame to approach the buildings in question.

Type in architecture is a controversial subject, which is being analyzed briefly, to make apparent the way of establishing a possible new building type. Having instituted the criteria that redefine the hybrid nature, it was crucial to reintroduce the buildings presented in “This is Hybrid” , and demonstrate the type through a model case study (De Rotterdam). This process however, confronts the ability to accommodate incompatible activities, as a necessary hybrid quality. Is it possible that buildings without programmatic disparity can validate the current typology? Is this Hybrid?     

Δείτε επίσης την ερευνητική εργασία του Κωνσταντίνου Βλαχούλη Αστικές οθόνες: μια κατασκευή του βλέμματος με φόντο την πόλη εδώ!